Wierzcie lub nie, mikro-historie, bo są tak krótkie, są dość trudne do napisania. Skondensowanie idei w kilku zdaniach, nawet w jednym, wcale nie jest łatwe. Ale zawsze kilka sztuczek, które mogą się przydać. Chcesz wiedzieć, jak zrobić opowiadanie?
Jeśli widziałeś konkurs na opowiadanie lub chciałbyś zacząć przygodę z tego rodzaju gatunkiem literackim, powiemy Ci wszystko, co musisz o nich wiedzieć.
Co to jest opowiadanie
Zacznijmy od pierwszego. I to jest określenie, co należy rozumieć jako opowiadanie. Według RAE (Królewskiej Hiszpańskiej Akademii) To „bardzo krótka historia”. Nieco dłuższe wyjaśnienie dotyczy Valla, który mówi następująco:
„Krótkie opowiadanie nie jest poematem prozą, ani bajką, ani opowiadaniem, chociaż ma pewne cechy charakterystyczne dla tego typu tekstu, ale bardzo krótki tekst narracyjny, który opowiada historię, w którym musi dominować zwięzłość, sugestia i niezwykła precyzja języka, często na służbie paradoksalnej i zaskakującej fabuły”.
Innymi słowy, mówimy o bardzo krótkiej narracji, w której historia lub historia jest sformułowana w bardzo skondensowany sposób.
Charakterystyka opowiadań
Z powyższego możemy wyciągnąć kilka cech, które powinniśmy wziąć pod uwagę. To są:
- Zwięzłość. W tym sensie, że opowiadanie jest tak krótkie, że zwykle zawiera od pięciu do dwustu słów. Już nie.
- To nie jest gatunek narracyjny. W rzeczywistości ma trochę kilku. Z jednej strony poezja, z drugiej inne gatunki literackie. I to, że zaklasyfikowanie tylko do jednego jest „darmowe”, ponieważ można znaleźć mikrohistorie wielu typów.
- skondensować historię. Czy pamiętasz, że historia musi mieć początek, środek i koniec? Cóż, to właśnie znajdujemy w krótkiej historii. Chociaż mówimy o tekstach, które mogą zawierać tylko pięć słów, pełna historia będzie w każdym z nich. Dlatego tak trudno to zrobić.
- Policz najważniejsze. To znaczy, że nie krąży w buszu, ale idzie tak precyzyjnie, jak to możliwe, aby opowiedzieć najważniejszą rzecz, aby słowa nie zmarnowały się po drodze.
- użyj elips. W tym sensie, że kiedy są zbyt młodzi, nie mogą opowiedzieć historii o ustalonej strukturze, ale zwykle dochodzą do punktu kulminacyjnego lub wyniku tego węzła, który miał miejsce przed narracją, ale do którego są odesłani.
Wskazówki, jak napisać opowiadanie
Teraz tak, zamierzamy poświęcić resztę artykułu, aby pomóc Ci stworzyć mikro-historię „taką, jaka naprawdę musi być”. Oczywiście, skoro jest to tak skondensowany tekst i musi wszystko wyrazić w kilku słowach, nie jest to łatwe do osiągnięcia, a naszą największą rekomendacją jest to, abyś dużo ćwiczył dopóki nie zrozumiesz, że teksty, które wychodzą, są dobre. I po prostu ćwicz? Nie, powinieneś również przeczytać inne opowiadania, aby zobaczyć, jak robią to inni pisarze (i poprawić swoją technikę).
To powiedziawszy, czy powiemy ci, jak zrobić opowiadanie?
Sztuczki, aby zrobić opowiadanie
Teraz, gdy już wiesz, czym jest mikroopowieść i na czym musisz się skupić, nadszedł czas, aby dać ci kilka sztuczek, aby stworzyć mikroopowieść. Oczywiście pamiętaj, że pierwsze, które się pojawią, nie będą zbyt dobre, ale z praktyką poprawisz się i kto wie, może zaczną cię zauważać.
Przede wszystkim zwięzłość
Jak już mówiliśmy, krótkie opowiadanie nie ma określonej długości słów, ale mówi się, że jeśli przekroczy 200, nie jest już za taki uważany. Dlatego ważne jest, aby opowiedzieć tę historię tak krótko, jak to tylko możliwe.
Poszukaj gatunków, w których czujesz się najbardziej komfortowo
Właściwie możesz użyć nawet kilku naraz. Będąc „inną” literaturą, która pozwala nie zaszufladkuj się w gatunek narracyjny, ale możesz swobodnie wypróbować to, w czym czujesz się najlepiej.
Na przykład horror, który kończy się mnóstwem śmiechu. Albo śmiech, który kończy się dramatem.
Podsumuj, podsumuj i podsumuj
Sztuką, którą robi wielu pisarzy, zwłaszcza na początku, jest uwolnienie ich kreatywności i pisz nieograniczoną liczbę stron lub słów. A potem, kiedy zrobisz to ponownie, podsumować tę historię.
Innymi słowy, opowiedzieli historię tak, jak chcieli. Ale potem robią podsumowanie tej oryginalnej historii. Jeśli jest zbyt długi, jest ponownie podsumowywany, dopóki nie mamy tylko „czubka góry lodowej”, który byłby mikro-historią.
Elipsa
Elipsy są jednym z najczęściej używanych zasobów, ponieważ pozwalają pominąć strukturę początku, środka i końca chodzenie tylko do tego, co ma znaczenie, czyli do działania (węzeł) lub nawet do wyniku.
Użyj zwrotów akcji
Najlepsze opowiadania, jakie możesz przeczytać są pełne twistowych zakończeń które sprawiają, że wszystko powyższe ma sens, a jednocześnie, że się tego nie spodziewasz.
Jeśli to osiągniesz, będziesz w stanie oczarować czytelnika, zwłaszcza tych, którzy „piją książki”, czyli tych, którzy dużo czytają. Ponieważ w ten sposób uzyskasz większy wpływ.
Użyj danych, które są już znane
To mała sztuczka, której wielu używa i robi żeby nie musieć pisać nic poza tym, co ich interesuje. Ponieważ czytelnicy, odnosząc się do sprawy, będą wiedzieć, do czego odnosi się autor, nie będzie musiał wyjaśniać, ale przejść do tego, jaka byłaby jego historia.
Oczywiście nie jest wygodnie wydawać zbyt dużo, ponieważ może to dać obraz małej kreatywności, jeśli nie będziesz dobrze sobie z tym radzić.
ogranicz swoją kreatywność
Uważaj, nie mówimy, że skupiasz się tylko na słowach, które musisz mieć. Ale raczej w zasobach, z których będziesz korzystać. Konkretnie:
- Postacie: użyj tylko jednego, dwóch. Nigdy nie używaj więcej niż trzech, ponieważ nie będziesz mógł ich łatwo nałożyć.
- Miejsca: jeden. Najwyżej dwa. W przedłużeniu opowiadań nie ma miejsca na wiele więcej.
- Czas: to musi być bardzo krótkie, czy to dzień, kilka godzin, minut, a nawet sekund.
Oprócz tych wszystkich sztuczek, które Ci podaliśmy, jest jeszcze jedna, o której zawsze powinieneś pamiętać: Ćwicz. Tylko w ten sposób będziesz w stanie zostać mistrzem mikro-historii i za każdym razem będziesz skakać po kolejnych krokach, aż staniesz się jednym z najlepszych w tworzeniu mikro-historii. Czy jesteś tym podekscytowany?