Murakami To jeden z tych autorów, którzy budzą szacunek wśród tych, którzy nie znają swojej twórczości. Powieści japońskiego pisarza cieszą się opinią zagmatwanych, pretensjonalnych i dziwnych. W końcu do zwykłego nieporozumienia, jakim jest czytanie (podczas którego reinterpretujemy czyjeś słowa niedokładnie) musimy dodać oczywiste różnice kulturowe. Japończycy ani nie myślą, ani nie czują się Europejczykami. Jest to zawarte w potrzebie robienia notatek w twoich książkach, aby wyjaśnić terminy takie jak hikikomori, otakulub Kokoro.
Jednak wchodząc w narrację Haruki Murakami jest o wiele łatwiejsze, niż mogłoby się wydawać. W większości przypadków jest to bardzo przyjemne doświadczenie. W tym celu polecam krótką powieść After Dark (ア フ タ ー ダ ー ク Afuta Dakuh w języku japońskim), nazwany po piosenka jazzowa Pięć miejsc po zmrokuprzez Curtisa Fullera. Ten kawałek przenika nieco ponad 240 stron powieści, która delikatnie, ale stanowczo prowadzi nas za rękę przez tętniąca życiem noc w Tokio. W najgorszym przypadku pomoże nam to wiedzieć, czy zgadzamy się z autorem. Nawet jeśli większość z nich zakocha się w wymarzonym świecie Murakamiego.
Jazz, koty i ciemność
Duże arkady pełne młodości. Głośne elektroniczne dźwięki. Grupy studentów wracających z imprezy. Nastolatki z farbowanymi blond włosami i krępymi nogami wystającymi spod spódniczki mini Urzędnicy w garniturach biegną przez skrzyżowanie, aby nie przegapić ostatniego pociągu. Nawet teraz twierdzenia o karaoke nadal wesoło zapraszają cię do środka. […] Jesteśmy u schyłku jesieni. Wiatr nie wieje, ale powietrze jest zimne. Wkrótce rozpocznie się nowy dzień.
Tymi zwrotami Murakami nas prowadzi ulice tokio. Nowela rozwija się w ciągu jednej nocy, w trzeciej osobie i językiem kinematograficznym, jakbyśmy oglądali akcję przez kamerę. Z drugiej strony rozdziały zamiast nazwy pokazują zegar, który oznacza czas, w którym zachodzą wydarzenia.
Historia zaczyna się, gdy Mari asai, dziewiętnastoletni student, zgadza się Takahashi tetsuya, muzyk jazzowy, przy kawie w Denny's. Wkrótce odkrywają, że spotkali się już wcześniej, podczas podwójnej randki, w której uczestniczyła jego siostra, eri asai. W wyniku tego spotkania Mari przeżyje różne, pozornie przypadkowe doświadczenia z innymi ludźmi, podczas gdy jej siostra pozostanie w świecie bliższym marzeniom niż rzeczywistości.
Okładka wydania MaxiTusquets z dnia After Dark po hiszpańsku.
To jest fabuła powieści, która tak naprawdę nie ma większego znaczenia. To, co sprawia, że historia zapada w pamięć, to jej długość i charyzmatyczne dialogiwraz z jego ciemnością świat słodko-gorzkiej rozpadu. Wszystkie ozdobione jazz (Murakami jest zdeklarowanym miłośnikiem muzyki), dziewczyny o kolorowych włosach i koty. Nie radzę szukać więcej informacji na temat jego argumentacji i niech sama historia nas zaskoczy.
Dwie strony tej samej monety
Dla ludzi wspomnienia są paliwem, które pozwala im dalej żyć. A dla utrzymania życia nie ma znaczenia, czy te wspomnienia są tego warte, czy nie. Są prostym paliwem.
Czytać After Dark To tak, jakby czytać dwie przeplatane książki, które w końcu są ze sobą powiązane. Pierwsza pokazuje maniery życia nocnego w Tokio, małe nieszczęścia dusz, które poruszają się w stolicy Japonii, wraz z dialogi o tym, jakie jest najlepsze danie w restauracji, które wygląda jak z filmów Pulp Fiction. Te rozmowy, choć pozornie błahe, kończą się stopniowym informowaniem nas, jacy są bohaterowie:
„Jestem niski, mam małą klatkę piersiową, włosy pełne zawirowań, usta za duże, a do tego mam krótkowzroczność i astygmatyzm”.
Kaoru się uśmiecha.
„Ludzie nazywają to„ osobowością ”. Każdy jest taki, jaki jest.
Druga książka to znacznie więcej złożone i ciemne. Dialogi ustępują miejsca precyzyjnym opisom, które pokazują nam, co robi Eri Asai, a może marzenia. Te fragmenty niepokoją czytelnika, ale potrafią rozbudzić jego ciekawość. Wszystkie są oparte na następującym cytacie:
Maska łączy w równoważnych dawkach magię i funkcjonalność. Został nam przekazany od starożytności wraz z ciemnością, został nam zesłany z przyszłości ze światłem.
Co w kontekście powieści symbolizuje szok faceta, który niesie mitologiczne i historyczne dziedzictwo swojego rodu, ze współczesnym światem. W naszych czasach nie ma już jednolitej idei jaźni, tak modnej przed XX wiekiem. Ludzka samoświadomość jest podzielona, a maska reprezentuje jedną z tych części naszego ja, tę, która ukrywa wszystkie inne.
Krótko mówiąc: każdy może znaleźć w powieści coś interesującego, czy to jedno z jej obliczów, czy drugie, czy jedno i drugie. Z tego wszystkiego i nie tylko gorąco polecam lekturę After Dark de Haruki Murakami.