Mapa Śródziemia wypełniona adnotacjami JRR Tolkien został zakupiony przez Bodleian Library w Oksfordzie. Mapa przypominająca pokoleniom fanów o największych fantazjach, jakie kiedykolwiek powstały został dodany do największego zbioru materiałów związanych z twórczością autora, w tym rękopisy Hobbita i Władcy Pierścieni.
Adnotacje autora, zapisane zielonym atramentem i ołówkiem, pokazują, czym był świat w umyśle Tolkiena:
„Hobbiton zajmuje mniej więcej szerokość geograficzną Oksfordu”.
Punkty geograficzne były przeznaczone dać Pauline Baynesartysta, który ilustrował mapę swojego świata wytyczne klimatyczne dla różnych kluczowych miejsc historii
„Minas Tirith leży na szerokości geograficznej Rawenny (ale jest 900 mil na wschód od Hobbitonu, bliżej Belgradu). Wewnętrzna część mapy (1400 mil) to mniej więcej szerokość geograficzna Jerozolimy ”.
„Słonie pojawiają się w wielkiej bitwie pod Minas Tirith (tak jak we Włoszech pod Pyrrhus), ale będą w jednym miejscu w białych stajniach w Haradzie - także wielbłądy”.
Pauline Baynes była jedynym ilustratorem zatwierdzonym przez Tolkiena, a także przedstawiła go swojemu przyjacielowi z Oksfordu CSLewisowi, któremu pomógł zilustrować wszystkie swoje książki o Narnii. Tolkien i Lewis byli członkami grupy Inklings z Oxfordu autorów i uczonych. Spotykali się i czytali najnowsze prace w pubie „Orzeł i Dziecko”.
Plakat mapy był opublikowany w 1970 roku i graniczy z pierwszymi ilustracjami postaci Tolkiena, ale została oparta na składanej mapie z pierwszych tomów trylogii z 1954 roku z Władcy Pierścieni, który został narysowany przez syna Tokiena, Christophera, zgodnie z drobiazgowymi instrukcjami ojca.
Pauline Baynes wyrwała mapę ze swojego egzemplarza i przyniosła ją Tolkienowi, który pokryte notatkami zawierającymi wiele dodatkowych nazw miejsc, które nie pojawiają się w książce. Ponieważ większość imion była w ich wymyślonym elfim języku, płynnie używanym przez wielu fanów, których ta historia zdobyła, konieczne było wprowadzenie tłumaczenia i opisu niektórych:
„Eryn Vorn [= Czarny Las] region ciemnego lasu z drzewami [sosna?]”
Wskazał również kolory statków i emblematy na ich żaglach.
„Elfy: małe statki, białe lub szare… Gondor, czarne i srebrne statki… Korsarze mieli czerwone żagle z gwiazdą lub podbitym okiem”.
Pauline Baynes zmarła w 2008 roku, ale mapa nie został ponownie odkryty dopiero w zeszłym roku, schowany w książce, którą trzymała. Księgarnia Blackwells w Oxfordzie wystawiła go na sprzedaż i wyceniła na 60000 XNUMX funtów. Bodleian mógł go kupić dzięki dotacjom od V&A i przyjaciół biblioteki.
Chris Fletcher, opiekun specjalnych kolekcji, które tworzą Bodleian, powiedział to mapy były kluczowe dla narracji Tolkiena I że byłoby rozczarowaniem, gdyby trafił za granicę lub do prywatnej kolekcji.
„Ta konkretna mapa daje wgląd w proces twórczy, w wyniku którego powstały jedne z najwcześniejszych obrazów Śródziemia, które wielu z nas już zna. Cieszymy się, że mogliśmy kupić tę mapę. Byłoby szkoda, gdyby ta mapa trafiła za granicę lub do prywatnej kolekcji ”.
„Tolkien spędził większość swojego dorosłego życia w mieście i myślał jasno o znaczeniu geograficznym, co widać po elementach tworzących mapę”.
Śródziemie to nie tylko świat, który pojawia się w kilku książkach, ale świat, który sam autor dostrzegł w swoim umyśle, stworzony do perfekcji z wielką dbałością o szczegóły, tak aby więcej na jego temat wciąż się odkrywa. Prawdziwy świat, który przewyższa konwencjonalne ilustracje, które towarzyszą wielu dzisiejszym książkom.