Hrabia Lucanor.
Hrabia Lucanor jest jednym z najważniejszych dzieł narracyjnych literatury średniowiecznej, stworzonym przez Don Juana Manuela w latach 1331-1335. Cały tekst składa się z pięciu części, choć najbardziej ceniona i rozpowszechniana jest ostatnia (składa się z 51 przykładów). Treść tego wiernie oddaje najważniejszą intencję literacką tego czasu: istotę moralizatorską.
również, Hrabia Lucanor Jest to jeden z pierwszych wielkich utworów w języku hiszpańskim - z wiarygodnym zapisem pisemnym - należący do okresu, który oznaczał „początek końca” łaciny jako języka powszechnie używanego. Według historyków, autor zakończył tę historię w jednej z wielu kontrolowanych przez siebie fortec: Castillo de Molina Seca (Murcia).
Autor Hrabia Lucanor
Niemowlę Don Juan Manuel był jedną z najpotężniejszych postaci Królestwa Kastylii w pierwszej połowie XIV wieku.. W rzeczywistości zgromadził ogromną liczbę tytułów szlacheckich przez całe swoje życie. W konsekwencji było to dzieło prawdziwie „wybitne” (biorąc pod uwagę arystokratyczną pozycję autora) w tamtych czasach.
Cóż, nie mogło być inaczej z powodu ich przodków Król Alfonso X, „mędrzec”, był jego wujem. Jak również Fernando III, „święty”, jego dziadek, (oboje z jego rodziny ze strony ojca). Pisarz został osierocony w wieku ośmiu lat, z tego powodu król Kastylii Sancho IV został jego prawnym opiekunem.
Lista tytułów szlacheckich
Oprócz tego, że był niemowlęciem, Don Juan Manuel ukuł niezliczone królewskie wyróżnienia. Część z nich odziedziczyła dzięki swojemu rodowi, inne zostały mu przekazane w podziękowaniu za wykonaną pracę lub w ramach negocjacji politycznych. Listę tytułów prowadzą Príncipe i Duque de Villena (pierwsza osoba, która ją otrzymała) oraz Señor de Escalona, Peñafiel i Elche, między innymi.
W sile wieku stał się jednym z najpotężniejszych ludzi na całym Półwyspie Iberyjskim. Przybył, aby mieć armię liczącą do tysiąca rycerzy !, którzy odpowiadali wyłącznie na jego rozkazy. Wprowadził nawet do obiegu własną walutę na kilka lat (zwyczaj zarezerwowany dla monarchów; był wyjątkiem).
Niebezpieczny człowiek
Postać Don Juana Manuela wywarli tak duży wpływ, że królowie Ferdynand IV i Alfonso XI rozważali rozkazać jego morderstwo (każdy w innym czasie). Zrezygnowali jednak ze swoich planów, przewidując bardzo prawdopodobną niestabilność powstałą po śmierci tej postaci.
Niegodny szlachcic?
Jako członek najwyższej szlachty, wielu nienawidziło jego oddania pisaniu. Ponieważ ten urząd został zakwalifikowany jako „niegodny” dla szlachcica, raczej zarezerwowane dla ludzi z niższych warstw. W każdym razie Don Juan Manuel zignorował te pogardliwe opinie.
Nawet niemowlę zrozumiało, że pisanie sprawia mu przyjemność i radość. Do tego stopnia, że po wycofaniu się z polityki i gier o władzę - ostatnie lata poświęcił wyłącznie kultywowaniu swojej sztuki. Prawdę mówiąc, teksty były dla niego prawdziwym powodem do dumy.
Autorka greckiego stylu
Don Juana Manuela.
Wszystko to było wyjątkowo nietypowe. Co więcej, „świadomość autora” praktycznie nie istniała w średniowiecze. Wtedy ci, którzy pisali, ograniczali się do bycia zwykłymi transkrybentami, których jedynymi licencjami było „upiększanie” historii zaczerpniętych z tradycji ustnej.
