Sor Juana Ines de la Cruz Urodziła się w taki sam dzień jak dzisiaj w San Miguel Nepantla, mieście w Meksyku, w 1651 roku, chociaż w innych źródłach pojawia się rok 1648. Uważana jest za jednego z meksykańskich pisarzy najbardziej rozpoznawalne z XVII wieku. A jej stan jako zakonnicy, daleki od bycia produktem pobożności czy boskiego powołania, był związany z jej pragnieniem nadal pielęgnuj swoje hobby i zdolności intelektualne. To jest Pamiętam jego sylwetkę i pracę z którego się wyróżniam 4 jego sonetów.
Sor Juana Ines de la Cruz
Mówią, że w wieku trzech lat już wiedziałem czytać i pisać. To doprowadziło ją do wielu relacji z najwyższymi stanowiskami na dworze Wicekrólestwo Hiszpanii. Ale do 16 roku wszedł do Karmelity boso Meksyku, a później w Order Świętego Hieronima, gdzie zawsze pozostawał. Miał wsparcie i patronat różnych namiestników któremu poświęcił wiele swoich wierszy.
W swojej twórczości literackiej kultywował lirycznyktóry obejmuje większość z nich, auto sakramentalne, teatr i proza. Jego styl przypomina i łączy się z nazwiskami takimi jak Góngora, Lope de Vega lub Quevedo. W końcu wszystkie należą do złoty wiek. Ale sor Juana wyróżniał się chęcią podniesienia roli kobiet swojego czasu, poza tym, że został zdegradowany do domu i rodziny.
Praca
- Dramatyczny: Druga Celestina, Wysiłki domu, Miłość jest bardziej labiryntem
- Samochody sakramentalne: Boski Narcyz, Berło Józefa Męczennik Sacramendo
- Proza: Alegoryczny Neptun, List Athenagore, Odpowiedź skierowana do s. Filotei de la Cruz, Protest wiary, loas i vkolędy
4 wybitne sonety
Spróbuj zaprzeczyć komplementom
Ten, który widzisz, kolorowe oszustwo,
że sztuka ukazująca piękno
z fałszywymi sylogizmami kolorów
jest to ostrożne oszustwo rozsądku;
ten, w którym udawały pochlebstwa
wybaczcie okropności lat
i pokonując rygory czasu
triumf ze starości i zapomnienia:
jest to próżna sztuczka troski;
to kwiat na delikatnym wietrze;
to bezużyteczne schronienie dla losu;
jest to głupia, błędna pracowitość;
Jest to przestarzałe pragnienie i biorąc wszystko pod uwagę,
to jest trup, to jest proch, to jest cień, to jest nic.
***
Odbicia liny
Z bólem śmiertelnej rany,
żalu z miłości,
i zobaczyć, czy nadejdzie śmierć
Próbowałem to powiększyć.
Wszystko w złej zabawnej duszy,
żal z żalu dodał jego ból,
i rozważał w każdej sytuacji
że było tysiąc ofiar na jedno życie.
A kiedy, przed ciosem jednego i drugiego strzału
poddał serce, dał bolesne
oznaki ostatniego oddechu,
Nie wiem, z jakim cudem przeznaczeniem
Wróciłem do umowy i powiedziałem: co ja podziwiam?
Kto był bardziej błogi w miłości?
***
To pociesza zazdrosnych
Miłość zaczyna się od niepokoju,
troska, zapał i bezsenność;
rośnie wraz z ryzykiem, wyzwaniami i obawami;
trzymaj się płaczu i błagania.
Naucz go oziębłości i nieprzywiązania,
zachować przebywanie między zwodniczymi zasłonami,
aż z urazami lub zazdrością
gasi ogień łzami.
Jego początek, środek i koniec to:
Więc dlaczego, Alcino, czujesz objazd
z Celii, kiedy innym razem dobrze się kochałeś?
Jaki jest powód, dla którego ból cię kosztuje?
Cóż, moja miłość, Alcino, nie oszukała cię,
ale przyszedł dokładny termin.
***
Miłości postawionej przed niegodnym tematem
Kiedy widzę mój błąd i twoją podłość,
Rozmyślam, Silvio, o mojej błędnej miłości,
jak poważna jest złośliwość grzechu,
jak gwałtowna siła pragnienia.
O własnej pamięci prawie nie wierzę
które mogłyby pasować do mojej opieki
ostatnia linia pogardzanych,
ostatni termin złej pracy.
Chciałbym, kiedy cię zobaczę,
widząc, że moja niesławna miłość jest w stanie temu zaprzeczyć;
ale wtedy tylko rozsądek mnie ostrzega
to tylko uleczy mnie, gdy go opublikuję;
z powodu wielkiej zbrodni kochania ciebie
Wystarczy przyznać się do winy.