Prawdopodobnie syn dwojga miłośników literatury, Haruki Murakami (Kioto, 1949) Najsłynniejszy pisarz Japonii poza morzami. Przez większość swojego życia sztuka i kultura Zachodu, co odróżnia go od innych japońskich autorów, a co za tym idzie, skazało go na więcej niż jedną krytykę ze strony kręgów kulturowych swojego kraju, Murakami porusza się po pracach, które mogą być podzielone na realizm i fantazję, gromadząc fatalizm utworzony przez pewność, że wszystkie akty i incydenty składają się na jedno przeznaczenie. Te najlepsze książki Haruki Murakami Pomagają nam zanurzyć się w świecie wiecznego kandydata do literackiej nagrody Nobla, który w tym roku publikuje w Hiszpanii swoją nową powieść, Zabij dowódcę.
Kafka na brzegu
O nazwie „Najlepsza książka roku 2005” The New York Times, Kafka na brzegu jest uważany przez wielu za Najlepsza książka Harukiego Murakamiego. Na kartach pracy przecinają się dwie historie, posuwając się naprzód i wstecz: o chłopcu Kafce Tamura, które nabiera, gdy opuszcza rodzinny dom naznaczony nieobecnością matki i siostry, oraz Satoru Nakata, staruszek który Po wypadku, który uległ w dzieciństwie, rozwija ciekawą umiejętność rozmawiania z kotami. Obdarzony wyobraźnią, jak kilka innych dzieł japońskiego pisarza, Kafka on the Shore to rozkosz dla zmysłów i doskonały pokaz zachodnich i wschodnich wpływów, które Murakami aranżuje z wielkim mistrzostwem.
1Q84
Opublikowano w latach 2009–2010 w trzy różne tomy, 1Q84 naśladuje tytuł Słynny rok 1984 George'a Orwella, zastępując 9, które w japońskim piśmie jest odpowiednikiem litery Q, oba homofony i wymawiane jako „kyu”. Powieść rozgrywa się w dystopijnym świecie i w pierwszych dwóch tomach przeplata historie i punkty widzenia dwóch bohaterów: Aomame, instruktora gimnastyki i Tengo, nauczyciela matematyki, przyjaciół z dzieciństwa i trzydziestoparoletniego rzeczywistość, którą postrzegają inaczej niż reszta. Wypełniony licznymi odniesieniami do zachodniej sztuki i kultury, 1Q84 stał się hitem, gdy sprzedać milion kopii w ciągu zaledwie jednego miesiąca.
Tokijski blues
S 1987, Tokijski blues został opublikowany, dzięki czemu Murakami stał się znany całemu światu. Pozornie prosta historia, ale obciążona tą samą złożonością, która charakteryzuje jej bohaterów, a której początek zapoczątkowuje lot, w którym główny bohater, Toru Watanabe, 37-letni dyrektor wykonawczy, słucha piosenki Beatlesów, Norweskie drewno, która przenosi Cię z powrotem do okresu dojrzewania. Okres, w którym poznał niestabilną Naoko, dziewczynę swojego najlepszego przyjaciela Kizudiego, której milczenie było równoznaczne ze wszystkimi deszczami spadającymi na powierzchnię Ziemi. Czysta orientalna intymność wstrząśnięta zachodnimi rytmami.
Kronika ptaka, który wije świat
Jedna z powieści Murakamiego, która najlepiej się topi koncepcje realizmu i surrealizmu została opublikowana w Japonii w 1994 roku, a rok później w pozostałych częściach świata. Historia, która pojawia się po decyzji Tooru Okady o opuszczeniu kancelarii, w której pracuje, po czym otrzymuje telefon od tajemniczej kobiety. Odtąd na twarzy bohatera pojawia się niebieska plama, oznaczająca jego połączenie z wymiarem, który zaczyna zalewać jego życie. Jedna z dziwnych postaci, która przywołuje wiele nierozwiązanych konfliktów, które Tooru ciągnął przez lata.
chciałbyś przeczytać? Kronika ptaka, który wije świat?
Koniec świata i bezlitosna kraina czarów
Chociaż z czasem stał się kolejnym klasykiem Murakami, Koniec świata i bezlitosna kraina czarów przez lata pozostawał rzadkością, której istota czyni z niej jedno ze sztandarowych dzieł autora. Podzielony na dwa światy i równoległe historie, ta książka wydana w 1985 roku rozgrywa się w otoczonym murami mieście, które reprezentuje „koniec świata” widziany oczami bezcieniowego bohatera i przyszłego Tokio, czyli przeklętej krainy czarów, gdzie informatyk pracuje dla instytucji zarządzającej handel informacjami. Dystopia nie jest tak daleko od naszej rzeczywistości.
Sputnik, kochanie
Tajemnicza i tragiczna, Sputnik, kochanie mógłby doskonale zainspirować takie seriale jak Lost. Dramat opowiadany przez nauczycielkę z podstawówki imieniem K, której najlepsza przyjaciółka i sympatia, Sumire, jest początkującą powieściopisarką, która wyrusza w podróż z starszą o szesnaście lat kobietą, Miû. Po wakacjach na greckiej wyspie Sumire znika, dlatego Miû kontaktuje się z K, nie wiedząc, że prawdopodobnie zniknięcie młodej kobiety jest spowodowane względami metafizycznymi, pewnością połączenia się z innym wymiarem, z którego nie może wrócić. Nigdy nie może wrócić. .
Na południe od granicy, na zachód od słońca
Jedna z moich ulubionych książek Murakamiego jest również jedną z najbardziej intymnych pisarzy. Obdarzona wyjątkowym fatalizmem i wrażliwością powieść, której tytuł pochodzi od piosenki Nat King Cole'a, przedstawia Hajime, żonatego mężczyznę z dwiema córkami i właściciela odnoszącego sukcesy baru jazzowego, którego życie całkowicie się zmieniło po pojawieniu się. przyjaciel z dzieciństwa, którego oddał za zagubienie i który jest huraganem w jego życiu, równie gorącym, co niszczącym.
Nie przestawaj czytać Na południe od granicy, na zachód od słońca.
Lata pielgrzymki chłopca bez koloru
Opublikowana w 2013 roku powieść staje się «klasyczne murakami»Opowiadając historię Tsukuru Tazakiego, inżyniera pociągu, który paradoksalnie tylko patrzy, jak przejeżdżają. Pogrążony w samotnym życiu, życie tego 36-letniego bohatera zmienia się, gdy spotyka Sarę, postać, która przypomina mu rozdział w jego życiu, który miał miejsce 16 lat temu: moment, w którym jego grupa przyjaciół nagle przestała rozmawiać. go i bez wyraźnego powodu.
chciałbyś przeczytać? Lata pielgrzymki chłopca bez koloru?
Jakie są Twoim zdaniem Najlepsze książki Harukiego Murakamiego?
Aaah tak murakami. Pedofil, który hiperseksualizuje wszystkie postacie kobiece w swoich «» »dziełach» »» pedofilskim pseudo porno. Pewnie. Zobaczmy jego najlepsze prace xd