Narracja dotyczy szkieletu fabularnego dzieła, bardziej odnosi się do gatunku dramatu niż do komiksu. Przykładem może być „człowiek z problemami składa obietnicę - pojawiają się problemy - dotrzymuje obietnicy, ale umiera”, wątek wykraczający poza dobrze znane podejście - rozwiązanie węzła.
Aspekt, który, choć może początkowo nie przyciągać uwagi, został niedawno zbadany przez Computational Story Lab z University of Vermont, na podstawie 1.700 książek projektu Gutenberg w celu dalszej segmentacji wzorców i wyszukiwarek wyszukiwarek czytelników na Internet.
Wynik był potwierdzenie tych 6 wątków narracyjnych literatury zachodniej.
Urok przewidywalności
Według francuskiego pisarza George'a Polti, na Zachodzie istnieje ponad 36 rodzajów dramatycznych historii, chociaż inni twierdzą, że ich liczba waha się od 7 do 20 w sumie.
Jednak ostatnie badanie przeprowadzone przez University of Vermont, w którym zbadano 1.700 książek - nawiasem mówiąc, bardziej klasycznych niż współczesnych - potwierdziło, że rzeczywiście literatura zachodnia jest podzielona na sześć powtarzających się wątków narracyjnych. Te szkielety lub wątki wyglądałyby następująco:
- Od pucybuta do milionera (historia zbliża się do szczęśliwego zakończenia). Przykład: Alicja w Krainie Czarów autorstwa Lewisa Carrolla.
- Mężczyzna w dziurze (szczęście się kończy, ale bohater odradza się z popiołów). Przykład: Czarnoksiężnik z krainy Oz - L. Frank Baum.
- Kopciuszek (zaczyna się od szczęśliwej sytuacji, po której następuje niepowodzenie, ale ze szczęśliwym zakończeniem). Przykład: Opowieść wigilijna Charlesa Dickensa.
- Tragedia lub Od bogactwa do łachmanów (sytuacja tylko się pogarsza). Przykład: Romeo i Julia, Williama Szekspira.
- Edyp (pech, po którym następuje obietnica, kończąca się ostatecznym upadkiem). Na przykład: The Rome Express autorstwa Arthura Griffithsa.
- Icarus (Zaczyna się od szczęśliwej lub obiecującej sytuacji, ale ostatecznie wszystko się pogarsza). Na przykład: Biblia.
Aby lepiej sprawdzić grafikę tutaj Możesz zobaczyć różne przykłady narracyjne przekształcone w mięso diagramu.
Wśród niektórych książek, które stworzyły znacznie mniej przewidywalne schematy podczas badania, byłaby saga Pieśń lodu i ognia George'a RR Martina, ponieważ obejmuje ona podzielone na segmenty historie wywodzące się z tego samego wątku. Innym przykładem może być Harry Potter and the Deathly Hallows, który jest jednym z tych dzieł, których fabuła oferuje lepsze wzloty i upadki w porównaniu z innymi tytułami z sagi.
Według badań celem byłoby uwzględnienie przyszłych statystyk w książkach z innych kultur, takich jak hinduska, chińska czy afrykańska.
Czy odważysz się skopiować, wkleić i wypowiedzieć pracę dla każdego z tych 6 łuków narracyjnych?
Jesteś bardziej Kopciuszkiem czy Ikarą?