Najlepsi gawędziarze w historii

La krótka literatura W ostatnich latach przeszedł ożywienie dzięki mediom społecznościowym i wzorcom konsumpcji, które są szybsze niż w przeszłości. Dobra okazja, żeby o nich pamiętać najlepsi gawędziarze wszechczasów odpowiedzialny za wychwalanie gatunku, który do połowy XX wieku przeżył swój szczególny złoty wiek.

Edgar Allan Poe

Urodzony w Bostonie w 1809 roku Poe był główny ambasador opowiadania w Stanach Zjednoczonych i prekursor gatunku, jakim jest science fiction które otworzyłyby drzwi innym autorom od XIX wieku. Uważany także za pierwszego pisarza, który próbował żyć swoimi opowieściami, autor Złotego żuka był niewolnikiem życia naznaczonego trudami rodzinnymi, alkoholem i depresją. Doświadczenia, z których wyrosły klasyki krótkiej literatury na pograniczu satyry i gotyku, takie jak La caja oblonga, El Rey Peste czy, jego wielkie dzieło, Nie znaleziono produktów.

Gabriel García Márquez

Chociaż tak było Sto lat samotności powieść, która uczyniłaby go gwiazdą literatury, jaką jest dzisiaj, Gabo kultywował sztukę opowiadania od początku swojej kariery. Z kolekcji Niebieskie oczy psaktóre już przewidywało Macondo, które odkryjemy dzięki sadze Buendii dla dziennikarzy Historia rozbitka, kolumbijski pisarz podał nam kilka historii, o których warto wspomnieć, a wśród nich potężną The Trace of Your Blood in the Snow, zawartą w zbiorze Dwanaście opowieści pielgrzymów który dotyczył doświadczeń różnych łacińskich znaków w Europie i został opublikowany w 1992 roku.

Alice Munro

Laureat Nagrody Nobla w 2013 roku za ciężką pracę nad opowiadaniem Kanadyjka Alice Munro jest jednym z najlepsze współczesne przykłady krótkiej literatury. Choć jej pierwsze pisma pojawiły się w latach 60., to dopiero pod koniec lat 70. zaczęła być znana dzięki kolekcji. Za kogo się uważasz?, po którym nastąpił sukces innych antologii, takich jak słynna Księżyce Jowisza. Historie Munro są generalnie osadzone w hrabstwie Huron w Ontario i w przeciwieństwie do bardziej płaskich męskich bohaterów postacie kobiece są znacznie bardziej złożone, angażując czytelnika opowieściami o samotności, pojednaniu i introspekcji.

Anton Czechow

Jeśli jest jakiś gawędziarz do rozważenia, to jest nim Rosjanin Anton Czechow, autor zmienił się w potężny kalejdoskop swojej rodzimej Rosji, kraju, którego rzeczywistość uchwycił w opowieściach odwołujących się do realizmu i naturalizmu końca XIX wieku. Chociaż początkowo Czechow zaczął pisać po prostu z aspiracji finansowych, ostatecznie skończył nowe awangardy, takie jak wewnętrzny monolog, co zainspiruje innych pisarzy, takich jak James Joyce, po sukcesie jego przetłumaczonej pracy wkrótce po pierwszej wojnie światowej. Działa jak The Flying Islands, Pocałunek o Smutek jest już częścią uniwersalnej historii literatury.

Charles Perrault

Chociaż początkowo jego praca opierała się na chwaleniu Ludwika Wielkiego, na którego dworze pracował przez część XVII wieku, Perrault był skazany na ponowne wymyślenie opowieści życia, aby przynieść je nowym pokoleniom i sprawić, by trwały przez całą wieczność. Twórca bajek dla dzieci (a może nie tyle), jak Kopciuszek, Czerwony Kapturek czy Kot w Butach, zawarte w książce Nie znaleziono produktówPerrault jest prawdopodobnie jednym z najsłynniejszych gawędziarzy w historii i autorem, z którego wywodzi się cały dziecięcy świat moralności, odkryć na nowo lub filmów Disneya.

Charles Bukowski

Urodzony w Niemczech, ale znacjonalizowany w Stanach Zjednoczonych, Bukowski reprezentuje mityczny obraz skorumpowanego pisarza: alkohol, satyra i seks wokół maszyny do pisania, z której można zarobić na życie (lub z której nadal czerpać korzyści, aby żyć w niezrównoważonej egzystencji). Chociaż jego powieści są częścią jego kariery, to właśnie opowiadania uczyniły go sławnym i zainspirowały całe pokolenie zafascynowanych nim pisarzy. brudny realizm. Najlepsze przykłady to Pieprzona maszyna, antologia skupiająca różne historie o postaciach i sytuacjach z życia codziennego autora, czy też opowiadanie Wanted Woman, w którym Bukowski opowiada o niemożliwej miłości we wrogim świecie.

Jorge Luis Borges

Filozofia utknęła dzieło rozważanego najlepsi pisarze XX wieku. Od tego czasu wszechświat argentyńskich Borgesów rozwijał się, przybierając bardziej oczywiste, ale i wymagające formy. Matematyka literacka lub bestiaria logiczne, symbolika Biblii, Szekspira czy Kabały ugruntowały trajektorię tego Odwieczny kandydat do literackiej nagrody Nobla którego definicja wszystkiego i niczego poprzez listy lub historie takie jak mityczne Aleph uczyń z tego punkt odniesienia.

Julio Cortázar

Rodak Borgesa, Cortázar nie pozostaje daleko w tyle, jeśli chodzi o karierę gawędziarza. Chociaż część jego spuścizny obraca się wokół jego słynnej książki RayuelaCortázar olśnił świat opowieściami, w których metafizyczna i codzienność płynęły ręka w rękę, zwłaszcza w opowieściach takich jak La noche bocarriba, prawdopodobnie jedna z najlepsze historie wszechczasówlub Axolotl, gdzie meksykańska salamandra służy jako wzór do mówienia o samotności człowieka.

Juan José Arreola

Współpracownik innego wielkiego meksykańskiego pisarza opowiadań, takiego jak Juan Rulfo, z którym założyłem publikacje literackie, takie jak magazyn Pan, Arreola jest jednym z wielcy gawędziarze XX wieku i był jednym z najbardziej płodnych wydawców w Meksyku. Jego najsłynniejsze dzieło, Confabulario, to kompendium opowieści, które z ironią dotyczą takich problemów, jak samotność, izolacja czy problemy miłości. Bez wątpienia jeden z najbardziej uniwersalnych autorów meksykańskich.

te najlepsi gawędziarze wszechczasów Umocnili krótką, ale głęboką narrację, stając się wielkimi pisarzami swoich czasów i wpływając na przyszłe pokolenia, które przekształciły brief w nowy trend.

Jaki jest Twój ulubiony gawędziarz?