Zdjęcia: Agustín García Calvo. Wikipedia.
Agustin Garcia Calvo urodził się w Zamorze takiego dnia jak dzisiaj w 1926 roku gramatyk, poeta, dramaturg, eseista, tłumacz i myśliciel i był częścią Koła Językowego Madrytu. Laureat kilku nagród, m.in. National Essay, National Dramatic Literature i tym samym za całokształt twórczości tłumacza. To są 4 wiersze wybrane z jego pracy zapamiętać lub odkryć.
Agustin Garcia Calvo — 4 wiersze
wolny kocham cię
wolny kocham cię
jak skaczący strumień
od skały do skały,
ale nie mój.
duży kocham cię
jak ciężarna góra
wiosny,
ale nie mój.
Dobrze kocham cię
jak chleb, który nie smakuje
to dobre ciasto,
ale nie mój.
wysoko kocham cię
jak topola niż do nieba
budzi się,
ale nie mój.
Blanco kocham cię
jak kwiat pomarańczy
na ziemi,
ale nie mój.
ale nie mój
ani od Boga, ani od nikogo
nawet twoje.
spokojny jestem
Spokojny jestem jak morze
spokojny.
Idź, przyjacielu, szlochaj
twój smutek
nie wiem ani nie mów
mój przyjacielu krwi
kto ma serce?
z soli.
Spokojna jestem jak noc
spokojny:
O której, przyjacielu, co za strata
piasku!
nie oczekuj ani nie chcesz
moje szczęście miłosne
że w jego studni spada
Księżyc.
Jestem spokojna, jeśli jesteś
(spokojny).
Jeśli jestem dobry, ty jesteś więcej
Dobre.
Nie oczekuj ani nie chcesz
kocham; i płacz,
tak jak w nocy
i morze.
nie budź się
Nie budź się.
Dziewczyna, która śpi w cieniu
nie budź się;
który śpi w cieniu drzewa;
nie budź się;
w cieniu drzewa granatu
nie budź się;
Granat Dobrej Nauki,
nie budź się;
nauki dobra i zła
nie budź się.
Nie budź się, idź dalej
śmierć śpi;
podążaj za powiewem skrzydeł
śpiąca śmierć;
na powiew skrzydła anioła,
śmierć śpi;
pocałowałem skrzydło anioła
śpiąca śmierć;
anioła pocałowanego w czoło”
śmierć śpi;
pocałował się w czoło lilii
śpiąca śmierć;
na czole lilii w cieniu
śmierć uśpiona
nie budź się, idź dalej
dziewczyna śpi,
nie budź się, nie.
kto namalował księżyc?
kto namalował księżyc?
na dachach łupkowych?
kto zasiał pszenicę?
Podwodny?
Jesteś taka głupia, moja mała duszo,
tak głupie i tak.
moja dziewczyna spała
i wszyscy mnie pieścili,
samotni rodzice,
ciężarne dziewczęta
Jesteś taka głupia, moja mała duszo,
tak głupie i tak.
wydaje się, że tam, gdzie nie ma wojny
Jakby nic się nie stało:
splot robaków;
także pająki.
Jesteś taka głupia, moja mała duszo,
tak głupie i tak.
Jeśli ktoś płacze, to dlatego, że
wie, że są łzy;
a kiedy się śmieje
bo on ma na to ochotę
Jesteś taka głupia, moja mała duszo,
tak głupie i tak,
moja dusza.
Źródła: Muzeum Literackie, Trianarts.