José Martí

José Martí był jednym z najwybitniejszych intelektualistów amerykańskiej emancypacji. Urodzony w Hawanie 28 stycznia 1853 roku, stał się jednym z głównych bastionów niepodległości Kuby. Wielu historyków uważa go nawet za spadkobiercę walki antyimperialistycznej, którą wówczas reprezentował Simón Bolívar.

Ale poza swoim życiem politycznym - aspektem, który zwykle przyciąga całą uwagę wokół jego nazwiska - był notorycznym pisarzem. Szczególnie, Martí wyróżniał się w opracowywaniu esejów i wierszy. Co pozwoliło mu pogłębić myśl polityczną, nie zaniedbując eksploracji terytoriów ludzkiego piękna.

Biografia

Pierwsze lata

Chociaż urodził się pod karaibskim słońcem, Dzieciństwo spędził w Walencji w Hiszpanii, mieście, z którego pochodził jego ojciec, Mariano Martí. W wieku 13 lat wrócił na Kubę, gdzie skończył szkołę średnią. Tam miał swoje pierwsze formalne podejście do sztuki, kiedy zapisał się do Profesjonalnej Szkoły Malarstwa i Rzeźby w Hawanie.

Na tym etapie przeżył pierwszą kłótnię z władzami na wyspie. Konkretnie, Został oskarżony o zdradę po odkryciu napisanego przez niego listu, którego treść określała jako „apostatów” dwóch kolegów studentów za wstąpienie do armii niepodległościowej. Za to został skazany na sześć lat więzienia. Ale dzięki staraniom rodziców został deportowany do Hiszpanii.

Budowanie legendy

W Hiszpanii studiował na uniwersytetach w Madrycie i Saragossie. Na alma mater stolicy Aragonii uzyskał stopnie naukowe z prawa cywilnego, filozofii i literatury. W tym czasie młody José zapuścił się w świat dziennikarstwa jako współpracownik Diario de Avisos de Zaragoza.

Medium to było publikacją o republikańskim stanowisku, co było pierwszym formalnym podejściem do tego nurtu myśli politycznej. Od tamtej pory stał się „człowiekiem świata”… Podróżował z Paryża do Nowego JorkuPierwszy okres przeżył w Meksyku i kilka miesięcy spędził w Gwatemali.

Tęsknota, powód do życia

Z każdą podróżą Martí poszerzał swoje spojrzenie na inne rzeczywistości. Podobnie przeżył intensywne romanse, z których niektóre znajdują odzwierciedlenie w jego twórczości literackiej. Niemniej jednak, pomysł wyzwolenia swojego kraju spod hiszpańskiego jarzma już się skrystalizował.

Ponownie deportowany

S 1878, José Martí, już żonaty i syn, wrócił na Kubę z mocnym zamiarem wymuszenia niepodległości kraju. W tym celu założył Kubański Centralny Klub Rewolucyjny, a rok później rozpętano tak zwaną „małą wojnę”. To krótkie powstanie zbrojne było drugą próbą niepodległości przeciwko hiszpańskiej koronie.

Bunt został szybko opanowany. Martí został schwytany i ponownie wysłany na wygnanie (do Nowego Jorku). Ale nie było odwrotu. Nawet fakt spotkania z żoną i synem w amerykańskim mieście nie odciągnął go od długo oczekiwanego celu: niepodległości Kuby. Cel, który ostatecznie kosztował go życie i dlatego nigdy nie widział, aby został osiągnięty.

Celebryta

W latach osiemdziesiątych XIX wieku José Martí zyskał znaczną sławę w większości krajów Ameryki Łacińskiej. Okoliczność wynikająca z jego dojrzałości jako eseisty. Oczywiście jego publikacje w prestiżowych gazetach i magazynach Ameryka Łacińska mieli ogromną wagę. Oprócz oczywiście udziału w działaniach niepodległościowych w jednej z ostatnich hiszpańskich kolonii zamorskich.

Książkę można kupić tutaj: Nie znaleziono produktów

Przez krótki czas przebywał w Caracas w Wenezueli. Jego plan polegał na koordynowaniu z południowego Morza Karaibskiego całej serii spisków w celu obalenia kolonialistów, którzy pozostali niewzruszeni na Kubie. Został jednak zmuszony do powrotu do Wielkiego Jabłka po tym, jak prezydent Antonio Guzmán Blanco wydalił go z kraju za esej opublikowany w Magazyn Wenezueli.

