Gatunek narracyjny: Elementy narracji

Kto pisze teksty prozą, musi doskonale wiedzieć, o co chodzi gatunek narracyjny y jakie elementy to tworzą. Mimo to, zwłaszcza u początkujących i młodych pisarzy, często dostrzega się błędy w narracji. Jeśli chcesz, aby Twoja następna praca charakteryzowała się dobrą narracją, zostań i przeczytaj ten artykuł, który Ci dzisiaj oferujemy i dowiedz się, jakie są podstawowe elementy składające się na każdą narrację.

Geneza gatunku narracyjnego

Teraz, gdy wiesz trochę więcej o gatunku narracyjnym, powinieneś wiedzieć, że ma on swój początek. Mówimy o Średniowiecze, a konkretnie z Europy, kontynentu, na którym zaczęto go używać w niektórych miejscach w celu przypomnienia wydarzeń historycznych, tradycji, postaci, które były bohaterami, wielkich kapitanów i ich bohaterskich przygód ...

Wiadomo jednak, że w Grecji Homer był tym, który dał początek temu gatunkowi narracyjnemu, Chociaż był postacią, która umiała mieszać kilka gatunków (dramat, liryka, narracja…) w tym samym tekście, coś, co bardzo niewielu pisarzy osiąga na poziomie eksperckim.

Dobrą rzeczą w tym jest to, że kiedy zaczęły się ukazywać dzieła narracyjne, spowodowało to wzrost liczby młodych ludzi, którzy chcieli rozpocząć pisanie tego gatunku; a także dla niezliczonej rzeszy czytelników, dlatego została opracowana tak, jak znamy ją teraz.

Charakterystyka gatunku narracyjnego

W prace narracyjnenarrator przedstawia akcję lub ciąg wydarzeń, w których bierze udział szereg postaci, które znajdują się w danej przestrzeni i we wcześniej ustalonym czasie. Wszystkie te komponenty stają się elementami narracji (o czym bardziej szczegółowo przekonamy się poniżej).

Poprzez odtworzenie identyfikuje się narrację literacką fikcyjny światchociaż w niektórych przypadkach tak jest fakty inspirowane rzeczywistością. Mimo to jest to nadal narracja fikcyjna, ponieważ autor zawsze wnosi do nowych, wymyślonych epizodów lub ładuje rzeczywistość subiektywnymi niuansami, przez co przestaje być w 100% prawdziwy.

Inną cechą charakterystyczną tego typu tekstu jest to, że zwykle używa się trzeciej osoby, choć pierwsza osoba jest również częsta, gdy głównym bohaterem narracji jest narrator książki.

Chociaż w przeszłości w gatunku narracyjnym często znajdowano wersety, dziś najczęstszym jest to, że narracja jest napisana w całości prozą.

Elementy narracyjne

Elementy składające się na narrację są następujące:

• Narrator: Może być zewnętrzne w stosunku do akcji, jeśli odnosi się do wydarzeń w trzeciej osobie bez uczestniczenia w nich, lub wewnętrzne, gdy odnosi się do wydarzeń w pierwszej osobie jako bohater lub świadek wydarzeń. Narrator zewnętrzny jest zwykle wszechwiedzącym narratorem, który wie i wie wszystko o wszystkich postaciach tworzących dzieło, w tym o ich myślach i intymnościach.
• Postacie: To te, które wywołują różne wydarzenia, o których opowiadamy w sztuce. Jego cechy są przekazywane poprzez działania, dialogi i opisy. Wśród postaci zawsze wyróżnia się główny bohater, który dźwiga ciężar akcji i przeciwstawiający się mu antagonista. Ponadto, w zależności od pracy, możemy znaleźć mniej lub bardziej drugorzędne postacie.
• Fabuła lub akcja narracyjna To zbiór wydarzeń, które mają miejsce w narracji. Te wydarzenia lub wydarzenia są umiejscowione w czasie i przestrzeni i są ułożone według prostej struktury, jak w opowieściach lub opowieściach, lub bardziej złożonych, jak w powieściach.

Oprócz elementów, które widzieliśmy, są też inne, które są również ważne w tym stylu literackim i które są powszechnie używane do definiowania nie tylko podczas czytania, ale także pisania. To są:

Otoczenie

Sceneria jest związana z miejscem, momentem, sytuacją ... w której akcja się toczy. Oznacza to, że stawiasz czytelnika w sytuacji, w której toczy się akcja, w którym roku ma miejsce, jaki jest kontekst polityczny i społeczny oraz jak żyją bohaterowie.

Czasami pisarze ignorują ten element, ale pozostawiają pociągnięcia pędzla, które czytelnik, czytając, formułuje wyobrażenie o sytuacji. Tak wiele razy staje się bardziej wyborem akcesoriów niż koniecznością.

Jednak bardzo ważne jest, aby nadać fabule większą solidność, ponieważ dostarcza niuansów, które pomagają lepiej rozwinąć wszystkie elementy.

Styl

Styl to sposób, w jaki autor rozwija się w gatunku narracyjnym. Innymi słowy, mówimy o pieczęci autora, sposobie posługiwania się językiem, zasobach literackich ... Krótko mówiąc, jego pismo.

