Akapit to te wszystkie rzędy liter, które tworzą zrozumiały tekst, który zwykle jest częścią większego tekstu i który czasami powoduje tyle potu dla pisarzy. Ale żeby być bardziej precyzyjnym i technicznym, el Słownik Królewskiej Akademii Hiszpańskiej określa ust jako „fragment tekstu prozą składającego się z szeregu następujących po sobie wersów i charakteryzujący się kropką na końcu ostatniego”.
Ważne jest, aby pamiętać, że akapit jest napisany prozą (z kolei wiersz składa się ze zwrotek i wersów) i ma punkt, który kończy ideę tego tekstu. Ale oprócz tych podstawowych cech, akapit musi mieć inne, które pomogą go zdefiniować.
Charakterystyka akapitu
- Akapit jest samodzielną jednostką, ale zwykle jest częścią większego tekstu.. Oznacza to, że ma pełne i autonomiczne znaczenie, ale jednocześnie również służy stylowi i tematyce większej struktury. Jego celem jest nadanie sensu i rytmu idei globalnej. Dlatego wszystkie akapity tekstu będą miały między sobą podobną długość.
- Kiedy w szkole nauczyli nas pisać tekst, a zatem wypełnij to akapitów bardzo starano się wyjaśnić, jak ważne jest rozpoczęcie i zakończenie każdego z nich. Akapit nigdy nie jest dłuższy ani krótszy niż powinien. W rzeczywistości blogi kierują się nieco innymi zasadami pisania niż inne rodzaje tekstów (ze względu na czytelność w sieci).
- Dlatego istnieją różne rodzaje akapitów, tyle ile rodzajów tekstu. Akapity bloga internetowego mają strukturę, a zwłaszcza wymiary odmienne od innych tekstów. Tekst może być wykładający, argumentacyjny, publicystyczny, literacki, opisowy, naukowy... W każdym razie paragrafy są tekstami prozą, które zawsze podążają za linią tekstu, do którego należą.
- również, interpunkcja to podstawowa cecha akapitu. Prawidłowe użycie znaków interpunkcyjnych jest kluczem do ustalenia, czy akapit jest napisany poprawnie: przecinki, elipsy, średniki, wykrzykniki i znaki zapytania, nawiasy, cudzysłowy i łączniki. Ale zwłaszcza punkty.
- Wskazują i następuje zazwyczaj zamykają zdania i pomagają akapitowi nie mieć tylu i tak długich zdań. Być może dlatego w akapicie najważniejszą funkcję pełni punkt i jego następstwo. Kropki kończą akapit, aby przejść do następnego. A punkty końcowe kończą tekst.
- Spójność, spójność i adaptacja. Są właściwościami tekstu; dlatego są one również obecne w akapicie. Te cechy pomagają zakomunikować, że ostatecznie jest to cel wszystkich typów tekstu. Spójność zachowuje znaczenie tekstu (długość jest odpowiednia, oferowane informacje są aktualne i uporządkowane). Spójność dotyczy części gramatycznej, zwłaszcza składni (zdania są prawidłowo skonstruowane i połączone ze sobą). Adekwatność zapewnia, że tekst jest odpowiednie do sytuacji komunikacyjnej (dopasowuje się do kontekstu i celu komunikacji).
Przykład i analiza. krótka historia
W końcu Celem akapitu jest uporządkowanie ogólnej idei tekstu. któremu przez większość czasu podlega. Jeśli jest to tekst absolutnie samodzielny, zrobi to w ten sam sposób, czyli zaoferuje informacje (w zależności od rodzaju danego tekstu) uporządkowane z odpowiednimi znakami interpunkcyjnymi i zdaniami o odpowiedniej długości, zawsze wierny stylowi i tematowi. I w końcu, akapit powinien być zawsze spójny, dobrze spójny i pasować do jego kontekstu i celu.
Być może dlatego tak trudno jest analizować akapit w oderwaniu od reszty, która składa się na tekst. I choć mogliśmy to zrobić, tutaj jako przykład podajemy zwycięskie opowiadanie Konkurs mikroopowieść i fotografia „Od uśmiechu” 2021, zaproponowany przez Madrid Municipal Transport Company (EMT). Krótka historia nazywa się usta i jego autora piece morskie.
Kwestia jest wstawiona w kontekście pandemii Covid-19, kiedy podróże transportem publicznym odbywały się z maskami a podróżnicy mogli zobaczyć wszystko oprócz nosa i usta (cóż, to jest coś, co wciąż mamy w Hiszpanii).
Dziewczyna w pierwszej osobie opisuje pasażerów, którzy towarzyszą jej w podróży autobusem i identyfikuje ich pseudonimami ust, których nie zna, ale które interpretuje poprzez wygląd fizyczny lub zachowanie ludzi. Główna postać (określony czas i jasne miejsce, autobus EMT) W końcu rysuje własne usta i podejmuje decyzję.
Mar Hornos rozstrzyga swoją historię z kwasowością i przenikliwością, która porusza całą mikro-historię. Pojedynczy akapit to cały tekst. Sprytnie wybiera cechę w każdym zdaniu, po kropce i po kropce, po kropce i po kropce. Po uchwyceniu postaci krótkimi pociągnięciami pędzla przysłów i powiedzeń, narratorka domyśla się, co ma dalej robić. Swój własny punkt końcowy.