MenMarías i Ana_Lena Rivera w prezentacji Pukata, Pescados y Mariscos.
W czwartek 12 kwietnia została zaprezentowana powieść Pukata, ryby i owoce morzaprzez Men Marías, zwycięzca Nagroda Carmen Martín Gaite 2017, w księgarni La Central w Callao.
Wydarzenie zostało poprowadzone przez laureatkę Torrente Ballester Award 2017, Ana Lena Rivera, a wzięła w nim udział burmistrz i radna ds. Turystyki El Boalo, miasta, w którym znajduje się Fundacja Carmen Martin Gaite i jej rodzinna rezydencja, Obecnie mieszka jego siostra Ana, jego młodsza siostra, która w wieku 93 lat aktywnie współpracuje z upowszechnianiem kultury i sponsorowaną przez siebie nagrodą.
Zwycięska praca z ostatniego konkursu, Pukata, ryby i owoce morza jest to praca czytana za jednym zamachem, która łączy się z pierwszym rozdziałem.
El Pukata to restauracja serwująca owoce morza położony na Playa del Frescachón, w wyimaginowanym mieście Alhibí, na śródziemnomorskim wybrzeżu Andaluzji. Pracują tam bohaterowie wywodzący się z różnych krajów, którzy cierpią i tańczą z taką samą intensywnością. Główny bohater, Gabino, kolumbijski kelner, który opowiada swoją historię z więzienia, pracuje w Pukacie.
«Kiedy przyjechaliśmy do Hiszpanii, wszyscy czuliśmy się tak samo, postrzegaliśmy siebie jako obcych, nie rozpoznawaliśmy siebie. Jego kraj w końcu pojawia się na naszych oczach po latach słuchania o nim, marzeń o nim i nagle rozumie się, że od tej chwili spędzi resztę życia marząc o powrocie do Kolumbii. Zaginiony ona, na zawsze czująca się obcokrajowcem »
Costumbrismo XXI wieku:
pukata przedstawia świat imigrantów którzy opuszczają swoje kraje i rodziny i podejmują prace wymagające niskich kwalifikacji. Ta historia opowiada o jego życiu, uczuciach, problemach, porażkach i sukcesach. To powieść, w której nieszczęścia idą w parze z radością, a wielkie chwile mają aurę smutku.
«Kiedy Perlita tłumaczyła mu, jak wziąć kobietę w pasie, don Rafael prawie skręcił sobie kark ze śmiechu, a Dona Cristina zachęciła do hulanki ... Byłam smutna. Czy nie zdarza Ci się czasem, że wszystko wokół Ciebie jest idealne i chciałbyś w tym uczestniczyć? Chodzi mi o to, żeby być częścią przedstawienia, dla śmiechu, dla wesołości ... Być częścią radości. A jednak nie mogą, postrzegają siebie jako kinomanów lub widzów teatralnych ”.
Pukata, ryby i owoce morza, zwyczaje XXI wieku.
Bohater Pukaty, Pescados y Mariscos, ma w Kolumbii 10-letnią córkę, której nie zna. Kiedy wyjeżdżał z kraju, jego żona ukrywała przed nim ciążę, a Gabino od dziesięciu lat walczy o jej poznanie.
Czy oni maja dzieci? Nie mam ich. Uwierz mi, w tym życiu nie ma już potwornego bólu »- powtarza Gabino w każdym rozdziale opowieści.
Gabino opowiada o swoim życiu w Pukata, ale robi to z więzienia.
Chcesz, żebym ci coś powiedział? Czy mogę prosić o radę więźnia, który bez względu na to, jak przebywa w więzieniu, jest niewinny? To, że nigdy nie jest późno, nie jest prawdą. Czasami jest późno. W rzeczywistości jest zwykle późno. Ponieważ czas nie wraca. Tego dnia, kiedy patrzyłem na nią przez szybę, nigdy nie wróci. Nie tego dnia ani żadnego innego. Oczywiście jest już za późno ”.
Pukata, dawka rzeczywistości społecznej i hymn nadziei:
Choć bohater nie zdaje sobie z tego sprawy, jego historia odzwierciedla dokładnie odwrotnie, jest hymnem nadziei, że „nigdy nie jest za późno” na coś dobrego. Ponieważ w końcu Kto decyduje, jakie szczęście jest czymś więcej niż sobą samym?
Uświadomienie sobie swojego powołania jest jedyną drogą do szczęścia, szczęścia, które jednocześnie jest nękane cierpieniem, ponieważ nie myśl, że to nie jest trudne. To jest. I sporo. Ale jak syn… jakie znaczenie ma cierpienie, kiedy masz syna w ramionach.
Pukata to powieść rytmiczna i łatwa do odczytania, ale to nie powinno nas wprowadzać w błąd: Tło Pukaty przedstawia realia, których nasze społeczeństwo nawet dzisiaj nie przezwyciężyło: Homoseksualizm, machismo, stereotypy i wiele społecznych tabu.