Jeśli wczorajszy artykuł złożył hołd Luis Garcia Montero, dziś jest o poecie nie mniej znanym, ale wręcz przeciwnie, słynącym przede wszystkim z piosenek i pracy jako piosenkarz: Joaquin Sabina.
Jego pełne imię to Joaquína Ramóna Martíneza Sabiny, i urodził się w Ubeda (Jaen), w 1949 roku. Jeśli jako hiszpański piosenkarz i autor tekstów jest znany na całym świecie i jeden z najlepszych w muzyce narodowej, to jego poezja nie ma się czego zazdrościć jego piosenkom.
Tutaj nie będziemy rozmawiać o muzyku Sabinie, ale o poecie Sabinie, o której też jest wiele do opowiedzenia, więc przejdźmy do tego.
Joaquin Sabina, poeta
Poezja Francisco de Quevedo wywarł wielki wpływ na teksty Joaquína Sabiny. Jego wiersze mówią o miłości, wadach, rozczarowaniu, życiu w ogóle, z tym pewnym czeskie powietrze który zawsze otacza Joaquína.
Oto książki, które opublikował:
- Wspomnienia wygnania (1976). Książka z piosenkami opublikowana w Londynie podczas jego wygnania w wydawnictwie Nueva Voz.
- O tym, co śpiewano i na marginesie (1986). Poezja na podstawie jego albumu Inventory.
- Mężczyzna w szarym garniturze (1989). Zestawy punktacji.
- Wybacz smutek (2000).
- Sto latających z czternastu (2001). Sonety.
- Z dobrym pismem (2002). Zbiór listów.
- Te usta są moje (2005).
- Z dobrym pismem 2 (2005). Zbiór listów.
- Sabina surowa. Wiem też, jak grać ustami (2006). Razem z Javierem Menéndezem Floresem.
- Te usta są nadal moje (2007).
- Pocztą zwrotną. Sabina espistolar (2007). Epistolarny, który gromadzi korespondencję między piosenkarzem i autorem tekstów a osobistościami, takimi jak między innymi Subcomandante Marcos czy Fito Páez.
- Z dobrym pismem 3 (2010). Kompilacja tekstów, tym razem zawierająca 14 piosenek Vinagre y rosas, oprócz tego, co zostało opublikowane w Z dobrym pismem y Z dobrym pismem 2.
- Krzyk na ziemi (2012). Kompilacja wierszy opublikowanych w gazecie Public,
Jego teksty czasami tworzyły muzykę
Kto ma zostać zabity?
Często szlachetny nie jest piękny
ani najgorszy wielbłąd najtańszy,
wapień to ręce Piłata,
spopielić guz włosów.
Dżentelmen woli ją głupią,
mademoiselles chcą, żebyśmy byli potężni,
Tak dużo jeździć - tyle jeździć
mężczyzna i kobieta ... co za oszukany skrót.
Kurwa, piękna, oświecona, nadająca się do małżeństwa?
Kogo zabić? Nie pozwól na to
pustelnia piegów grzechu.
Lepiej zostać zakonnikiem lub tortillera
niż polubić serranita
który pożera cię bez skosztowania kęsa.
„Pod mostami”
Chodzi o życie przez przypadek
chodzi o wygnanie w batuecas,
chodzi o nagłe narodziny,
chodzi o bandażowanie nadgarstków.
Chodzi o płacz na paradach
chodzi o potrząsanie szkieletem,
chodzi o sikanie na karabiny,
chodzi o wejście w beton.
Chodzi o wybaczenie mordercy,
chodzi o obrażanie krewnych,
chodzi o nazywanie chleba winnego.
Chodzi o oszukanie wierzących,
Chodzi o zakradnięcie się do kasyna
chodzi o spanie pod mostami.
«Pomocny głos Malgré moi»
Tym razem wbrew sobie
twardy rdzeń wykrwawia się
od lewej strony przyszłości
jak róża Aguilar.
Llamazares płomień
Woła mnie, ale dzisiaj
Należy pilnie powstrzymać Rajoya
z największą liczbą głosów.
Paryż pozostanie na zawsze
pieprzyć moje
powiedział między dreszczami,
Carla Bruni do Sarkozy'ego.
Akrat we mnie
między Rouco i Artapalo
wybierz najmniej źle
trzymający nos.
Rozwodzą się masowo
gospodarze przeciwni rozwodom,
Rato y Cascos, co za konsorcjum
z Caínes, biedny Abel.
Nadzieja rozpacza
z Gallardónem w zasięgu wzroku,
na autostradzie jest korek
pepera zemsty.
Przeklęte prawa Hont,
szlamowi nacjonaliści
które ściskają Rubalcaba
przeciwko rozumowi bogini.
Nie wspominając o przyjacielskim ogniu
to boli, ale nie zabija,
buldoga przeciwko kotowi
opinii publicznej, odpocznij i kontynuuję.
Polis się pali
na nadruku BOE,
lewica zjednoczona z PSOE
lepsze jutro niż popołudnie.
Głosowanie na Zapatero
mika, skalenie i kwarc,
kiedy idą marszowe
pozbyć się lutego.