Cytat Stefana Zweiga
Opowiadanie o najlepszych książkach Stefana Zweiga to odkrywanie twórczości wszechstronnego pisarza, który potrafił wyróżnić się w różnych gatunkach narracyjnych. Rzeczywiście, wiele jego tekstów stało się szeroko znanych w Europie w okresie międzywojennym. Co więcej, kilka jego biografii pobiło rekordy sprzedaży, a nawet ta Marii Antoniny trafiła na duży ekran w 1938 roku.
Podobnie austriacki pisarz był znany dzięki powieściom takim jak niebezpieczna pobożność (1938) lub Powieść szachowa (1941), m.in. Podobnie był jednym z pierwszych sławnych ludzi swoich czasów, którzy wyraźnie wypowiadali się przeciwko faszyzmowi w Niemczech po I wojnie światowej.
Najlepsze książki Stefana Zweiga
niewidzialna kolekcja (1925)
Die unschtbarre Sammlung —oryginalna nazwa w języku niemieckim— Jest to opowiadanie dramatyczne, wysoko oceniane przez ówczesnych krytyków literackich.. Jest to opowieść inspirowana trudami hiperinflacji w Niemczech w latach 1920. Tam Zweig przedstawia niewidomego starca, który posiada piękną kolekcję grafik i został oszukany przez żonę i córkę.
W szczególności bohaterowi powiedziano, że Niemcy wygrali wojnę. Również, jego krewni musieli sprzedawać dzieła sztuki, aby przetrwać i zastępować je kopiami. Repliki te były regularnie dotykane przez starca, który był pełen dumy, kiedy je czuł (wierzył, że to oryginały).
Kilka szczegółów dotyczących historii
Najbardziej cenionym przez publiczność i krytyków aspektem było to, że Zweig zaangażował postać zewnętrzną (stażystę) do pogłębienia fabuły oszustwa. Z drugiej strony, Szczególnie niewidzialna kolekcja rzucił się do księgi kalejdoskop (1936). Nie Jednak obecnie możliwe jest uzyskanie tego tytułu indywidualnie (wydanie hiszpańskie z 2016 r. to 86-stronicowa książka).
Pomieszanie uczuć (1927)
Wirrung der Gefühle (po niemiecku) Jest to krótka powieść, która wywołała wielki wpływ i kontrowersje w europejskim społeczeństwie burżuazyjnym lat dwudziestych.. Wynika to z nieskrywanego podejścia do nieco drażliwych wówczas kwestii: homofilii i kobiecej emancypacji. Ponadto austriacki pisarz wykorzystał kontekst tekstu, by poszerzyć swój podziw dla Szekspira.
W tym celu Zweig stworzył postać znanego profesora, który w dniu swoich sześćdziesiątych urodzin nie mógł już ukrywać tajemnicy, którą trzymał od młodości. Następnie, protagonista rozpoczął dziwną relację z nowym kolegą, co całkowicie zmieniło więź z żoną. Tym samym zmieniał swoje spojrzenie na literaturę i relacje afektywne w ogóle.
Gwiezdne chwile ludzkości (1927)
Książka ta jest esejem złożonym z grupy znowelizowanych utworów literackich nawiązujących do transcendentalnych epizodów historycznych dla całej ludzkości. Tekst rozpoczyna się prologiem, po czym następuje wyjaśnienie czternastu gwiezdnych wydarzeń wybranych przez Zweiga.. Są one wymienione poniżej:
- „Cyceron, 15 marca 44 pne”;
- «Podbój Bizancjum. 29 maja 1453»;
- „Lot do nieśmiertelności: Odkrycie Oceanu Spokojnego, 25 września 1513”;
- „Zmartwychwstanie Georga Friedricha Händla, 21 sierpnia 1741”;
- „Geniusz nocy: Marsylianka, 25 kwietnia 1792”;
- „The Universal Waterloo Minute: Napoleon, 18 czerwca 1815”;
- Elegia Marienbadu: Goethe między Karlsbadem a Weimarem, 5 września 1823″;
- „Odkrycie El Dorado: JA Sutter, Kalifornia, styczeń 1848”;
- „Bohaterski moment: Dostojewski, Sankt Petersburg, Plac Semenowski, 22 grudnia 1849”;
- „Pierwsze słowo za oceanem: Cyrus W. Field, 28 lipca 1858”;
- «Ucieczka do Boga. Epilog do niedokończonego dramatu Lwa Tołstoja Światło świeci w ciemności, koniec października 1910”;
- — Walka o biegun południowy: kapitan Scott, 90 stopni szerokości geograficznej. 19 stycznia 1912”;
- „Zapieczętowany pociąg: Lenin, 9 kwietnia 1917”;
- „Wilson zawodzi, 15 kwietnia 1919”.
