Z głębi Hiszpanii, w której dziś stawiam czoła surowemu sierpniowi, podróżujemy do enigmatycznej literatury japońskiej, tej samej, w której autorzy tacy jak Banana Yoshimoto czy Haruki Murakami, by wymienić tylko kilka przykładów, zmienili się w gatunek sam w sobie; tak subtelny, jak krytyczny i sugestywny. Tym razem jest świetnie Yukio Mishima ze swoją pracą Plotka o falach który przenosi nas na odległą japońską wyspę, aby być świadkiem historii dwóch młodych nastolatków uwięzionych między klifami, falami i miasteczkami, do których ledwo dociera prąd.
Świeże listy do Augusta.
Ostatni zakątek wschodu
Więcej niż same postacie, wyspa Utajima, położona na wybrzeżu prefektury Nagasaki, na południe od Japonii i otwarta na Ocean Spokojny, jest głównym bohaterem The Rumor of the Swell. Wyspa, kupiona kilka lat temu przez japońskiego piosenkarza Masashiego Sadhę, musiała być, przynajmniej do czasu wydania książki Mishima (1954), hermetycznym rajem, zajmowanym jedynie przez latarnię morską zarządzaną przez małżeństwo. świątynia Shinto i mała wioska rybacka.
Zaciszne miejsce, w którym to się dzieje ukryta historia miłosna Shinjiego, skromnego młodego rybaka i Hatsue, córki bogatego wieśniaka. Dwóch bohaterów zerodowanych przez spokojne wiatry, ukrywających się pod sosnami w środku burzy i unikających nieszczęść, które powstały w zacofanym mieście, naznaczonym różnicami klasowymi.
Z wielką subtelnością Mishima tka prostą (i ryzykowną) historię miłosną między dwojgiem młodych ludzi, którzy powoli, jak kwiat wiśni, otwierają się na seks i młodzieńczą miłość w środowisku naznaczonym konserwatyzmem, ale także naturą, którą Mishima przywołuje tylko nieliczne. , miłośnik bukolizmu, co również znalazło odzwierciedlenie w wielu jego pracach.
Yukio Mishima: niezrozumiani pisarze
Zdjęcie: The Japan Times
Pomimo prostoty, którą promieniuje jej autor, El rumor del oleaje, Yukio Mishima jest prawdopodobnie jednym z najbardziej złożonych pisarzy XX wieku.
Urodzony w Tokio w 1925 roku, Mishima był potomkiem rodziny spokrewnionej z samurajami, będąc jego babcią, kobietą z problemami psychicznymi i konsumentką książek w językach europejskich, główną postacią jego dzieciństwa i jednym z najczęściej używanych zasobów w jego życie. plac budowy. Dorastając, odmowa wejścia wojska w charakterze pilota podczas II wojny światowej z powodu gruźlicy wywołałaby w Mishimie głęboką frustrację, którą postanowił złagodzić ćwiczeniami (jego słynne zdjęcia z lat 50. to tylko przykłady) i literaturą.
Uważany za czołowego powojennego japońskiego pisarza, Mishima napisał 40 powieści, 18 sztuk, 20 opowiadań i 20 innych esejów.. Z jego dzieł najsłynniejsze to Żeglarz, który stracił łaskę morza, Wyznania maski, Pogłoski o falach i tetralogia Morze płodności, złożone z tytułów Śnieg wiosny, Uciekające konie, Świątynia świtu i zepsucie anioła. Dzieła o szczególnym stylu, w których Mishima korzysta z okazji, by zwymiotować swoją wizję świata, do którego nigdy nie pasował.
Zapalony podróżnik i trzykrotny kandydat do nagrody Nobla (uważa się, że nigdy nie odniósł sukcesu ze względu na swoją skrajnie prawicową ideologię), autor stał się w sobie tajemnicą, objęty konserwatyzmem, który go jednakowo wiązał i frustrował.
Mishima zmarł w 1970 roku, popełniając jukuku, rytualne samobójstwo samurajskiego dziedzictwa promowane przez Tatenokai, milicję wojskową, która broniła starożytnych wartości narodu japońskiego poprzez ścięcie głów. Mishima planowała swoją śmierć przez cztery lata i przed podjęciem ostatecznej decyzji wysłała wydawcy ostatni tytuł Morza płodności.
Chociaż niektóre prace mogą nie być najbardziej odpowiednie, jeśli chodzi o wejście do wszechświata Mishima, Plotka o falach Jest to prosta i idealna książka na początek. Dzieło, które pozwala podróżować na odległą wyspę ognisk na plaży i sosnowych lasów otaczających samotne świątynie, ale także zagubić się wśród wyspiarskich zwyczajów miejsca, gdzie przyroda jest kolejnym sąsiadem, gdzie technologia, teatry i zgiełk „cywilizacja” to tylko odległe plotki.
Czytałeś coś od Mishimy?