Jednakże, Don Juan Manuel upewnił się, że jego pisma nie trafiają do rąk tych „transkrybentów”. Wiele jego dzieł (między innymi Hrabia Lucanor) przez wieki pozostawał ukryty w klasztorze San Pablo de Peñafiel.
Hrabia Lucanor, dzieło z własnym stylem
Książkę można kupić tutaj: Hrabia Lucanor
Don Juan Manuel był również znany jako „szlachetny wojownik”, ponieważ kilkakrotnie prowadził swoją armię na polu bitwy, zawsze wygrywając. W konsekwencji, doświadczenia wojskowe pomogły mu utrwalić dość unikalny styl literacki.
Mimo obligatoryjności moralizatorskiego charakteru jako osi wszystkich jego prac, pierwotnym zamiarem był Hrabia Lucanor było trochę inaczej. Tak właściwie, jego celem było zwrócenie się do najwyższych warstw społeczeństwa ... szlachcie i oświeconym ludziom.
Od abstrakcji do konkretu
Te szczególne poszukiwania pozwoliły mu rozwinąć narrację, która jest w stanie zrezygnować z elementów abstrakcyjnych i skupić się na konkretnych faktach. Na równi, jego głównym celem było przekazanie jak największej liczby pojęć przy użyciu jak najmniejszej ilości słów. Z tego powodu niektórzy historycy określają go jako „koncepcjonistę” znacznie wyprzedzającego swoje czasy.
Hrabia Lucanor, wyraźny przykład literatury mądrości
Z pewnością punktem „wykorzystanym” w pełni i przy znajomości faktów przez autora jest pojęcie literatury mądrościowej. W istocie Stanowi serię krótkich książek z mocnymi zdaniami, zawsze o charakterze moralizatorskim. Ponadto pochodzenie ich argumentów sięga mędrców starożytnej Grecji.
Hrabia Lucanor Wskazuje w tym samym kierunku, chociaż geneza opowieści jest zróżnicowana. W tym sensie, Don Juan Manuel wykorzystał swoje osobiste doświadczenia na szczeblu politycznym i na polach bitew. Podobnie opierało się na rozmowach różnego rodzaju. Od jego z innymi szlachcicami i spotkań z królami, po anegdoty jego sług.
Duch macho
Dominujący duch tej epoki jest wyraźnie odzwierciedlony w każdej moralności obecnej w małych przykładach. Są to zdania typu „w pewnych rzeczywistościach możesz sobie zaufać, bardziej niż fantazjom, które powinieneś odejść”. „Pokochasz przede wszystkim prawdziwy skarb, w końcu pogardzisz psującym się dobrem”. „Ten, w którym twój wróg był w niczym i nigdy nie powinieneś wierzyć”.
Podczas przeglądania „oczami Milenium„Całość utworu wyskakuje przymiotnik„ macho ”. Jedną z tych bajek podsumowuje następujący aksjomat: „Mężczyzna od początku musi uczyć żonę, jak się zachować”. W każdym razie (by być uczciwym wobec autora) trzeba oczywiście analizować myślenie autora w jego kontekście, oczywiście bez ukrywania pewnych faktów.
Postać „filmowa”
Cytat Don Juana Manuela.
Średniowiecze to jeden z najbardziej kontrowersyjnych okresów w historii ludzkości. W szczególności gry polityczne, które toczyły się na terytoriach zajmowanych obecnie przez Hiszpanię i Portugalię, były prawdziwymi spiskami makiawelicznymi. Z tego powodu, Don Juan Manuel to postać godna fikcji u szczytu jego spuścizny.
Jakie konsekwencje miałoby to dla „szlachetnego rycerza” zamknięcie się w fortecy i wygnanie ze świata, aby poświęcić się pisaniu? Oczywiście, Jego twórczość jest dziś bardzo ceniona, jest przedmiotem niezliczonych analiz i opracowań. Jak jego współcześni (królowie, hrabiowie i panowie) otrzymali „kazania”? Hrabia Lucanor?… Tylko do nich skierowane były jego nauki.