Wydany w 1992 r. Como agua para chocolate, napisana przez meksykańską Laurę Esquivel, przyszła, aby przenieść magiczny realizm boomu lat 60. do różowego gatunku, w wyniku czego przepis jest tak uzależniający, jak zapadający w pamięć 7 milionom czytelników (i czytelników), którzy pożerali go od tamtej pory.
Sukces książki był taki, że po kilku latach mieliśmy nawet filmową adaptację, a jej autor zaplanował drugą część, której opracowanie zajęło dwadzieścia cztery lata. Niezbędny czas, który według Esquivel potrzebował, aby dojrzeć doświadczenia Tity, kobiety uwięzionej między kretem a zaprzeczoną miłością.
chciałbyś przeczytać? druga część wody Like do czekolady?
Dwadzieścia lat, których nam nie powiedzieli
Akcja Como agua para chocolate, której akcja rozgrywa się podczas rewolucji meksykańskiej w Piedras Negras, w północnym stanie Coahuila w Meksyku, przedstawia Titę, najmłodszą z trzech sióstr, i zgodnie z tradycją skazaną na opiekę nad rodzicami i wyrzeczenie się miłości. Jej związek z Pedro, jej chłopakiem z dzieciństwa, staje się głównym motorem tej różanej powieści, w której typowe przepisy tego obszaru Meksyku są używane jako metafory, aby przywołać uczucia młodej kobiety uwięzionej między pragnieniem a tradycją.
Como agua para chocolate została opublikowana w 1992 roku i odniosła nieoczekiwany sukces w czasach, gdy wierzono, że realizm magiczny znajduje się w zastoju, po części dzięki dobrej narracji jej autora i zastosowaniu elementu tak codziennego jak kuchnia do zdefiniowania zaprzeczono tym namiętnościom.
Dwadzieścia cztery lata później Laura Esquivel, sześćdziesiąt sześć lat, opublikowała kontynuację powieści, która przyniosła jej sławę i zatytułowała El Diario de Tita. Jako osobisty dziennik książka bada opinie i działania Tity dotyczące niesprawiedliwej tradycji, której musiała przestrzegać, starając się za wszelką cenę przekształcić jej skargę w inspirację dla przyszłych pokoleń.
Dlatego autorka podczas swojego niedawnego przyjazdu do Madrytu stwierdziła, że oprócz podkreślenia wagi pożywienia dla duszy pożywienia, siew jest niezbędny zarówno w fikcji, jak iw konwulsyjnej rzeczywistości politycznej po obu stronach Atlantyku.
Dziennik Tity został opublikowany przez Sumę de Letras.
Czy odważysz się to przeczytać?
Takiiiii. Bardzo chciałabym. Podobał mi się pierwszy i na pewno spodoba mi się drugi.