Każdy autor jest światem i każdy ma taki czy inny sposób pisania. Dlatego czytając powieść możesz polubić lub odczarować powieść, a jednak jeśli wybierzesz inną w tym samym stylu, możesz mieć do niej inne uczucia.

Na przykład są autorzy, których charakterystycznym stylem jest wyrażanie wielu uczuć za pomocą słów; podczas gdy inni nie są w stanie tego zrobić i są ograniczeni do bycia bardzo opisowym, tak aby czytelnik miał wszystkie dane i odtwarzał w umyśle to, co czyta, aby doświadczył tego, co czuli bohaterowie.

Temat

Wreszcie ostatnim z elementów gatunku narracyjnego jest temat. To jest związane z fabułą i działką, Innymi słowy, zostanie zdefiniowana przez samą historię. I w zależności od przypadku, będzie mógł wejść w tematykę romantyczną, historyczną, detektywistyczną (lub kryminalną), science fiction, horroru ...

Wszystko to jest ważne, aby wiedzieć, ponieważ nawet jeśli historia znajduje się w połowie drogi między dwoma tematami, zawsze dobrze jest wiedzieć, gdzie ją oprawić, zarówno po to, aby czytelnicy tego stylu mogli ją znaleźć, jak i abyś mógł przejść do różnych wydawców lub opublikować to i wybierz te odpowiednie kategorie.

Narrator i bohaterowie: dwie najważniejsze postaci gatunku narracyjnego

Chociaż wcześniej rozmawialiśmy z Wami o narratorze i bohaterach, dwóch najważniejszych elementach gatunku narracyjnego, chcielibyśmy nieco więcej o nich zagłębić. I oni są jako lub ważniejsze niż sama fabuła. W istocie, choć ta ostatnia jest bardzo oryginalna i przemyślana, jeśli narrator nie jest w stanie ustawić czytelnika, a postacie nie są realistycznie rozwinięte, cała historia może utykać i stracić energię.

Narrator

Chociaż powiedzieliśmy, że narrator w gatunku narracyjnym jest zwykle pisany w trzeciej osobie, a nawet w pierwszej osobie (obie liczby pojedyncze), prawda jest taka, że ​​można go również napisać w drugiej osobie. Aby ułatwić Ci zrozumienie:

• Pierwsza osoba: Narrator jest również głównym bohaterem opowieści, co sprawia, że ​​cała praca skupia się na sobie, aby poznać uczucia, myśli i działania, które są widziane.
• To również wiąże się z problemem, polegającym na tym, że nie możesz w pełni rozwinąć innych postaci, ponieważ musisz skupić się na tym, co myśli / robi / wyraża główny bohater.
• Druga osoba: Nie jest tak szeroko stosowany w tym gatunku, ale można znaleźć książki, w których jest używany, i robi to, używając ciebie jako odniesienia, będąc spokrewnionym z osobą, przedmiotem lub zwierzęciem.
• Trzecia osoba: Jest najczęściej używany, ponieważ naprawdę pozwala rozwinąć wszystkie postacie i wszystkie fakty. To sposób, by czytelnik wczuł się nie tylko w bohatera, ale także w stosunku do każdego z bohaterów. W ten sposób staje się tylko zwykłym widzem opowiadającym, co się dzieje, jak mówią, bohaterowie przeżywają, zarówno bohaterowie, jak i drugorzędni, trzeciorzędni ...

Postacie

W przypadku postaci, jak wiadomo, dzieło z gatunku narracyjnego może mieć wiele postaci. Ale istnieje kilka liczb, które je klasyfikują. A to są:

• Bohater: Postać, której dzieje się opowiadana historia. Innymi słowy, jest to śpiewający głos dzieła. Ten bohater to prawie zawsze osoba, zwierzę, przedmiot ... Ale tylko jeden. Jednak w historii literatury było wiele dzieł, w których zamiast jednego bohatera było ich kilka.
• Antagonista: Jak mówią, każdy bohater potrzebuje złoczyńcy. A antagonistą jest ten „złoczyńca”, osoba, która przeciwstawia się protagoniście i nie chce, aby wygrał. Znowu wracamy do powyższego, normalnie jest tylko jedno „złe”, ale jest wiele prac, w których jest więcej niż jedna.
• Charakter dynamiczny: W ten sposób można to nazwać, jak zdefiniowałbyś ważne postacie drugorzędne. Są to postacie, które wypełniają się, aby nadać całości większą solidność, ale będąc dynamicznymi i towarzyszącymi bohaterom i antagonistom, stają się potężnym narzędziem do kierowania krokami historii tam, gdzie chcesz.
• Znaki statyczne: Można powiedzieć, że są to trzeciorzędne postacie, te, które są cytowane kilka razy, ale tak naprawdę nie mają większego wkładu w historię, ale są tylko sposobem na zlokalizowanie fabuły i postaci, ale bez wywierania na nich wpływu.

To powiedziawszy, jaka część lub element narracji jest najtrudniejszy do zarysowania? Czy jesteś jednym z tych, którzy najpierw mają fabułę, a następnie dodają postacie lub odwrotnie? Opowiedz mi pokrótce, jak podchodzisz do swojej pracy na jej początku.