Zdjęcia: Mar Izkue, profil na Facebooku.
Morze Izkue Pochodzi z Pampeluny. Tam studiował prawo i mówi po angielsku, francusku, niemiecku i baskijsku. Mieszkał w kilku krajach europejskich, takich jak Wielka Brytania, Holandia czy Niemcy, a obecnie mieszka w Madrycie. Po latach poświęconych międzynarodowemu biznesowi postanowiła skupić się na swojej prawdziwej pasji: pisaniu. Jego debiutancki film fabularny nosi tytuł Strych iw tym wywiad Opowiada nam o niej i kilka innych tematów. Bardzo dziękuję za poświęcony czas i życzliwość.
Mar Izkue — wywiad
- ACTUALIDAD LITERATURA: Twoja debiutancka powieść nosi tytuł Strych. Co nam o tym mówisz i skąd wziął się ten pomysł?
Morze Izkue: EWedług słów koleżanki pisarki Susany Rodríguez Lezaun, El ático to „powieść pełna intryg dotyczących lojalności, tajemnic kobiecej przyjaźni i niespełnionych marzeń. Imponujący debiut literacki”.
Pierwszy akapit mówi nam, jak Martín spada z tarasu poddasza. Mario Elizondo, inspektor policji odpowiedzialny za rozwikłanie, czy to morderstwo, czy samobójstwo, wkrótce zostaje uwięziony przez tajemnice i kłamstwa, które tkają sieć, wokół której krążą Lucía, Marilia, Rebeca i Elena, które są jego żoną i jej przyjaciółmi dzieciństwa. Wszystkie składają się na kobiece uniwersum, które w oczach policjanta jest nieodgadnione: czasem wydają się podejrzane, czasem współsprawcami, innym razem rywalkami. Relacje z pierwszej osoby tych czterech kobiet i inspektora pozwolą nam spróbować zrozumieć, co tak naprawdę stało się z Martínem, chociaż prawda o jego śmierci wydaje się równie kalejdoskopowa i zawiła, jak jego własne istnienie i jego związek z kobietami.
Pomysł narodził się z...Złocę strychy! i chcąc połączyć historię, która przykuwa czytelnika do chęć tworzenia prawdziwych postaci, z którymi można się utożsamiać i że stają w obliczu sytuacji, z którymi wszyscy mamy do czynienia, takich jak starzenie się lub wielorakie twarze prawdy.
- AL: Czy możesz wrócić do tej pierwszej książki, którą przeczytałeś? A pierwsza historia, którą napisałeś?
MI: Z dzieciństwa pamiętam, że czytałem wszystkie książki z Piątka, Hollisterzy, Sekretna siódemka… Byłem nałogowym czytelnikiem.
A pierwsze pismo, o którym wiem, było motywowane bardzo smutnym faktem. W pierwszym kursie tego GBS (mieliśmy 6 lub 7 lat) zmarł kolega z klasy, Marii Pilar. Nauczyciel poprosił nas o napisanie eseju. Jakiś czas później do mojego domu przyszła jej mama, abym mogła przeczytać jej wypracowanie, które wybrała i podarowała jej nauczycielka. Wciąż pamiętam, jakby to było dzisiaj emocja to mnie spowodowało
- AL: Główny pisarz? Możesz wybrać więcej niż jedną i ze wszystkich epok.
MI: Podkreśliłbym magiczny wszechświat, który Gabriel García Márquez stworzony w każdym z jego dzieł. Wywarły na mnie duży wpływ, kiedy je przeczytałem, Metamorfoza, Kafki, czyli Śmierć w Wenecji Tomasza Manna. W zupełnie innym rejestrze podziwiam zdolność do rozrywki, którą pokazuje we wszystkich swoich pracach. Agatha Christie.
- AL: Jaką postać w książce chciałbyś poznać i stworzyć?
MI: Sherlock Holmes wydaje mi się postacią, która przeżyła nawet swojego autora, w tym sensie, że nowe historie o Sherlocku Holmesie można by pisać dzisiaj. jest postacią bardzo atrakcyjna dla dużej publicznościsłynna niemal w każdym zakątku świata i całkowicie rozpoznawalna.
- AL: Jakieś szczególne zwyczaje lub zwyczaje, jeśli chodzi o pisanie lub czytanie?
MI: Staram się nie mieć manii. Jeśli już, to zwykle robię sobie filiżanki napary to koniec zbyt wcześnie.
- AL: A Twoje ulubione miejsce i czas, aby to zrobić?
MI: do czytać po prostu szukam jednego postawy gdzie mogę być? z wygodą długo bez ruchu, co naprawdę nie jest takie proste. Do napisać Zawsze staram się to robić ten sam róg, na moim biurku, spokojne miejsce z dobrym oświetleniem, z którego od czasu do czasu mogę przelecieć wzrokiem na drugą stronę okna. raczej piszę rankami bo jestem jaśniejszy, a światło dzienne przynosi mi radość.
- AL: Czy są inne gatunki, które lubisz?
MI: Nie ograniczam się do czytania określonego gatunku, choć prawdą jest, że czytałem sporo powieści kryminalnych. Powiedziałbym, że gatunek, który lubię najbardziej to współczesna narracja.
- AL: Co teraz czytasz? I piszesz?
MI: Właśnie polecono mnie amerykańskiemu autorowi Elżbieta i zaraz to przeczytam. Jeśli chodzi o pisanie, podaję ostatnie poprawki do powieści o bardziej policyjnym tonie oferuje nasz konfigurator Strych i że nie będąc kontynuacją mojej pierwszej powieści, myślę, że jej czytelnikom się spodoba i pozwoli mi dotrzeć do, mam nadzieję, nowych.
- AL: Jak myślisz, jak wygląda scena wydawnicza i co zadecydowało, że spróbujesz publikować?
MI: To, co skłoniło mnie do podjęcia próby publikacji, to fakt, że bez wątpienia muszę przekazać czytelnikom emocje, które odczuwam podczas pisania. Dużą satysfakcję daje mi obserwowanie reakcji czytelników, obserwowanie, jak emocje i przekaz przechodzą, że udaje mi się je uchwycić na swoich stronach.
Myślę, że scena wydawnicza, która nigdy nie była łatwa, jest coraz bardziej skomplikowane. Prawie nie ma miejsca na nowe głosy, które nie są polecane, nie mają jeszcze profilu publicznego lub mają długą listę zwolenników na portalach społecznościowych.
- AL: Czy ten moment kryzysu, którego doświadczamy, jest dla Ciebie trudny, czy będziesz w stanie zachować coś pozytywnego dla przyszłych historii?
MI: Wszystko staramy się pozostać przy czymś pozytywnym z samego pragnienia przetrwania, choć rzeczywistość musi być również akceptowana, a nie maskowana. Kryzys dotyka mnie materialnie i emocjonalnie, ale powtarzam sobie, że mam szczęście, że są ludzie, którym jest dużo gorzej i których cierpienia nie należy uciszać.