Bałagan, który zostawiasz przez Carlosa Montero

El bałagan, który zostawiasz to powieść kryminalna stworzona przez hiszpańskiego pisarza Carlosa Montero. Wydany przez Editorial Espasa Libros 22 marca 2016 roku to thriller psychologiczny pełen napięcia i intryg od pierwszego zdania do nieoczekiwanego końca. Został przyjęty z dobrymi recenzjami na portalach poświęconych recenzjom książek, choć część literaturoznawców zwraca uwagę na luki w linii narracyjnej.

Większość Czytelnicy zachwycają się uzależniającym zaangażowaniem, jakie książka generuje w połączeniu z jej stosunkowo szybkim i płynnym czytaniem (Składa się z 408 stron). Z drugiej strony negatywne opinie wyrażają rozczarowanie zamknięciem, a także brak realnej przyczyny w konstrukcji niektórych postaci. Jednak, Bałagan, który zostawiasz ma niepodważalną cechę: nie pozostawia nikogo obojętnym.

Kontekst i argumentacja

Neuralgiczny motyw Bałagan, który zostawiasz nękanie w różnych formach, w tym tak zwane cyberprzemoc. Tak, nękanie jest dziś tak „normalne” w sieciach społecznościowych. Nie bez uwagi pozostaje poczucie permanentnej wrogości, które narosło wokół Raquel, bohaterki, w jej interakcji z bardzo mrocznymi i pełnymi złych intencji postaciami, z których żadna nie jest godna zaufania.

Opisane wydarzenia mają miejsce w Novariz, fikcyjnym miasteczku w Galicji. Jednak dla większości czytelników zaznajomionych z tym regionem północnej Hiszpanii, enklawa ta wykazuje bardzo realne cechy, wyodrębnione z łatwo rozpoznawalnych osobliwości geograficznych, architektonicznych, antropologicznych i kulturowych w obrębie dowolnej miejscowości galicyjskiej.

Adaptacja TV

Pomimo tego, że była pierwszą znaną publikacją Montero, książka została nagrodzona Nagrodą Primavera de Novela roku 2016 (najlepsza powieść kryminalna). Dalej, Bałagan, który zostawiasz zostanie wprowadzony do telewizji przez Netflix. Ta produkcja pokazuje popularność dzieła nawet wtedy, gdy nie ma zgody co do jego akceptacji wśród ogółu społeczeństwa.

Książka zostanie dostosowana do formatu seryjnego, składa się z 8 rozdziałów, każdy po 40 minut. Sceny zewnętrzne będą nagrywane w Galicji. W obsadzie programu znajdują się uznani i wschodzący artyści, w tym Inma Cuesta, Tamar Novás, Arón Piper, Bárbara Lennie i Roberto Enríquez.

Synteza zaburzenia, które opuszczasz

Raquel i jej przybycie do Novariz

Carlos Montero napisał wokół bardzo zawiłą historię Rachel, główna bohaterka. To ona opowiada wydarzenia w pierwszej osobie i wydaje się być w ciągłym śmiertelnym niebezpieczeństwie. Ale na początku książki okoliczności ryzyka nie są oczywiste. Raczej autorowi udaje się zamienić to w rodzaj ukrytej sensacji lub podstępnej groźby.

Na początku powieści Raquel przybywa do Novariz (fikcyjna wersja Ourense), typowe miasto w Galicji, w którym mieszka rodzina jej męża. Tam zaczyna pracować jako nauczyciel zastępczy w miejscowym instytucie. Sytuacje niejasne pojawiają się szybko, ponieważ wkrótce po tym, jak dowiaduje się o śmierci swojej poprzedniczki, Elwiry, w wyniku samobójstwa.

Zagrożenia i luźne zakończenia

W kolejnych dniach perspektywy nadal się pogarszają, zwłaszcza kiedy ktoś zostawia niepokojącą notatkę w torbie Raquel po przeprowadzeniu zajęći „Jak długo zajmie ci zabicie się?” Ponadto nie przekonują jej wersje, które słyszy o śmierci, wręcz przeciwnie, niosą ze sobą wiele nieufności.

Jest wiele luźnych końców. Po pierwsze: jeśli Elvira była podobno nauczycielką kochaną przez swoich uczniów, to w jaki sposób wpadła w depresję tak wielką, że odebrała sobie życie? Ale to nie jest najbardziej niepokojące, ponieważ Raquel nieustannie zastanawia się, czy powtarza się z nią makabryczny wzór.

Następnie Raquel musi podjąć tylko jedną decyzję, aby wszystko wyjaśnić: samodzielnie zbadać śmierć Elviry. Bezpośrednią konsekwencją jest podejrzliwość mieszkańców Novariz, jest ona wręcz przedmiotem coraz większej pogardy. Obiektywne rozgraniczenie faktów staje się czymś plastycznym, zmieniającym się.

Nieufność

Nikt nie uniknie podejrzeń. Raquel nie może ufać żadnemu mieszkańcowi tego małego galicyjskiego miasteczka. Nie może nawet ufać własnemu mężowi ... niektóre wskazówki wskazują na niego jako sprawcę śmierci Elviry. Od tego momentu powieść nabiera jeszcze bardziej szalonego tempa dzięki kolejnym ujawnianym tajemnicom.

Poziom niepewności osiąga bardzo wysoki poziom, do tego stopnia w środku książki często pojawia się wiele wątpliwości co do zdrowia psychicznego wszystkich zaangażowanych. Nagromadzone w psychice Raquel niewiadome zamieniają się w dręczącą obsesję, jakie są prawdziwe intencje innych, jak to odkryć, gdy ludzie wokół nie budzą najmniejszego zaufania?

Analiza bałaganu, który zostawiasz

Podczas gdy niektóre krytyczne uwagi literackie wskazują na raczej stereotypowy rozwój postaci, ważne jest, aby wziąć pod uwagę subiektywny aspekt narracji. W końcu słowa pochodzą z wnętrza umysłu bohatera. Z tego powodu nieco nieprecyzyjne podejście do zachowań nastolatków opisane w pracy jest być może uzasadnione.

Wynik spektaklu jest dość zaskakujący. Komentarze niektórych czytelników w internecie sygnalizują koniec Bałagan, który zostawiasz jako kontrowersyjne lub „bardzo włochate”. Z drugiej strony jest mnóstwo pozytywnych recenzji, które chwalą styl narracji autora i tęsknią za wydaniem kontynuacji.

Ponadto potoczny język, którym posługuje się Montero, dodaje jego pracom odrobinę autentyczności. Pisarz wielokrotnie bawi się też czynnikiem strachu bohaterów, skłaniając czytelników do refleksji na takie tematy, jak narkotyki, edukacja, seks czy kontrola informacji krążących między urządzeniami mobilnymi.

Oznacza to, że Bałagan, który zostawiasz spełnia wszystkie zasadnicze wymagania dobrego thrillera psychologicznego. Z tego powodu można być pewnym, że Carlos Montero stworzył historię, w której doskonale wykorzystuje klasyczne zasoby konwencjonalnego i niekonwencjonalnego napięcia, w połączeniu z tematami powszechnymi we współczesnych społeczeństwach.