Gra literacka (I)

Osobiście jestem wieloma ciekawostkami o historii, muzyce, nauce i oczywiście literaturze. kocham Impreza i współpraca, el Trywialne i podobne gry. I pomyślałem: dlaczego nie zrobić gra literacka z naszymi czytelnikami?

Byłby „Gra literacka (I)” ponieważ o wiele więcej przyjdzie, jeśli się odważysz i to działa.

Wytłumaczę zasady:

1. Wtedy zobaczysz małe fragmenty książek, jedne będą powszechnie znane, a inne mniej ...
2. Cała zabawa polega na zgadywaniu do której książki należy ten fragment. I nie sądzę, żeby było to oczywiste: «Drodzy Czytelnicy, nie warto patrzeć na naszego wspaniałego przyjaciela i sojusznika Google».

Czy możesz zostawić mi w komentarzach, ile książek trafiłeś? Dzięki!

Go!

Do jakich książek należą poniższe fragmenty literackie?

Każdy fragment należy do innej książki. Dołączasz do gry?

• Dziś wieczorem czuję się przygnębiony. Nie potrafię myśleć o niczym innym, jak o Lucy io tym, jak różne rzeczy mogły się potoczyć z nią u mojego boku. Rzucałem się i obracałem, nie mogąc zasnąć. Kiedy usłyszałem, jak zegar wybił tylko dwa dzwonki, bardzo zdenerwowany nocny stróż przyszedł mi powiedzieć, że Renfield uciekł.

• „Z głębokim, nieświadomym westchnieniem, że nawet bliskość teleekranu nie mogła go utopić, gdy zaczął się dzień pracy, Winston podszedł do mówcy, zdmuchnął kurz z mikrofonu i włożył okulary.”

• «Myślisz, że ci się to nigdy nie przydarzy, nie ma mowy, żeby ci się to przydarzyło, że jesteś jedyną osobą na świecie, której te rzeczy nigdy by się nie wydarzyły, a potem, jeden po drugim, wszystkie one zaczynają się dziać tobie, tak jak każdemu innemu ».

• I faktycznie tak było. Teraz miał tylko dziesięć cali wzrostu, a jego twarz rozjaśniła się na samą myśl, że jest już odpowiedniego wzrostu, aby przejść przez małe drzwi do tego cudownego ogrodu.

• „Szesnaście lat samotności, nienawiści do samego siebie, niewypowiedzianych lęków, niespełnionych pragnień, bezużytecznego bólu, gniewu, który prowadzi donikąd i niewykorzystanej energii były zawarte w tym ciele”.

• Shimamoto była potężna, bogato opisana i prawie tak wysoka jak ja. Z biegiem lat stanie się wspaniałą pięknością, taką, która sprawi, że odwrócisz głowę w jego wyniku. Ale kiedy ją poznałem, jej wrodzone cechy nie zdołały jeszcze się ze sobą zharmonizować.

• Nie marszcz brwi, czytelniku; Nie chcę sprawiać wrażenia, że ​​nie byłem szczęśliwy. Czytelnik musi zrozumieć, że właściciel i pan nimfetki, zaczarowany podróżnik jest niejako „poza szczęściem”, ponieważ nie ma czegoś takiego na ziemi, jak ssanie nimfetki ”.

• «Na początku maja wykluły się jaja, wypuszczając larwę, która po trzydziestu dniach szalonego żerowania na liściach morwy zamknęła się ponownie w kokonie, aby ostatecznie z niego uciec dwa tygodnie później, pozostawiając tak, dziedzictwo, które w jedwabiu można było obliczyć na tysiąc metrów surowej nici i, w pieniądzu, w sporej ilości franków francuskich… ».

• «Emma, ​​która podawała mu ramię, oparła się lekko na jego ramieniu i spojrzała na dysk słońca, który promieniował w oddali, we mgle, jego olśniewającą bladością; ale on odwrócił głowę: Carlos tam był. Czapkę miał ściągniętą do brwi, a grube wargi drżały, co dodawało mu czegoś głupiego; nawet jego plecy, jego spokojne plecy drażniły oczy, a Emma dostrzegła całą prostotę postaci, która pojawia się na surducie ». 

• «Jego fantazja była wypełniona wszystkim, co przeczytał w książkach, zarówno zaklęciami i kłótniami, bitwami, wyzwaniami, ranami, komplementami, miłością, burzami i niemożliwymi absurdami; i tak zadomowił się w swojej wyobraźni, że cała ta maszyna wymarzonych wynalazków, którą przeczytał, była prawdą, że nie było dla niego innej pewniejszej historii na świecie ”.

10 fragmentów, 10 książek. La solución tej pierwszej gry literackiej zostawię to w pliku Komentarz w następny poniedziałek 28 września. Bądźcie czujni! Nie warto oszukiwać.