Cytat autorstwa Isabel Allende
Jeśli internauta zażąda wyszukiwania „Najlepsze książki Isabel Allende”, wyniki wskażą kilka najlepiej sprzedających się tytułów ostatnich czterech dekad. Pomimo imponujących, najlepiej sprzedających się liczb, spory sektor krytyki literackiej spoglądał z góry na twórczość tego chilijsko-amerykańskiego pisarza. Nawet najostrzejsze głosy zarzucają jej, że jest zwykłą kopią Gabriela Garcíi Márqueza.
Chociaż sama Allende dostrzegła wpływ kolumbijskiego geniusza, niektórzy znani pisarze - na przykład Roberto Bolaño - nazywają ją „prostą pisarką”. W każdym razie opinie są subiektywne; liczby, nie. Dobrze, Jej 72 miliony sprzedanych egzemplarzy (przetłumaczonych na 42 języki) stawia ją jako najbardziej poczytną na świecie pisarkę hiszpańskojęzyczną.
Życie Isabel Angélica Allende Llona w kilku słowach
Isabel Allende, obywatelka chilijsko-amerykańska, urodziła się 2 sierpnia 1942 r. W Limie w Peru. Jej ojciec był pierwszym kuzynem Salvadora Allende (prezydenta Chile w latach 1970–1973, aż do obalenia go przez Pinocheta). Przyszły pisarz uczęszczał do szkoły podstawowej w amerykańskiej akademii w La Paz w Boliwii. Później uczę się w prywatnym angielskim instytucie w Bejrucie w Libanie.
Od późnych lat pięćdziesiątych XX wieku do ustanowienia dyktatury Pinocheta (50) Allende mieszkała w Chile ze swoim pierwszym mężem Miguelem Fríasem. Z którym była mężatką od ponad 1973 lat i miała dwoje dzieci: Paulę (20 - 1963) i Nicolása (1992). Później wyjechała na wygnanie do Wenezueli do 1988 roku, w którym poślubiła Williego Gordona w Stanach Zjednoczonych.
Pierwsza praca
Brunatnożółty Allende pracował w ważnych organizacjach publicznych i mediach w Chile, Wenezueli i Europie przed swoją konsekracją literacką. Na południu kraju pracował w Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) w latach 1959-65.
Podobnie pracował w magazynach Paula y mampato; także w kilku chilijskich kanałach telewizyjnych. Później była redaktorką gazety El Nacional i nauczyciel w liceum w Caracas. Jego pierwsze opublikowane książki były skierowane do dzieci, Babcia panchita y Lauchas, lauchones, szczury i myszy, oba od 1974 roku.
Dom duchów (1982)
Pierwsza powieść najpopularniejsze —To złote marzenie każdego pisarza — Isabel Allende osiągnęła to dzięki Dom duchów. Taki wpływ redakcyjny jest w dużej mierze spowodowany fascynującą historią magiczny realizm ponad cztery pokolenia chilijskiej rodziny. Stąd paralelizm, na który wskazują niektórzy krytycy Sto lat samotności.
Dlatego w rozwoju jest miejsce na tematy związane z miłością, śmiercią, ideałami politycznymi i sprawami nadprzyrodzonymi (duchy, przeczucia, telekineza ...). W tym samym czasie, Książka odzwierciedla niektóre z najważniejszych przemian społeczno-politycznych i religijnych, które miały miejsce w Chile w XX wieku.
Kilka nagród otrzymanych za tę powieść
- Powieść roku (Chile, 1983)
- Autor Roku (Niemcy, 1984)
- Book of the Year (Niemcy, 1984)
- Grand Prix d'Evasion (Francja, 1984)
Tales of Eva Luna (1989)
Fabuła i kontekst
Na portalach poświęconych literaturze radzą najpierw przeczytać powieść Ewa Luna (1987) przed zapoznaniem się z książką zawierającą 23 historie podpisane przez tego fikcyjnego autora. Wiele z tych historii miało bardzo udane adaptacje dramatyczne, radiowe i telewizyjne. Podobnie w kilku z nich obserwuje się cechy realizmu magicznego, tak jest w przypadku wymienionych poniżej:
- "Dwa słowa"
- „Perwersyjna dziewczyna”
- „Walimai”
- „Ester Lucero”
- „Żona sędziego”
- „Maryja głupia”
- „Gość nauczyciela”
- „Niekończące się życie”
- „Dyskretny cud”
- „Wyimaginowany pałac”
W ten sam sposób Rolf Carlé - bohater Ewa Luna- pojawia się w ostatniej opowieści, Jesteśmy stworzeni z gliny, którego rozwój jest inspirowany prawdziwym przypadkiem Omayry Sánchez. Z drugiej strony, miłość i siła kobiet w obliczu przeciwności losu i intryg stanowią mobilizujący wątek niemal wszystkich historii. Podobnie, spisków zemsty nie można odłożyć na bok.
