Kto nie zna tych wersetów? Kto nigdy nie wyrecytował jednego z jego wierszy? Kto może już być na świecie i we wszechświecie, który nie wie Gustavo Adolfo Becquer? Ponieważ uważany jest za poetę z Sewilli jeden z najczęściej czytanych pisarzy hiszpańskich wszechczasów. I urodził się w taki dzień jak dzisiaj, 17 lutego, ale 1836. Tak więc, aby zakończyć ten tydzień miłości, nie ma nic lepszego niż spędzenie kilku wolnych dni na przeczytaniu jego pracy.
Z rodziny artystów, kiedy Bécquer zaczął pisać poezję Hiszpania była kulturowo zanurzona w realizm, nurt artystyczny ewidentnie przeciwny do okres romantyczny. Jego najbardziej znane prace to jego Rymy i legendy, zbiór wierszy i opowiadań. Dzisiaj pamiętamy niektóre z jego najpiękniejszych zdań.
Bécquer zmarł bardzo młodo, mając zaledwie 34 lata i na gruźlicę (jakżeby nie był romantycznym poetą?). I wtedy jego twórczość stała się sławna i uznana. Ale świętujemy jego narodziny i pracę, którą nam zostawił.
są 25 z jego najsłynniejszych fraz:
- Może nie będzie poetów, ale zawsze będzie poezja.
- Westchnienia są powietrzem i idą w powietrze. Łzy są wodą i płyną nad morze, powiedz mi kobieto, kiedy zapomni się o miłości, czy wiesz, dokąd zmierza?
- Samotność to imperium świadomości.
- A myśl jest niezbędna, aby ją ćwiczyć, należy myśleć codziennie i wciąż na nowo, aby zachować życie myśli.
- Miłość jest promieniem księżyca.
- Spektakl piękna, w jakiejkolwiek formie, podnosi umysł ku szlachetnym aspiracjom.
- Dusza, która może mówić oczami, może również całować oczami.
- Ten, kto ma wyobraźnię, z jaką łatwością tworzy świat z niczego.
- Mój mózg to chaos, moje oczy zniszczone, moja istota nicość.
- Samotność jest bardzo piękna ... kiedy masz komuś do powiedzenia.
- Miłość to zagadka. Wszystko w nim jest zjawiskami bardziej niewytłumaczalnymi; wszystko w nim jest nielogiczne, wszystko w nim jest niejasne i absurdalne.
- Spójrz na świat; dla uśmiechu niebo; za pocałunek ... Nie wiem, co bym ci dał za pocałunek!
- Słońce może być wiecznie zachmurzone, morze może na chwilę wyschnąć, oś ziemi może pęknąć jak słabe szkło ... Wszystko się wydarzy! Śmierć może okryć mnie swoją żałobną krepą, ale płomień Twojej miłości nigdy nie może zgasnąć we mnie.
- Chcesz, abyśmy zachowali słodkie wspomnienie tej miłości? Cóż, kochajmy się bardzo dzisiaj i jutro pożegnajmy się!
- Dwie idee, które kiełkują w tym samym czasie, dwa pocałunki, które wybuchają w tym samym czasie, dwa przenikające się echa, czyli nasze dwie dusze.
- Szkoda, że słownik Miłość nie ma gdzie znaleźć, kiedy duma jest po prostu dumą, a kiedy jest godnością!
- Miłość to poezja; religia to miłość. Dwie rzeczy, takie jak trzecia, są sobie równe.
- Kiedy minie czas i zapomnisz o mnie, będziesz cicho żyć we mnie; bo w mroku moich myśli wszystkie wspomnienia opowiedzą mi o tobie.
- Gdyby można było przeprowadzić sekcję dusz, ile tajemniczych zgonów zostałoby wyjaśnionych.
- Mówisz, że masz serce i mówisz to tylko dlatego, że czujesz bicie jego serca; to nie jest serce ... To maszyna, która porusza się w rytm, który hałasuje.
- Kiedy żelazo zostało wyrwane z rany, jego miłość wyrwała się z moich wnętrzności, mimo że czułem, jak to robiłem, że moje życie rozdziera mi się razem z nim!
- Ma światło, ma perfumy, kolor i linię, rodzącą pożądanie formę, ekspresję, wieczne źródło poezji.
- Dziś ziemia i niebiosa uśmiechają się do mnie, dziś słońce dociera do głębi mojej duszy, dziś je widziałem… Widziałem i patrzyło na mnie…. Dziś wierzę w Boga!
- Płakać! Nie wstydź się wyznać, że trochę mnie kochałeś.
- Wszystko jest kłamstwem: chwała, złoto. To, co uwielbiam, jest tylko prawdą: wolność!
Wesoły