Cytat: Eva García Sáenz.
2 lutego 2022 został opublikowany Czarna księga godzin, czwarta odsłona sagi Białe Miasto. Dzięki tej tetralogii wiktoriańska Eva García Sáenz de Urturi skonsolidowała się wśród piór bestsellery czarna powieść w języku hiszpańskim. Ponadto inspektor Unai López de Ayala — bohater serialu — głęboko wniknął w wyobraźnię milionów hiszpańskojęzycznych czytelników.
Nic więc dziwnego, że książka szybko znalazła się w czołówce bestsellerów autorów hiszpańskich i latynoamerykańskich (Amazon). W rzeczywistości pierwsze wydanie w twardej oprawie wyprzedało się w ciągu kilku dni. Należy pamiętać, że obecnie istnieje kilka szlaków literackich stworzonych przez Radę Miasta Vitoria i Rząd Basków z lokacjami thrillerów Garcíi Sáenza
Czarna księga godzin słowami jego twórcy
koncepcja i inspiracja
W wywiadzie dla łapacz książek (2022) autorka stwierdziła, że opracowała dwa typy profili psychologicznych dla morderców w swoim opowiadaniu. Pierwszy to „sprawiedliwy zabójca”, którego motywem jest ukaranie chciwości swojego celu poprzez (wybuchowe) dzieło sztuki namalowane gliceryną. To poszukiwanie „nowych sposobów zabijania”, aby zaskoczyć publiczność, jest charakterystyczne dla Garcii Saenza.
W przypadku drugiego prototypu oprawcy, baskijski pisarz inspirował się kartami Vitorii z lat 1920. Byli to robotnicy, którzy mieli nadopiekuńczego pracodawcę i cieszyli się w tym czasie dobrym statusem społecznym. Ponadto pisarka wzbogaciła opracowanie książki swoją wiedzą z zakresu bibliotekoznawstwa, pigmentów naturalnych i średniowiecznych rękopisów.
Ewolucja Inspektora „Krakena”
Od wydarzeń z Cisza Białego Miasta w górę Czarna księga godzin protagonista przeszedł z wieku 40 do 45 lat. Podobnie w tej części były inspektor Wydziału Kryminalistyki Vitoria przeszedł na emeryturę i pracuje jedynie jako instruktor profili kryminalnych. Teraz najbardziej oczywista zmiana w Unai López de Ayala dotyczy aspektu psychologicznego.
Trzy poprzednie przypadki sprawiły, że Kraken stał się postacią znaną prasie i mieszkańcom jego miasta. W tym samym czasie kilku jego bliskich – dziadek, brat i córka – ucierpieli w przeszłych wydarzeniach. Dlatego postanawia na chwilę oderwać się od sfery publicznej, aby ich chronić, ale ostatecznie nie jest możliwe, aby nie angażował się w nową sprawę.
Postać matki
Unai jest wstrząśnięty potrójną niepokojącą wiadomością. Po pierwsze, żyje jego mama, uważana za zmarłą od czterdziestu lat. Po drugie, pani została porwana i musisz ją znaleźć w mniej niż siedem dni. Wreszcie, matka najwyraźniej zajmuje się fałszerstwem antycznych książek, ponieważ od najmłodszych lat została przerobiona na niezwykłą kopiarkę.
W ten sposób Kraken jest ponownie zmuszony do przejrzenia swoich wspomnień z okresu dorastania i dzieciństwa, aby spróbować zrozumieć sytuację. Od tego momentu narracja przebiega podobnie jak w innych tomach tetralogii, czyli z dwoma osiami czasu. W ten sposób analepsis ukazuje kluczowe wydarzenia z przeszłości Unai, które mogą wyjaśnić ramy teraźniejszości.
księgi godzin
Cytat: Eva García Sáenz.
Są to teksty modlitewne, które powstały w średniowieczu w imieniu bardzo zamożnych ludzi – prawie zawsze tych związanych z monarchią. W tych nabożeństwach czas modlitwy wyznaczany jest co trzy godziny, ogłaszany był dzwonkami i po ich usłyszeniu wszyscy musieli na chwilę przerwać swoje zajęcia, aby się pomodlić.
Tymczasem utwór, który Unai musi zlokalizować, aby posprzątać bałagan, ma tę cechę, że zawiera ciemne strony (stąd tytuł pracy). Według historyków na całym świecie powstało tylko siedem modlitewników z czarnymi kartkami, z których udało się zdobyć tylko trzy. Dodatkowo są to pojedyncze dzieła; nie ma dwóch wykonanych w podobnych procesach.
Dochodzenie
Cechy, o których mowa w poprzednim rozdziale, wyjaśniają niezmierzoną wartość artystyczną i historyczną czarnych ksiąg godzin. Z drugiej strony bibliotekarze polegają na analizie pigmentów i papirusów, aby wyjaśnić, gdzie i kiedy zostały wykonane. To jest dokładnie ten rodzaj śledztwa, które Kraken musi przeprowadzić tak szybko, jak to możliwe.
Oprócz niepokojących okoliczności rodzinnych Unai, każdego dnia pojawia się coraz więcej księgarzy zamordowanych przez sprawcę o niezwykłej inteligencji. Dzięki temu narracja nabiera szalonego rytmu, doskonale dopełnionego policyjnymi detalami technicznymi, charakterystycznymi dla Evy Garcíi Sáenz de Urturi.
odbiór publiczny
Czarna księga godzin została oceniona na pięć (maksymalnie) i cztery gwiazdki odpowiednio przez 55% i 29% użytkowników Amazona. Tylko 17% recenzji ma trzy lub mniej gwiazdek. Nieliczne głosy sprzeciwu mówią o męczącej historii, mało wiarygodnej i nieco niesprawiedliwej wobec bibliofilów.
Z drugiej strony zdecydowana większość komentarzy podkreśla napięcie i wciągającą siłę publikacji iberyjskiego autora. Ponadto wiele pochlebnych recenzji zostało wydanych przez osoby, które czytały inne książki Garcíi Sáenza. Dlatego są to czytelnicy, którzy zagłębiając się w fabułę postawili poprzeczkę dość wysoko.
O autorce, Eva García Sáenz
Ewa Garcii Saenz.
Eva García Sáenz de Urturi urodziła się w Vitorii w prowincji Álava w Hiszpanii 20 sierpnia 1972 roku. Jej program nauczania obejmuje dyplom z optyki i optometrii uzyskany na Uniwersytecie w Alicante, karierę, którą kontynuowała przez dekadę. W 2012 roku zaprezentował swój pierwszy film: Stara rodzina, który jest jednocześnie pierwszym tomem dobrze przyjętego Saga „Długie życie”.
W tej serii — i we wszystkich swoich tekstach — pisarka zademonstrowała bardzo kompletną dokumentację historyczną i/lub techniczną. Ta poprzednia praca w połączeniu z dynamicznym i szczegółowym stylem narracji (ale bez „krwawienia” czytelnika) to najlepiej sprzedająca się formuła baskijskiego autora. Podobnie jego bohaterowie mają niezwykłą głębię psychologiczną i przekazują dużo człowieczeństwa.
Książki Evy Garcíi Sáenz de Urturi
- Saga starych:
- Stara rodzina (2012)
- Synowie Adama (2014)
- Przejście na Tahiti (2014)
- Tetralogia Białego Miasta
- Cisza Białego Miasta (2016)
- Rytuały wodne (2017)
- Panowie czasu (2018)
- Czarna księga godzin (2022)
- Akwitania (2020).