Lista ukończonych historii Tales of Eva Luna
- „Clarisa”
- „Boca De Sapo”
- „Złoto Tomása Vargasa”
- „Jeśli dotknąłeś mojego serca”
- „Prezent dla dziewczyny”
- „Tosca”
- „Najbardziej zapomniany z zapomnienia”
- „Mały Heidelberg”
- „Droga na północ”
- „Z całym szacunkiem”
- „Zemsta”
- „Zdradzone listy miłosne”
Paula (1994)
Kontekst i argumentacja
To powieść autobiograficzna, motywowana chorobą Pauli Frías Allende, córki Isabel Allende. Książka zaczyna się od przemówienia epistolarnego (listu autorki do córki) przygotowanego po zapadnięciu Pauli w śpiączkę i przyjęciu do kliniki w Madrycie. W tym fragmencie matka przypomina życie swoich rodziców i dziadków.
Allende nawiązuje również do anegdot z dzieciństwa i dorastania, zarówno osobistych, jak i innych krewnych. W miarę postępu tekstu matka przechodzi od rozpaczy do rezygnacji ... Powoli akceptuje fakt, że jego córka naprawdę przestała być w tym leżącym ciele.
Córka fortuny (1999)
Ta książka to powieść historyczna, która obejmuje 10 lat (1843 - 1853) i przenosi swoich bohaterów z Valparaiso do Kalifornii. Jest to narracja ze wszystkimi typowymi elementami Bestsellery Allende. Czyli romans, rodzinne sekrety, silne i zdeterminowane kobiety, epickie scenariusze, zjawiska paranormalne i wynagrodzenie bohaterów.
Streszczenie
Część pierwsza
Odbywa się w Chile (1843 - 1848). Ta część pokazuje, jak Eliza - główna bohaterka sztuki - została adoptowana przez rodzinę Sommers i wychowana w środowisku wyższej klasy.. Podobnie opisano osobowości braci Sommers (Jeremy, John i Rose). Wśród nich Miss Rose była najbardziej czuła i bliska Elizie.
Inną ważną postacią była Mama Fresia, tubylczyni Mapuche, która dała Elizie wiele umiejętności kulinarnych. Tym, który naprawdę zmienił świat dziewczyny, był Joaquín Andieta, przystojny młody mężczyzna, który pracował dla Jeremy'ego Sommersa. Chłopiec podbił serce Elizy i został jej kochankiem.
Część druga
Odbywa się w latach 1848-1849. Rozpoczyna się wyjazdem Joaquína Andiety do Kalifornii i spróbować szczęścia w samym środku gorączki złota. Niedługo potem Eliza dowiedziała się, że jest w ciąży i postanowiła go ścigać (jako pasażer na gapę) na holenderskim statku. Na tym statku Eliza zaprzyjaźniła się z kucharzem Tao Chi'enem, który pomógł jej utrzymać ją w ukryciu i pomógł jej po aborcji.
Po przybyciu do Kalifornii Tao założyła gabinet akupunktury i wkrótce zaczęła szukać ukochanej osoby. Tymczasem w Chile Sommers byli zszokowani zniknięciem Elizy. Zwłaszcza po ujawnieniu Miss Rose: Eliza była owocem związku Johna z Chilijką (o nieznanej tożsamości).
Część trzecia
Eliza była nieco przytłoczona, gdy dowiedziała się, że fizyczny opis wyjętego spod prawa Joaquína Muriety jest dość podobny do opisu jej kochanka. Później Eliza nawiązała kontakt z dziennikarzem Jacobem Freemontem. Nie był w stanie jej pomóc, ale ostrzegł rodzinę Sommersów przed Elizą (myśleli, że zmarła).
W międzyczasie Eliza i Tao osiedlili się w San Francisco. W tym mieście poświęcił się pomaganiu chińskim prostytutkom w odbudowie ich życia z dala od okupacji. Z biegiem czasu więź między nimi stała się romantyczna. Na końcu, Joaquín Murieta został schwytany i stracony. Kiedy wreszcie Eliza była w stanie zweryfikować tożsamość sprawcy, poczuła się całkowicie wyzwolona.
