Czy kiedykolwiek słyszałeś o figurach retorycznych? Są bardzo powszechne w poezji i w rzeczywistości często są używane bez świadomości, nadając tekstom inne piękno, poza obrazem lub uczuciem, które oferuje. W rzeczywistości są one nie tylko narzędziem poezji, ale można je również wykorzystać w innych gatunkach literackich.
Ale Jakie są figury retoryczne? A ilu ich jest? To wszystko wraz z kilkoma przykładami, które pozwolą wam to wyjaśnić, omówimy dzisiaj z wami, abyście nie mieli wątpliwości co do ich koncepcji lub sposobu, w jaki można je znaleźć w różnych tekstach literackich.
Jakie są figury retoryczne
Figury retoryczne, zwane także postaciami literackimi, to nic innego narzędzia lub sposoby używania słów. Nazywa się je w ten sposób, ponieważ postacie te sprawiają, że słowa nabierają piękna, wyrazistości, życia… innymi słowy, szukają, aby słowa ekscytowały, zaskakiwały, przerażały… czytelnika lub słuchacza, który je słyszy.
Zwykle potrzeba do tego więcej niż jednego słowa, ponieważ efekt ten osiąga się poprzez tworzenie fraz lub kombinacji słów.
Co więcej, jest to coś, czego niewielu rozpoznaje, chociaż figury retoryczne są ściśle związane z poezją, rzeczywistość jest inna. Mogą być również obecne w innych gatunkach, takich jak dramat, esej, a nawet narracja. Co więcej, nawet w języku potocznym można znaleźć przedstawienia postaci literackich, z wyrażeniami lub zwrotami.
Ale co to za liczby? Porozmawiamy o nich poniżej.
Rodzaje figur retorycznych (i ich przykłady)
Obecnie są ponad 250 różnych figur retorycznych, wiele z nich jest dziś prawie nieznanych tym, którzy nie są „badaczami” literatury. Dlatego mówienie o nich wszystkich jest bardzo skomplikowane, ponieważ chcielibyśmy cię nudzić. Ale możemy skomentować niektóre z najczęściej używanych i powszechnych postaci w literaturze, zarówno poetyckich, jak i narracyjnych. A to są te:
Metafora
Metaforę można rozumieć jako podobieństwo między dwoma obrazami, koncepcjami, pomysłami itp.
Na przykład:
„Jego oczy są ciemne”. W tym przypadku oznacza to, że kolor oczu jest czarny, ale tak naprawdę nie użył tego słowa, ale inne, które poetycko (lub dźwiękowo) mówi to samo, ale dodaje piękna tekstowi.
Podobieństwo lub porównanie
Jest podobny do poprzedniego, ale w rzeczywistości inny. Odnosi się do tworzenia związek dwóch elementów i powiedzieć, w czym można je porównać.
Na przykład:
„Jest zimny jak lód”.
„Spadło na niego jak orzeł na zdobycz”.
W obu przypadkach to, co się robi, to porównanie działania lub sposobu bycia z czymś innym, co jasno daje nam przykład tego, co się dzieje. Ta figura retoryczna pozwala osobie wywołać to porównanie i tym samym doświadczyć tych „uczuć”, dając przykład tego, jak powinna się czuć.
Liczby retoryczne: personifikacja
Personifikacja jest jedną z najczęściej używanych figur retorycznych. I to się dzieje, ponieważ osobowość jest nadana pojęciu lub celowi. Na przykład:
"Samochód narzekał."
„Wrzeszczał alarm”.
Łagodny wiatr.
Nic z tego, co powiedzieliśmy, nie może tego zrobić, ale często spotyka się to w tekstach, zwłaszcza w narracji (na przykład w fantazji lub w fikcji).
Figury retoryczne: Hyperbaton
Hiperbaton jest w rzeczywistości figura retoryczna zmieniająca kolejność słów. Jest to powszechne w poezji, ponieważ w ten sposób łatwiej jest zbudować rym, a nawet metr. Ale nie musimy do tego dążyć, aby dawać przykład. W rzeczywistości jest pewna postać z Gwiezdnych Wojen, Yoda, który zmienia kolejność słów i który, nie zdając sobie z tego sprawy, pokazuje nam, czym jest hiperbaton.
Przykłady tego rysunku są następujące:
"Jeżeli dobrze pamiętam…". Zamiast „Jeśli dobrze pamiętam…”.
"Boję się, że wróci." Zamiast „Obawiam się, że on wróci”.
Liczby retoryczne: onomatopeja
Onomatopeja w figurach retorycznych odnosi się do pisemna reprezentacja dźwięku. Na przykład, gdy pies szczeka, robi to „Wow” lub gdy przycisk jest „klikany”. Są sposobami sprawienia, by osoba zrozumiała, a także doświadczyła tego samego dźwięku w swoim umyśle i jest to szeroko stosowany zasób, szczególnie w narracji.
Ironia
Ironia to coś, o czym pamiętamy, nie tylko w tekstach literackich, ale także w naszym codziennym życiu, w naszych rozmowach. Są to frazy, które chcą zdemaskować drugą osobę, ale bez obrażania jej, ale używając zwykłych słów, rzuca się na nią zasłonę gniewu.
Na przykład:
- Cieszyłem się popołudniem, czekając, aż do mnie zadzwonisz. W tym przypadku stara się skupić uwagę na popołudniu spędzonym w oczekiwaniu na telefon, który nigdy nie nadszedł i który pośrednio sprawił, że było nudno.
Liczby retoryczne: hiperbola
Ta liczba odnosi się do a wyolbrzymienie lub przesadne zmniejszenie czegoś. Na przykład:
„Tysiące razy prosiłem o przebaczenie”. W rzeczywistości może to nie być dokładna liczba.
„Aż do bezokolicznika i dalej”. Jest to wyrażenie, które jest często używane w romansach (choć pierwsza wzmianka o nim może pochodzić z filmu „Toy Story”), ale tak naprawdę wyjście poza nieskończoność jest niemożliwe.
Figury retoryczne: Anafora
Anafora jest w rzeczywistości powtórzeniem pewnych słów, aby położyć większy nacisk na zdanie lub akapit, w którym jest napisane.
Na przykład:
On wie wszystko. Robi wszystko dobrze. On, zawsze on.
Aliteracja
Odnosi się do powtórzenia, a nie słów, jak w poprzednim przypadku, ale jeden dźwięk lub kilka podobnych. W tym przypadku to tak, jakbyś używał słów, które mają te same sylaby. Na przykład:
„Niesławny tłum nocnych ptaków”. Jak widać, tu tur się powtarza, w tłumie iw nocy, a czytany tekst obdarzony jest pięknem i wyrazistością.
Liczby retoryczne: Oksymoron
Ta mało znana, ale szeroko stosowana postać jest w rzeczywistości sposobem generowania sprzeczności lub niespójności w zdaniu.
Na przykład:
"Mniej znaczy więcej".
"Ogłuszająca cisza."
„Cichy krzyk”.
Na koniec zostawiamy Ci plik aukcja wszystkich figur retorycznych występujących w języku hiszpańskim.