Dzieło literackie José Martí

Pomimo zgiełku politycznego, który naznaczył jego życie, José Martí zawsze znajdował czas na pisanie. Oprócz esejów jego twórczość obejmuje poezję, opowiadania, teatr, a nawet powieść. Te pierwsze są najbardziej znane, gdyż wiele z nich wywołało prawdziwe izmy przy ich wydaniu ze względu na styl pisania.

Nasz Ameryka

Jedną z najbardziej znanych publikacji José Martí jest Nasza Ameryka. Ten tytuł pojawił się w styczniu 1891 roku w New York Illustrated Magazine iw Gazeta Liberalnej Partii Meksyku. Ten tekst przedstawia model tego, czym jest „modernistyczny esej”.

Innymi słowy styl Nasza Ameryka jest doskonałym połączeniem głębokich refleksji egzystencjalistycznych („Ziemski”, ale nie duchowy, w „klasycznym” znaczeniu tego terminu). W połączeniu z tak wykwintną, jak wyjaśniającą prozą, która nie tylko nie „osładza” treści, ale nadaje jej przytłaczającą siłę.

Obosieczne dziedzictwo

Nasza Ameryka w dużej mierze podsumowuje ona zbiór opinii „martinińskich” (ewidentnie antyimperialistycznych). Dlatego pyta Amerykanów o przyjęcie wyłącznie prawa do nazywania siebie „Amerykanami”. Na równi, Opowiada się za zjednoczeniem wszystkich krajów Ameryki Łacińskiej jako jedynym sposobem radzenia sobie z tym, co uważa za nowe zagrożenie (Stany Zjednoczone) dla regionu.

W związku z tym Martí udowodnił, że ma dość dokładną wizję, zdolną przewidzieć wiele nadchodzących wydarzeń. po przezwyciężeniu hiszpańskiego kolonializmu. Logicznie rzecz biorąc, ta „antyjankeska” doktryna została „przejęta” przez wielu przywódców lewicy Ameryki Łacińskiej, aby usprawiedliwić jej niezmienność władzy do dziś.

Wiersze José Martí

Myślałem o tobie, o twoich włosach

Myślałem o tobie, o twoich włosach
że świat cieni zazdrościłby,
i umieszczam w nich sens mojego życia
i chciałem śnić, że jesteś mój.

Chodzę po ziemi oczami
podniesiony - och, mój zapał! - do takiej wysokości
to w wyniosłej złości lub żałosnych rumieńcach
ludzka istota je zapaliła.

Na żywo: -Wiedz, jak umrzeć; tak mi to dolega
te niefortunne poszukiwania, to zaciekłe dobro,
i cała Istota w mojej duszy odbija się,
szukając bez wiary, wiary umieram.

Pielęgnuj białą różę
w czerwcu jak w styczniu
Dla uczciwego przyjaciela
który podaje mi swoją szczerą rękę.

I za okrutnika, który mnie wydziera
serce, z którym żyję,
Uprawa ostu lub pokrzywy;
Uprawiam białą różę.

Prekursor modernizmu

Książkę można kupić tutaj: Nie znaleziono produktów

Stając się „apostołem niepodległości Kuby”, Martí nie tylko dał sobie przestrzeń do pisania. Przeanalizował także najczęściej używane formy stylistyczne i estetyczne swoich czasów, zwłaszcza w poezji. W rzeczywistości - jako rodzaj metafory swojej myśli politycznej - bronił twórczej wolności przed klasyczną metodologią.

Niesprawiedliwy i nieunikniony paradoks ideologiczny

Prawdopodobnie, jego "antyimperialistyczne" stanowiska były środkiem łagodzącym dla tych "uczonych", którzy starają się odebrać jego znaczenie w modernizmie i ogólnie literatura. W każdym razie zawsze będą to subiektywne i do pewnego stopnia nieuczciwe stwierdzenia. Ponieważ José Martí działał bohatersko, zgodnie z historycznymi potrzebami swojego Narodu.

Jak może kontrolować tych, którzy wykorzystali jego myślenie, by odnieść korzyści? Czy politycy, którzy tak bardzo głoszą idee "Martinian", naprawdę działają zgodnie? Ideologiczne postawy na uboczu, Nie można jej odebrać jej dominującego miejsca w historii współczesnej literatury latynoamerykańskiej..