Nagroda Carmen Martín Gaite 2018.
Franciszka Tejedo Torrenat jest zakończona trzecią edycją Nagroda Carmen Martín Gaite z historyczna powieść feministyczna.
73-letni pisarz odtwarza w jego pracy fikcyjne życie Marii de Zayas y Sotomayor, Hiszpańska pisarka pierwszej połowy XVII wieku, pionierka feminizmu, o życiu której niewiele lub nic nie wiadomo.
Un jury złożone przez pisarzy Mężczyźni Marías, Pilar Fraile, Ana Lena Rivera i członek zarządu Editorial Traspiés, orzekł na korzyść powieści Francisco Tejedo Torrenta.
María de Zayas i Sotomayor.
Znane dzieło Marii de Zayas składa się z dobrze znanego dzieła Marii de Zayas Wzorowe i pełne miłości powieści (1637) Powieści i sarao (1647) Druga część Sarao i uczciwe rozrywki (1649) y Zdrada w przyjaźni, którego fragmenty zostały odtworzone w zwycięskiej pracy.
Chwalono literaturę Marii de Zayas przez jego współczesnych, Lope de Vega, w swojej pracy The Laurel of Apollo i wziętej jako odniesienie feministyczne w XIX wieku przez Emilia Pardo Bazan, wśród innych autorów znaczących w historii literatury.
Nagroda Carmen Martín Gaite.
Obrady nad nagrodą, poświęcone podtrzymywaniu ducha Carmen Martín Gaite, odbyły się w madryckim mieście Boalo y Stało się oficjalne 22 lipca zbiega się z rocznicą śmierci pisarza, w hołdzie którego odbywa się konkurs.
W malowniczym mieście w górach Madrytu, którego Rada Miejska organizuje konkurs literacki, jest gospodarzem dom rodzinny Carmen Martin Gaite, dziś jest domem ostatniego przedstawiciela rodziny, jego siostry, 93-letniej Any Martin Gaite siedziba fundacji zarządzającej dziedzictwem kulturowym słynnego pisarza.
Integralność nagrody Carmen Martín Gaite gwarantuje prezentacja wszystkich autorów pod pseudonimami lub pseudonimem literackim, co gwarantuje, że prawdziwe nazwisko autorów zostanie ujawnione dopiero po naradzie.
Pierwsza i druga edycja Nagrody trafiła do Miguela Ángela Cáliza z powieścią o szczęściu pt. Szczęście w blistrzei dla mężczyzn Marías, z Pukata, ryby i owoce morza, twarda i delikatna opowieść o życiu imigrantów w Hiszpanii.
Artykuł celowo pomija, że Miguel Ángel Cáliz jest założycielem i redaktorem zwołującej firmy, wydawnictwa Traspiés. Mówiąc o uczciwości.
Witam Estefanía: Dziękuję za komentarz. Posiadanie większej ilości danych zawsze wzbogaca. O nagrodzie dowiedziałem się w drugiej edycji, kiedy wygrywająca pisarka zaprosiła mnie do towarzyszenia jej w prezentacji jej powieści. Teraz, kiedy wezwali mnie do ławy przysięgłych, ludzie z Rady Miejskiej Boalo opowiadali mi historię nagrody, dlaczego została założona, dlaczego w Boalo, historia fundacji Carmen Martín Gaite, historia rodziny itp. ... a z tego, co mi powiedziano, w pierwszej edycji nagrody wydawnictwo Traspiés nie było wydawnictwem, które opublikowało zwycięską powieść. To był Ediciones Turpial. Zaczęli współpracować z Traspiésem w wyniku zdobycia nagrody przez tego człowieka. Nie wiem, czy ten artykuł wstępny ma coś wspólnego z Ediciones Traspiés.