powieść szachowa (1941)
Dwóch zagorzałych przeciwników spotyka się w grze w szachy na pokładzie statku. Z jednej strony jest Mirko Czentovića, aktualny mistrz świata, którego strategia naśladuje przetwarzanie maszyny. Z drugiej strony pojawia się nieznany pasażer – dr B— który swoją grę opiera na trudnych osobistych przeżyciach (był więziony i torturowany przez gestapo).
Podczas pobytu w niemieckim więzieniu B ukradł podręcznik szachów i wyobraził sobie niezliczone partie jako sposób na złagodzenie żalu. Jednak mecz z Czentoviciem wskrzesza traumy niewoli, jednocześnie przewidując w myślach wynik meczu. Już w rozwiązaniu tej historii dr deklaruje swoją porażkę przeciwko nieustępliwemu przeciwnikowi.
Inne tytuły, których nie można przegapić Stefana Zweiga
- List od nieznajomego (Krótki opis Unbekannten, 1922)
- Maria Antoinette (1932);
- niebezpieczna pobożność (Ungeduld des Herzens, 1939);
- wczorajszy świat (1942);
- Odurzenie metamorfozy (Rausch der Verwandlung, 1982).
*Dwa ostatnie tytuły dotyczą publikacji pośmiertnych.
Biografia Stefana Zweiga
Urodził się w Wiedniu, Austria, 28 listopada 1881 r. — w 1939 r. uzyskał obywatelstwo brytyjskie — w zamożnej rodzinie żydowskiej. Otrzymał doktorat z filozofii na Uniwersytecie Wiedeńskim., gdzie studiował również przedmioty związane z literaturą. W 1901 zadebiutował literacko zbiorem lirycznym srebrne liny.
Stefan Zweig
W 1904 opublikował swoją pierwszą powieść. -cuda życia-, w którym wiele pokazał
psychologiczna głębia w konstrukcji ich postaci. Po wybuchu Wielkiej Wojny zajmował stanowisko urzędnicze w armii austro-węgierskiej. Jednak od tego czasu austriacki autor jasno określił swoje antywojenne stanowisko, dlatego uznano go za niezdolnego do walki.
Pierwsza żona i konsekracja literacka
Zweig ukończył obszerną pisemną produkcję wśród swoich prac dziennikarskich, powieści, sztuk, biografie, Ensayos i tłumaczenia. Nawiązania do jego licznych podróży pojawiają się w wielu jego tekstach, choć Salzburg był jego miejscem zamieszkania przez prawie dwie dekady. Mieszkał tam razem z Friderike Marią Burger von Winternitz, która była jego żoną w latach 1920-1938.
Pisarz wiedeński osiągnął szczyt literatury w latach dwudziestych XX wieku. niektóre z jego książek -Gwiezdne chwile ludzkości (1927), na przykład: Stali się bestsellerami swoich czasów.. Mimo sukcesów wydawniczych, konsolidacja nazizmu w kolejnej dekadzie sprawiła, że wydawanie jego książek było coraz trudniejsze.
Druga żona, podróż i śmierć
W latach przed II wojną światową jego twórczość została zakazana przez reżimy faszystowskie w Niemczech i we Włoszech. W 1939 roku wiedeńska pisarka poślubiła Charlotte Elisabeth Altmann. Po wybuchu wojny wraz z małżonką osiedlił się na kilka miesięcy w Paryżu. Następnie przejechali przez Londyn, USA, Dominikanę, Argentynę i Urugwaj.
Wreszcie, para osiedliła się w Petrópolis w Brazylii, gdzie popełniła samobójstwo (z powodu przedawkowania środków uspokajających) 22 lutego 1942 r. W związku z tym jego pierwsza żona napisała, że Zweig był mężczyzną bardzo podatnym na depresję przez długi czas od młodości. Globalny obraz początku lat 40. był dla niego prawdopodobnie zbyt ponury.