Cóż, wychodzę
Cóż, wychodzę to książka non-fiction i podróżnicza napisana przez niemieckiego prezentera telewizyjnego, aktora, komika, piosenkarza i autora Hape Herkelinga. Utwór ukazał się w 2009 roku nakładem wydawnictwa Free Press – obecnie Simon & Schuster – które przetłumaczyło je na język angielski. W tym samym roku tekst został przetłumaczony na język hiszpański przez wytwórnię Suma de Letras. Po wydaniu sprzedał się w milionach egzemplarzy nie tylko w swoim rodzimym kraju, ale także na całym świecie.
Ogólnie Jest to pamiętnik, w którym Hape Herkeling opowiada o swojej podróży w stronę Camino de Santiago lub szlak jakobejski, cykl pielgrzymek, którym podążają wierzący, aby oddać cześć apostołowi Santiago de Compostela. Dzięki wielkiemu wpływowi Cóż, wychodzę O wiele więcej osób miało okazję przeżyć to duchowe doświadczenie, czy to poprzez czytanie, czy poprzez ścieżkę gwiaździstego nieba.
Streszczenie Cóż, wychodzę
Kim był Santiago de Compostela?
Jakub jest znany jako jeden z apostołów wysłanych przez Jezusa, aby głosił. Ich misją była podróż na koniec świata, który według ich wierzeń znajdował się w Hiszpanii. Po przybyciu miał ewangelizować miejscową ludność, jednak ci ostatni go nie wysłuchali i zmuszony był wrócić do swojej ziemi. Kiedy był już blisko brzegu Morza Ebro, w Saragossie, jego oczom ukazała się Najświętsza Maryja Panna..
W związku z tym to właśnie tam zbudowano Bazylikę del Pilar de Saragossa. Jednakże, Apostoł nie miał dużo więcej szczęścia w swojej podróży, bo kiedy postawił stopę w PalestynieSantiago został ścięty na rozkaz króla Heroda. Ciało naśladowcy Jezusa zostało podniesione z ziemi przez dwóch uczniów monarchy. Później przewieziono go do Hiszpanii i tam pochowano. Z biegiem czasu, dzięki ciągłym wojnom i podbojom, miejsce to zostało zapomniane.
Przed Drogą Apostolską
IX wiek był ważnym okresem dla europejskiego chrześcijaństwa. W tym czasie pustelnik Palaius dokonał obserwacji gwiazd na niebie. Oświetlały one górę Libredón, więc mężczyzna zdecydował się zwrócić i poinformować biskupa Teodomiro, który zidentyfikował tę krainę jako miejsce spoczynku Santiago. W międzyczasie nawiązał kontakt duchowny Król Alfonso Drugi de Casto, który zamówił zbudować świątynię.
Następnie o wydarzeniach zostaje powiadomiony papież Leon, a wieść rozchodzi się po całej Europie. W ten sposób grób Santiago staje się Compostelą, nazwaną od łacińskiego spójnika kampus steli, co oznacza pole gwiazdowe. W tym sensie Camino de Santiago jest trasą oddającą cześć temu grobowcowi i była jedną z największych atrakcji turystycznych i religijnych średniowiecza, a także obiektem światowego dziedzictwa kulturowego według UNESCO.
Wizja Hape Herkelinga dotycząca Camino de Santiago
Dla pielgrzymów i osób ciekawych historii katolicyzmu i jego tradycji, droga do Santiago To coś więcej niż trasa. To duchowe podejście do Boga i do siebie, przejścia próby samotności, zmęczenia, chłodu nocy, ciężaru plecaka na plecach i innych zmiennych, itp. Niektóre anegdoty związane z tą podróżą są zazwyczaj dość romantyczne, co sprawiło, że inne osoby zapragnęły doświadczyć gwiezdnej ścieżki.
Jednak Hape Herkeling opowiada o swoim spotkaniu z Camino w zabawny sposób, który niektórych zaniepokoił, innych zachwycił.. Autor nie ucieka się do półśrodków, tworząc swoją opowieść o rozwiązanych sznurowadłach, zbyt ciężkich torbach czy pokusie powrotu do siedzącego trybu życia. Nie. Opowiada o swojej świeckiej perspektywie rzeczowo, zarzucając narzekaniami różnego pochodzenia. Cóż, wychodzę To książka o doskonaleniu i umiejętności adaptacji.
Kto powinien przeczytać tę historię?
Możliwe, że Cóż, wychodzę To nie jest dla każdego. Z jednej strony, najbardziej zagorzali mogliby uznać, że Hape Herkeling podchodzi do Camino de Santiago z cynizmem, a ponadto snuje przesadzone historie, w których pojawiają się bezpodstawne skargi, nawet jeśli jego życie jest bardziej uprzywilejowane niż wielu pielgrzymów. Podobnie pisarz ma tendencję do pomijania etapów podróży i zatrzymywania się w bardzo wygodnych miejscach. Generalnie też dobrze się odżywiaj.
Jednakże, Dla świeckiej ludności marsz Hape Herkeling może być inspirujący i poruszający. Ścieżka ta rozpoczyna się w Saint-Jean-Pied-de-Port, skąd autor musi przebyć niemal 800 kilometrów, by dotrzeć do Hiszpanii, a następnie konkretnie do Santiago de Compostela.
Jego podróż trwa sześć tygodni, z jedenastokilowym plecakiem na ramionach i dystansem do pokonania obejmującym ośnieżone szczyty Pirenejów, Kraju Basków, Nawarrę, La Rioja i Castilla y León. Podsumowując, Hape Herkelingowi udaje się dotrzeć do grobowca Santiago.
O autorze, Hansie Peterze Wilhelmie
Hansa Petera Wilhelma
Hans Peter Wilhelm urodził się w 1964 roku w Recklinghausen w zachodnich Niemczech. Już w szkole średniej założył zespół i nagrał płytę. Ale sława przyszła później, między 1984 a 1985 rokiem. W tym czasie Mając zaledwie 19 lat dostał swoją pierwszą rolę w filmie kangur, telewizyjny program komediowy. Później został wybrany do udziału w innych produkcjach, np Ekstra wycieczka.
W 1989 roku uruchomił własny program pt Całkowita normalność, co było satyrą naśmiewającą się z ówczesnych produkcji. Spektakl Hape Herkeling przeszedł do historii, ponieważ styl produkcji był bardzo nowy, a prezentowane sekcje cieszyły się zainteresowaniem i podziwem publiczności, co zapewniło liczne nagrody, m.in. Goldene Kamera czy Bayerischer.
Hape Herkeling także zasiadał w fotelu reżysera przy filmie Nie przepraszam, wydany w 1992 roku. Jako pisarz Jego najbardziej znaną książką jest Dziennik pielgrzymkowy, który zaczął pisać w 2001 roku., kiedy zdecydował się wyjechać do Hiszpanii, aby przejść Camino de Santiago. Praca ta została pierwotnie opublikowana w 2006 roku pod tytułem Jestem wyłączonyi znalazł się na szczycie listy bestsellerów magazynu Spiegel.