Co to jest poezja wizualna?

Wizualna lub obrazkowa interpretacja dowolnego gatunku narracyjnego zawsze budziła we mnie pewną fascynację, być może dlatego, że potrzeba wywołania określonych obrazów za pomocą liter skutkuje znacznie bardziej natychmiastową reprezentacją.

Obrazy wywodzące się z książek, sztuki miejskiej inspirowanej literaturą, a także poezji wizualnej, eksperymentalnej formy, w której sztuka plastyczna dominuje nad literami (lub odwrotnie), uzyskując rezultaty tak wyjątkowe, jak nieskończone. Chcesz wiedzieć czym jest poezja wizualna i odkryj przykłady?

Kontury poezji

Futuryzm Był to trend artystyczny, który pojawił się na początku XX wieku i poprzedzał kubizm, styl uwieczniony przez artystów takich jak Picasso czy Bracque, których celem było ponowne odkrycie historii świata poprzez bardziej wzniosłe użycie kolorów lub nowoczesność jako kluczowy element awangardy poszukującej nowych sposobów wyrazu.

Ten obrazowy prąd wpłynął także na sposoby pojmowania poezji, co powoduje, że jest to znane jako poezja wizualna, eksperymentalna forma z wyraźnymi odniesieniami w starożytnej Grecji, w której kaligramy zostały wkrótce zastąpione przez bardziej konserwatywne formy narracyjne.

W poezji wizualnej sztuka plastyczna, obrazy czy formy malarskie definiują wiersz i na odwrótstając się ciekawą hybrydą, a przede wszystkim bardzo wizualną. Przykłady mogą obejmować od kolaż rozwinięte od wersetów pisma do obrazu, który sam w sobie określa intencję wiersza.

W Hiszpanii pierwsze odniesienia do poezji wizualnej miało miejsce w XVII wieku, z przykładami takimi jak Cichy romans do Niepokalanego Poczęcia - Gerónimo González Velázquez. Wiersz, wprowadzony jako legenda o hieroglifach, które mu towarzyszyły, nie tylko uczynił czytanie bardziej wizualnym, ale dzięki jego rozpowszechnieniu w różnych klasach społecznych stał się bardziej natychmiastową, a nawet dydaktyczną modalnością narracyjną.

Chociaż przykłady policzono przez kolejne lata, ostatecznie w XX wieku awangardy futuryzmu czy kubizmu zaowocowałyby przykładami poezji wizualnej np. miejska Joana Brossy czy zespół muzyczny Grupo Zaj, złożony z kompozytorów, autorów tekstów i artystów wizualnych, którzy w latach 60. towarzyszyli muzyce swoich koncertów z wykorzystaniem przedmiotów lub spektakli małych teatrów.

Po nadejściu XXI wieku i konsolidacji nowych technologii poezja wizualna stał się również znany jako cyberpoezja czy nawet poezji elektronicznej, biorąc pod uwagę liczne możliwości, jakie oferuje w sieciach społecznościowych, a zwłaszcza wśród ilustratorów czy grafików. Dlatego sztuka chwilowości, która jest tak rozpowszechniona w naszych czasach, znalazła w tej „plastycznej” poezji jednego ze swoich najlepszych przedstawicieli, dającego nieskończone możliwości.

Poezja wizualna jest eksperymentalna, zabawna, twórcza. Specyficzna relacja między wizualnością a literami, w której oba wyrażenia nakładają się na siebie, aż do uzyskania rezultatu, który czasami jest szokujący, inne bardziej intymne, a nieliczne wręcz oportunistyczne. Oczywiście, jeśli chodzi o sztukę, nikt nigdy nie ma ostatniego słowa.

Geneza poezji wizualnej

Chociaż wydaje się, że to właśnie w XX wieku (a dokładnie około lat 70.) zaczyna kwitnąć poezja wizualna, prawda jest taka, że ​​nie jest to jej początek. Wcześniej był często używany. W rzeczywistości mówimy o czasach bardzo starożytnych, takich jak 300 pne. Jak to możliwe? Aby to zrobić, musimy przejść do Klasyczna Grecja.

W tym czasie triumfowali nie tylko wielcy. Byli pisarze różnych typów i gatunków. A jedną z nich była poezja wizualna.

Aby zacytować przykład, możesz zobaczyć kaligram „Jajko”. To jest Simmias z Rodos i jest to wiersz, który wpisuje się w cechy poezji wizualnej. Ale tak naprawdę nie jest to jedyny, jaki możemy przytoczyć. Inny, i to nie z Grecji, ale z Francji, jest Rabelais (od 1494 do 1553) z jego wierszem „Sombrero”.

Co robili ci dwaj poeci? Chcieli stworzyć wiersz z sylwetką nazwy, która go definiuje. Na przykład w przypadku jajka cały wiersz znajdował się w tej sylwetce. To samo z kapeluszem lub jakimkolwiek innym obrazem.

Tak więc słowa, zwrotki, teksty… wszystko zagrane, aby stworzyć idealną kompozycję i nic nie zostało pominięte w finalnym zestawie. Ale musiał też mieć sens i być dobrze skonstruowanym wierszem.

