Powieść gotycka jest ściśle związana z terrorem. Dziś jest jednym z najbardziej znanych, co można znaleźć nie tylko w literaturze, ale także w kinie. Mamy wiele odniesień do powieści tego gatunku, z których pierwszym jest Zamek w Otranto.
Ale Co to jest powieść gotycka? Jakie ma cechy? Jak to się rozwinęło? O tym wszystkim io wiele więcej porozmawiamy poniżej.
Co to jest powieść gotycka
Powieść gotycka, zwana także opowieścią gotycką, jest gatunkiem literackim. Niektórzy eksperci uważają to za podgatunek, ponieważ jest ściśle powiązany z terrorem i uważają, że trudno je rozdzielić, a nawet pogubić. W rzeczywistości jednym z najczęściej powtarzanych twierdzeń jest to, że powieść grozy, jaką znamy dzisiaj, nie istniałaby bez gotyckiego horroru.
La historia powieści gotyckiej przenosi nas do Anglii, a konkretnie do końca XVIII wieku gdzie zaczęły pojawiać się historie, opowiadania i powieści, które miały szczególną cechę: włączenie w to samo ustawienie elementów magicznych, horroru i duchów, gdzie sprawiały, że czytelnik nie był w stanie naprawdę odróżnić tego, co prawdziwe, od tego, co nie było.
Biorąc pod uwagę, że wiek XVIII charakteryzował się tym, że człowiek potrafił wytłumaczyć rozumem wszystko, czego nie rozumiał, że literatura dawała ludziom wyzwanie, próbując wyjaśnić rozumem, co się stało (i niejednokrotnie tak było niemożliwy).
Dokładnie, powieść gotycka został nałożony od 1765 do 1820 roku, lat, w których wielu autorów zaczęło przyglądać się temu gatunkowi literackiemu i stawiało pierwsze kroki (wiele zachowanych opowieści o duchach pochodzi z tego czasu).
Kto był pierwszym pisarzem powieści gotyckich
Chcesz wiedzieć, kto napisał pierwszą powieść gotycką? Cóż, było Horace Walpole, autor książki The Castle of Otranto, opublikowanej w 1764 roku. Autor ten postanowił spróbować połączyć elementy średniowiecznego romansu z nowoczesną powieścią, ponieważ uważał, że oddzielnie oba są odpowiednio zbyt fantazyjne i realistyczne.
W ten sposób stworzył powieść opartą na średniowiecznym włoskim romansie, pełnym tajemnic, zagrożeń, przekleństw, ukrytych fragmentów i bohaterek, które nie mogły znieść tego ustawienia (dlatego zawsze mdlały, kolejna cecha powieści).
Oczywiście był pierwszym, ale nie jedynym. Nazwy takie jak Clara Reeve, Ann Radcliffe, Matthew Lewis ... również są związane z powieścią gotycką.
W Hiszpanii mamy odniesienia do tego gatunku u José de Urcullu, Agustín Pérez Zaragoza, Antonio Ros de Olano, Gustavo Adolfo Bécquer, Emilia Pardo Bazán czy José Zorrilla.
Charakterystyka powieści gotyckiej
Teraz, gdy wiesz trochę więcej o powieści gotyckiej, na pewno chcesz wiedzieć, co ją charakteryzuje. I to jest to, przymiotnik „gotyk” został narzucony, ponieważ w większości horrorów, które się pojawiły, ustawienie sięga czasów średniowiecza, umiejscowienie bohaterów w rezydencji, studni w zamku itp. Również korytarze, szczeliny, puste pokoje itp. sprawili, że autorzy stworzyli idealne ustawienia. Stąd wzięło się słowo określające ten gatunek.
Ale co charakteryzuje powieść gotycką?
Ponure otoczenie
Jak już powiedzieliśmy, mówimy o średniowieczu lub miejscach takich jak zamki, dwory, opactwa, które emanowały opuszczonym, zdewastowanym, ponurym, zaczarowanym powietrzem ...
Ale to nie jedyne miejsca. Lasy, lochy, ciemne ulice, krypty ... Krótko mówiąc, każde miejsce, w którym autor był w stanie stworzyć atmosferę, która wzbudzałaby prawdziwy strach.
Elementy nadprzyrodzone
Inną z fundamentalnych cech literatury gotyckiej są bez wątpienia te nadprzyrodzone elementy, takie jak duchy, nieumarli, zombie, potwory ... To byłyby fantastyczne postacie, tak, ale zawsze po stronie terroru, te, które kiedy ty spotkać się z nimi, bardzo się boisz W tym przypadku do gatunku pasowałyby również wampiry.
Postacie z pasjami
Aby lepiej przedstawić historie, wielu autorów używało postacie, które były inteligentne, przystojne, szanowane ... Ale w głębi, z tajemnicą, która ich pożera, obsesją na punkcie ich pasji, tych, których nie chcą ujawniać i że przez całą historię to, co się dzieje, ukazuje ich prawdziwe oblicze. W dodatku te postacie, aby nadać im ten „egzotyczny i elegancki” niuans, miały kiedyś obce i bardzo kwieciste imiona.
W tym przypadku prawie zawsze w powieściach znajdujemy trójkąt: złego szlachcica, który byłby niebezpieczeństwem, przerażeniem, strachem; niewinna dziewczyna; i wreszcie bohater, który próbuje ją uratować od tego strachu. I tak, jest też krok ku miłości, od najdelikatniejszej do bardziej rozwiniętej.
Sytuacje
Podróże w czasie, historie o czasach starożytnych, świat snów (snów i koszmarów) itp. to tylko niektóre ze scenariuszy, które są również używane w powieści gotyckiej, co czasami sprawia, że czytelnik może aby uciec od swojej teraźniejszości i tym samym uruchomić grubą zasłonę zagadki i napięcia, w niektórych przypadkach zmuszając osobę do ponownego przemyślenia, czy to naprawdę wydarzyło się w rzeczywistości.
Jak przebiegała wasza ewolucja
Jeśli pomyślimy teraz o gotyckiej powieści z tamtych czasów, z pewnością nie zobaczymy wielu podobieństw do tego, co wam powiedzieliśmy. I to jest coś normalnego, ponieważ wraz z upływem czasu ten gatunek ewoluował.
W rzeczywistości zaczął to robić mniej więcej od 1810 roku, kiedy gotyk ustąpił nowoczesnemu terrorowi, charakteryzującemu się terrorem psychologicznym. Oznacza to, że zaczęło nabierać kształtu, nie tylko pojawienie się duchów lub istot widmowych, ale aby dostać się do umysłu czytelnika, aby wzbudzić lęk bezpośrednio w nim, sprawić, że „przerażenia” nie będą tak przewidywalne, ale zwroty, sytuacje, itp. Będą generować uczucie niepokoju, przytłoczenia ... do tego stopnia, że poczują się otoczeni aurą tajemniczości i podziwu.
Z tego powodu sama powieść gotycka to ta, która powstała na przełomie XVIII i XIX wieku. Dziś historie, które można czytać, chociaż należą do tego gatunku, ewoluowały i nie mają już wielu starych cech, które definiowały tę literaturę.