Kwartet Aleksandryjski to seria powieści -Justyna, Balthazar, góra oliwkowa y Clea- stworzony przez brytyjskiego pisarza Lawrence G. Durrella. Był także znanym poetą, dramaturgiem, autorem książek podróżniczych i biografii. Chociaż ta tetralogia była jego najbardziej cenionym dziełem ze względu na jego intencję, na przykład Kwintet z Avignon, opisz względność natury ludzkiej.
Z tego powodu Durrell stworzył argument oparty na doświadczeniach grupy przyjaciół, którzy dzielili część swojego codziennego życia w Aleksandrii w Egipcie. (Przed i po II mundialu). Na równi, dzięki szczególnemu podejściu do każdej dostawy uzyskuje się cztery różne wersje, sprzeczne, a jednocześnie komplementarne tej samej historii.
Kilka faktów o autorze
Syn brytyjskich osadników, Lawrence George Durrell, urodził się w Jalandar w Indiach 27 lutego 1912 roku. W młodym wieku Został wysłany na studia do Anglii, zmiany, której nigdy nie zaakceptował i wpłynęło to negatywnie na ich pobyt na studiach. Następnie, odpowiedzią na tę sytuację było poświęcenie się pisaniu. W ten sposób powstał jego pierwszy zbiór poetycki, Osobliwy fragment (1931), który miał średnią akceptację.
W 1938 roku został opublikowany Czarna księga, narracja wypełniona fragmentami autobiograficznymi, która stała się pierwszym sukcesem literackim brytyjskiego autora. Następnie w Cefalu (1948) - jego pierwsza powieść - zgłębiała jego najważniejsze intelektualne zainteresowania i zapoczątkowała słynną karierę w ramach tego gatunku. Durrell zmarł w Sommières we Francji 8 listopada 1990 roku.
Niektóre z jego najbardziej znanych dzieł
- Cela Prospera (1945)
- Refleksje na temat morskiej Wenus (1955)
- Gorzkie cytryny (1957)
- Tuncer (1968)
- nigdyquam (1970)
- Sycylijska karuzela (1977)
- Kwintet z Avignon (1985)
- Wizja Prowansji (1989)
Analiza Kwartet Aleksandryjski
Lawrence G. Durrell chciał w swoim kwartecie wyjaśnić pojęcie czasoprzestrzeni ujawnione przez Alberta Einsteina w jego teorii względności na początku XX wieku. Jak mówi sam autor, ta saga —Co uwieczniło go jako pisarza— eksponuje jako centralną oś „badanie współczesnej miłości”.
Podobnie, czytelnicy i analitycy literatury uważają ten utwór za wysublimowane przedstawienie wydarzeń, które miały miejsce w Egipcie przed II wojną światową. W tym sensie każdy tom tetralogii pokazuje, że te same postacie ułożone we wspólnym kontekście można podziwiać z innej perspektywy i inaczej interpretować.
Cel i części tetralogii
W ramach celów wskazanych w poprzednim akapicie, Durrell opracował serię czterech książek, które składają się na całość powieści. Pierwsze trzy, -Justyna, Balthazar y góra oliwkowa- reprezentują euklidesowe wymiary przestrzeni. Dlatego historia zasadniczo koncentruje się na tej samej historii, ale z różnych punktów widzenia.
Już w czwartym tekście Cleapisarz włączył wymiar czasowy. W konsekwencji postęp historii i wynik tetralogii był możliwy. Nawet jeśli Durrell nie zdołał przekazać swoim czytelnikom lepszego zrozumienia teorii Einsteina, wydaje się wyjaśniać niektóre pytania dotyczące miłość nowoczesny
Oryginalny projekt
Specjaliści akademiccy często podkreślają anegdotę o tym, jak Lawrence George Durrell stworzył kwartet. Ponieważ wstępny projekt pracy brytyjskiego intelektualisty polegał na przedstawieniu teorii naukowej… Ostatecznie okazało się, że jest to wspaniały powieść otrzymane jako dziedzictwo z XX wieku i do dziś wysoko cenione.
