Poznaj Literacką Nagrodę Nobla 2021

7 października br. ujawniono nazwisko laureata XNUMX. edycji Nagrody Nobla w kategorii Literatura. Zwycięzcą został tanzański Abdulrazak Gurnah, powieściopisarz o długiej i głębokiej karierze, charakteryzujący się mocnym poruszaniem drażliwych kwestii związanych z wojną, uchodźcami i rasizmem.

Działa jak Raj (1994) y Dezercja (2005) doprowadzili członków Akademii Szwedzkiej do takiej dyskusji, stwierdzając, że Zanzibarí zwyciężyli za „swoje relacje o skutkach kolonializmu i losie uchodźców w Zatoce między kulturami i kontynentami”. Afrykanin już po raz piąty w historii tej nagrody otrzymał wyróżnieniePrzed nim zostali przyjęci: Wole Soyinka, Nadine Gordimer, John Maxwell Coetzee i Naguib Mahfuz.

O zwycięzcy, Abdulrazaku Gurnah

Urodził się 20 grudnia na wyspie Zanzibar w Tanzanii w 1948 roku. Na jego okres dorastania miały wpływ takie książki, jak: Arabskie noceBył także stałym czytelnikiem poezji azjatyckiej, zwłaszcza perskiej i arabskiej.

Wymuszone przemieszczenie

Ledwo osiągnął pełnoletność, Musiał opuścić swój dom z powodu ciągłych i narastających konfliktów wojennych, które na ziemiach Tanzanii wybuchały od 1964 roku. W wieku zaledwie 18 lat wyruszył do Anglii i tam osiadł.

Życie samo w sobie

Nic więc dziwnego, że jego prace tak dokładnie przedstawiają nawałę wojny i ślady, jakie noszą ze sobą przesiedleńcy, a z kolei głównym miejscem ich fabuł jest — w większości — wybrzeże Afryki Wschodniej. Pismo Abdulrazaka Gurnaha jest wyraźnie oparte na doświadczeniu.

Lista dzieł Abdulrazaka Gurnah

Kompendium dzieł Zanzibarí jest niezwykle obszerne, więc jego nominacja nie jest dziwna; 10 milionów SEK, które wygrał, jest więcej niż zasłużone. Oto tytuły, które opublikował:

Novelas

• Pamięć wyjazdu (1987)
• Droga Pielgrzymów (1988)
• Dottie (1990)
• Raj (1994).
• Podziwianie ciszy (1996)
• Raj (1997, przekład Sofía Carlota Noguera)
• Niepewna cisza (1998, przekład Sofía Carlota Noguera)
• Nad morzem (2001)
• Na brzegu (2003, przekład Carmen Aguilar)
• Dezercja (2005)
• Ostatni prezent (2011)
• Żwirowe serce (2017)
• Życie pozagrobowe (2020)

Eseje, opowiadania i inne prace

• Apodyktyczny (1985)
• Klatki (1992)
• Eseje o piśmiennictwie afrykańskim 1: Ponowna ocena (1993)
• Strategie transformacyjne w fikcji Ngũgĩ wa Thiong'o (1993)
• Fikcja Wole Soyinka ”w Wole Soyinka: Ocena (1994)
• Oburzenie i wybór polityczny w Nigerii: rozważania na temat szaleńców i specjalistów Soyinki, „Umarł człowiek” i „Pora anomii” (1994, konferencja opublikowana)
• Eseje o piśmiennictwie afrykańskim 2: Współczesne Literatura (1995)
• Środek krzyku ': Pismo Dambudzo Marechera (1995)
• Przemieszczenie i transformacja w zagadce przybycia (1995)
• Eskorta (1996)
• Z Drogi Pielgrzyma (1988)
• Wyobraź sobie pisarza postkolonialnego (2000)
• Pomysł z przeszłości (2002)
• Zebrane historie Abdulrazaka Gurnah (2004)
• Moja mama mieszkała na farmie w Afryce (2006)
• The Cambridge Companion do Salmana Rushdiego (2007, wstęp do książki)
• Tematy i struktury w Dzieciach północy (2007)
• Ziarno pszenicy autorstwa Ngũgĩ wa Thiong'o (2012)
• Opowieść Przybysza: Opowiedziana Abdulrazakowi Gurnah (2016)
• Pęd donikąd: Wicomb i kosmopolityzm (2020)

Kto został nominowany wspólnie z Abdulrazakiem Gurnahem?

W tym roku, podobnie jak w przeszłości, kiedy wygrał Ludwika Glück . , , , , , , , , , , , ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, cokół był w sprzeczności. Wystarczy wymienić część nominowanych, aby zrozumieć, dlaczego: Can Xue, Liao Yiwu, Haruki Murakami, Javier Marías, Ludmiła Ulitskaya, César Aira, Michel Houellebecq, Margaret Atwood i Ngugi wa Thiongó. 

Murakami, podobnie jak w poprzednich latach, nadal jest jednym z faworytów, ale nie osiągnął jeszcze swojej misji. Javier Mariasze swojej strony był również jednym z najpopularniejszych nazwisk. Na to, kto zdobędzie tę prestiżową nagrodę będziemy musieli poczekać w przyszłym roku.