Pierre'a był francuskim poetą urodzonym w Narbonne. Był jednym z inspiratorów ruch surrealistyczny i Miał związek z tak ważnymi artystami i pisarzami jak Picasso czy Apollinaire. Zmarł w taki dzień jak dzisiaj w Solesmes w 1960 roku wybór wierszy przeczytać, zapamiętać lub poznać.
Pierre Reverdy - Wybór wierszy
Wiatr i duch
To niezwykła chimera. Głowa, wyższa niż ta podłoga, znajduje się między dwoma drutami i rozlega się i pozostaje, nic się nie porusza.
Nieznana głowa mówi, a ja nie rozumiem słowa, nie słyszę dźwięku - na ziemi. Zawsze jestem na chodniku przede mną i patrzę; Patrzę na słowa, które rzuci dalej. Głowa mówi i nic nie słyszę, wiatr wszystko rozprasza.
O wielki wiatr, drwiący lub ponury, życzyłem twojej śmierci. I zgubiłem mój kapelusz, który też zabrałeś. nie mam już nic; ale moja nienawiść trwa, biada więcej niż ty!
***
Twardość serca
Nigdy więcej nie chciałbym zobaczyć twojej smutnej twarzy
Twoje zapadnięte policzki i włosy na wietrze
Pojechałem przez kraj
Pod tymi wilgotnymi lasami
Noc i dzień
W słońcu i w deszczu
Pod moimi stopami chrzęściły martwe liście
Czasami świecił księżyc
Spotkaliśmy się ponownie twarzą w twarz
Patrząc na nas bez słowa
I nie miałem wystarczająco dużo miejsca, żeby znowu iść
Byłem przywiązany do drzewa przez długi czas
Z twoją straszną miłością przede mną
Bardziej zrozpaczony niż koszmar
Ktoś większy od ciebie w końcu mnie uwolnił
Wszystkie łzawe spojrzenia prześladują mnie
I ta słabość, z którą nie możesz walczyć
Szybko uciekam do zła
W stronę siły, która wznosi pięści jak broń
O potworze, który swoimi pazurami wyrwał mnie z Twojej słodyczy
Z dala od miękkiego i miękkiego ucisku twoich ramion
Oddycham na całych płucach
Przełaj przez las
Do cudownego miasta, w którym bije moje serce
***
Twarzą w twarz
Robi krok do przodu, a sztywność jego nieśmiałego chodu zdradza jego równowagę.
Wygląd nie schodzi z twoich stóp. Wszystko, co świeci w tych oczach
skąd biorą się złe myśli, oświetla jego niepewny spacer.
Będzie spadać.
Z tyłu pokoju stoi znajomy obraz. Twoja wyciągnięta ręka
idzie do twojego. On tylko to widzi; ale nagle się potyka
przeciwko sobie.
***
Zazdrość
Mętny, pstrokaty wzrok w jego głowie, uciekasz od mojej. Posiadać gwiazdy
i zwierzęta ziemi, chłopi i kobiety, aby z nich korzystać.
Ocean go zakołysał, morze dla mnie i to on otrzymał wszystkie znaczki.
Lekko wyszczotkuj znalezione szczątki, wszystko jest uporządkowane i czuję
moja ciężka głowa miażdżąca kruche łodygi.
Gdybyś uwierzył, przeznaczenie, że mogę odejść, dałbyś mi skrzydła.
***
Nocturno
Ulica jest całkowicie ciemna, a stacja nie pozostawiła śladu.
Chciałbym wyjść, a oni trzymają moje drzwi. Jeszcze tam?
ktoś patrzy i gaśnie lampa.
Podczas gdy pogłosy są tylko cieniami, zapowiedzi
idą wzdłuż palisad. Słuchaj, nie możesz usłyszeć kroków żadnego
koń. Jednak gigantyczny rycerz pędzi ponad
tancerz i wszystko stracone, za pustą parcelą. Tylko noc
wiedzieć, gdzie się spotykają. Kiedy nadejdzie poranek, ubiorą się!
jego olśniewające kolory. Teraz wszystko ucichło. Niebo migocze i księżyc
chowa się między kominami. Głupi i nic nie widzący policjanci
utrzymują porządek.
***
Horyzont
Mój palec krwawi
Dzięki
Piszę do ciebie
Panowanie starych królów się skończyło
Marzeniem jest szynka
Ciężki
Który zwisa z sufitu
I popiół z twojego cygara
Zawiera całe światło
Na zakręcie drogi
Drzewa krwawią
zabójcze słońce
Krwawe sosny
A ci, którzy przechodzą przez mokrą łąkę
Po południu zasnęła pierwsza sowa
byłem pijany
Moje luźne kończyny wiszą tam
I niebo mnie trzyma
Niebo, w którym codziennie rano myję oczy
Źródło: strona internetowa Półgłosem