Wartości wewnętrzne
Durrell wykorzystał grupę przyjaciół z okresu przedwojennego, aby rozwinąć swoje myśli. W związku z tym brytyjski powieściopisarz zwraca uwagę na przewagę dprawdziwą wartość przyjaźni między ludźmi, którzy mimo różnic potrafią okazywać serdeczność.
Dodatkowo Wielu krytyków zgodziło się pochwalić tę pracę za barwną reprezentację miasta opisanego z największym luksusem szczegółów. W rzeczywistości metropolia wydaje się jeszcze jedną postacią. Mówiąc słowami autora, „miasto, które wykorzystywało nas tak, jakbyśmy byli jego roślinnością, wplątało nas w własne konflikty, a my błędnie uwierzyliśmy naszym, ukochana Aleksandria”.
streszczenie
Justyna (1957)
Pierwsza odsłona rozgrywa się w imponującej (ale dekadenckiej) Aleksandrii z lat trzydziestych XX wieku. Tutaj autor opisuje historię miłosną między enigmatyczną i uwodzicielską Justine i Darley, narratorką opowieści.. Ten ostatni znajduje się na początku historii na samotnej greckiej wyspie w towarzystwie Melissy, dwuletniej dziewczynki, córki jego byłego kochanka.
Tam - w swego rodzaju rekolekcji - wspomina swój pobyt w Aleksandrii wraz z pozostałymi członkami opowieści. Opowiada o Balthazarze, Nessimie i Mountolive, których historie przeplatają się we wszechogarniającej relacji miłości, przyjaźni i zdrady. W ten sam sposób, Obserwacja tych postaci uwidacznia specyfikę i styl życia tego afrykańskiego miasta.
Balthazar (1958)
W drugiej księdze sagi przedstawione fakty i czas są podobne do tych z Justyna. Jedyna różnica polega na tym, że fakty przedstawiono z perspektywy dr. Balthazara, który postrzega Justine jako wyrachowaną kobietę, zimną i pełną mrocznych intencji. W związku z tym dla niego związek między nią a Darley wynika z planu, który jest sprzeczny z dobroczynną esencją miłości.
góra oliwkowa (1959)
W trzeciej części następuje kolejna zmiana perspektywy; koncentruje się na młodym angielskim dyplomacie Davidzie Mountolive. Ta postać żyje namiętnym związkiem ze starszą od niego kobietą. Ponadto bierze udział w konspiracji politycznej. Za nią stoją Justine i Nessim, dlatego historia skupia się na miłości i intrygach władzy politycznej.
Clea (1960)
Lawrence George Durrell zakończył swoją tetralogię wspaniałą, bliską do zapamiętania pracą. Clea, wnosi do sagi doczesność, opowiadając o ścieżkach i wynikach, które obierają wszyscy bohaterowie po zakończeniu wojny. Z jednej strony Justine jest uwięziona w swojej rezydencji, a Mountolive opuszcza Aleksandrię.
Zamiast tego Darley wraca do miasta, które pomimo zniszczeń wojennych nie straciło swojego uroku. Ze swojej strony Clea, postać, czeka na Darleya po jego przybyciu do miasta, nie mając z góry ustalonego pojęcia o nim ani o przyszłych wydarzeniach.. W końcu oboje są zaskoczeni miłością.
Clea i dziedzictwo tetralogii
W większości recenzji i analiz literackich Clea Nazywa się to ukoronowaniem historii, której ważność jest niezniszczalna. Podobnie, ta książka pozwala na jasne zrozumienie całej działki opracowanej w poprzednich odsłonach. Z tego powodu najnowsza odsłona jest uznawana przez krytyków za tekst, który ostatecznie zmienił kwartet w prawdziwe arcydzieło.