Przodkowie poezji wizualnej

Jak widzieliśmy wcześniej, poezja wizualna wywodzi się z kaligramów. To jest naprawdę tło i to, jak ewoluowało do tego, co teraz wiesz jako takie. Ale autorzy byli także na swój sposób własnymi poprzednikami tej wizualnej poezji.

Na przykład wyróżnia się dwóch autorów z XIX wieku, Guillaume Apollinaire i Stéphane Mallarmé. Obaj uważani są za współczesnych autorów reprezentatywnych dla poprzedników poezji wizualnej, czyli kaligramów. W rzeczywistości istnieją jego prace, które być może widzieliście często i myśleliście, że są „nowoczesne”, podczas gdy w rzeczywistości mają kilka lat. Są to „Wieża Eiffla” lub „Dama w kapeluszu”.

Poezja wizualna w Hiszpanii

W przypadku Hiszpanii poezja wizualna przeżywała swój rozkwit w latach 60. czas, w którym pojawiło się wielu autorów, którzy działają do dziś, chociaż wielu z nich już nie żyje. Niemal wszystkie z nich wywodziły się z tego gatunku literackiego jako forma politycznej windykacji i społecznej krytyki. Chcieli zwrócić uwagę na ustalony porządek, który już nie jest poprawny.

Nazwy jak Campal, Brossa, Fernando Millán, Antonio Gomez, Pablo del Barco, itp. to przykłady poetów wizualnych, którzy chcieli zmienić świat bardziej oryginalnymi kreacjami, które wnikały nie tylko uszami, ale także oczami.

Wiele z nich jest nadal aktywnych, a inni zaczynają od tego nurtu literackiego. Znane są prace Eduardo Scali, Yolandy Pérez Herraras czy J. Ricarta. Lista jest naprawdę długa, a same sieci społecznościowe sprawiły, że poezja wizualna rozprzestrzeniła się, ponieważ istnieje wiele obrazów i kompozycji, które sprawiają, że to, co zaczęło się lata temu od kaligramów, ewoluowało.

Rodzaje poezji wizualnej

Poezja wizualna nie jest tak naprawdę wyjątkowa. Ma różne gatunki, które klasyfikują go zgodnie z zastosowanymi elementami wizualnymi. W ten sposób możesz znaleźć:

Poezja wizualna tylko typograficzna

W tym przypadku charakteryzuje się wykorzystywaniem samych liter do tworzenia oryginalnych kreacji, które przyciągają uwagę czytelników, albo poprzez dystrybucję liter w określony sposób, albo przez nadanie koloru tym, którzy chcą być promowani itp.

Ten, który łączy litery i rysunki

W tym przypadku ważne są nie tylko słowa wiersza, ale same obrazy, które w wielu przypadkach są powiązane ze słowami. Na przykład, istnieje obraz agrafki ze słowem oddzielonym w taki sposób, że na szpilce widnieją litery „missable”, a „Im” pozostaje w miejscu zamocowania przedmiotu.

Ten, który rysuje literami (to najczystsza poezja wizualna, ponieważ opiera się na kaligramach)

Tak naprawdę to kaligramy, które dały początek poezji wizualnej. W rzeczywistości nie ma tak wielu, którzy odważą się to zrobić ze względu na trudności, jakie się z tym wiążą, ale wciąż rośnie, zwłaszcza w przypadku starożytnych poetów i autorów.

Połącz litery i maluj

Można powiedzieć, że jest to rodzaj wizualny wiersz między obrazem a słowami, ale zamiast używać fotografii, w grę wchodzi obraz, albo stworzony specjalnie na potrzeby planu wizualnego, albo wykorzystujący inny i nadający mu poetycki charakter.

Połącz litery i fotografię

Różni się od obrazów lub malarstwa tym, że używane są rzeczywiste fotografie obiektów, a nie rysunki lub obrazy przedstawiające te obiekty. Z tego powodu są bardziej realistyczne i mają większy wpływ, gdy dają czytelnikowi lub każdemu, kto je widzi, inny użytek z tego przedmiotu, który mogą mieć w domu.

Zrobić kolaż

Kolaż to zestaw zdjęć, które są umieszczane w określony sposób, aby stworzyć kompozycję. Razem ze słowami można ją przekształcić w formę poezji wizualnej (choć w tym przypadku jest ona wykorzystywana bardziej do celów reklamowych lub komercyjnych).

Wizualna poezja na wideo

To stosunkowo nowy trend, ale kwitnie, zwłaszcza w sieciach społecznościowych. Opiera się na animacji, aby nadać projektom większą spójność.

Ewolucja poezji wizualnej: cyberpoezja

To samo co poezja wizualna wyewoluowała z kaligramów, ustąpiło to również nowemu spojrzeniu na wiersze. Mówimy o cyberpoezja, jeden charakteryzujący się wykorzystaniem mediów cyfrowych do tworzenia i rozwoju. Stąd np. Hiperteksty, animacja, trójwymiarowość itp. a nawet coś, czego jeszcze nie widziano, ale co już istnieje, wykorzystanie wirtualnej rzeczywistości.

Zatem poezja wizualna jest bardziej związana ze sztukami wizualnymi czy projektowaniem graficznym niż z literaturą, ponieważ sam tekst nie jest tak ważny, jak wizualność całości.

Co myślisz o poezji wizualnej?