Wiek niewinności
Wiek niewinności to klasyk XX wieku, napisany przez znaną amerykańską pisarkę Edith Wharton. To romantyczna historia, która rozgrywa się w nowojorskim wyższych sferach ubiegłego wieku. W tym przypadku bohaterowie będą musieli walczyć z parametrami i zwyczajami ustalonymi przez ówczesne elity.
Nowela —Ustawiony w 1870— był jednym z najbardziej poszukiwanych w nowojorskich bibliotekach i księgarniach w latach dwudziestych XX wieku. Tytuł zdobył także nagrodę Pulitzera w 1921 roku. Taki zakres pracy miał na celu przystosowanie go na scenę i trzykrotnie na duży ekran (1924, 1934 i 1993).
Wiek niewinności
Jest to romantyczna powieść historyczna wydana w 1920 r., Której akcja rozgrywa się głównie w Nowym Jorku w 1870 r. Akcja dotyczy żyjących na wysokim poziomie rodzin elit nowojorskich, którzy uczęszczają do opery i spotykają się na przyjęciach, kolacjach i tańcach. W pracy, Wharton szczegółowo opisuje wystawne ustawienia i wydarzenia, które doceniała w tamtym czasie.
Pisarka częściowo opiera historię na swoich osobistych doświadczeniach. Najbardziej oczywiste są odniesienia do zachowań zamożnych z ich miasta pochodzenia, którzy oceniali najmniej i uważali się za doskonałych. Dodatkowo, odzwierciedla europejską rzeczywistość tamtych lat —Na drodze antagonizmu — z mniejszym klasycyzmem i bardziej rozwiniętym kulturowo niż Nowy Jork.
Streszczenie
Historia zaczyna się od ogłoszenia zaręczyn między młodym Newland Archer i May Welland; oboje z rodzin o wysokim statusie społecznym. On jest prawnikiem; dość zdyscyplinowany, zakorzeniony w ówczesnych zwyczajach. Jest spokojną młodą damą, wykształconą według najlepszych zasad i zdeterminowaną, by być doskonałą żoną; zawsze szczęśliwa, ale bez własnych aspiracji i opinii.
W tamtych czasach do Nowego Jorku przybyła hrabina Ellen Olenska, który jest kuzynem May. Jest piękną, niezależną i niekonwencjonalną kobietą. Ta ekscentryczna dama wróciła z Europy po rozstaniu z mężem, co jest nie do przyjęcia dla amerykańskiego wyższego społeczeństwa. Skandaliczne plotki nie czekają i zaczynają dotykać także ich bliskich.
Nowa perspektywa Newland Archer
Z powodu tej tragicznej sytuacji Szef Archera prosi go o rozmowę z Ellen prywatnie i przekonać ją do unieważnienia postępowania rozwodowego. Kiedy rozmawiają, zdaje sobie sprawę, jak nieszczęśliwa była Ellen, będąc żoną kogoś, kogo nie kocha. Z drugiej strony, uświadamia prawnikowi, jak duszące jest społeczeństwo gdzie zawsze mieszkał.
W końcu Ellen ustępuje prośbie Archera i wycofuje się z rozwodu, chociaż nie jest w pełni usatysfakcjonowany. Poznanie części europejskiej kultury budzi go z letargu, w którym się znajdował. Nastawienie prawnika zmieniło się i teraz zaczyna kwestionować siebie w związku z do tego, jakie powinno być dobre małżeństwo.
Kochający trójkąt
Po tej rozmowie Newland i Hrabina stają się dobrymi przyjaciółmi. Ze względu na to, jak dobrze się z nią czuł, postanawia towarzyszyć jej w wakacyjnym domu znajomych rodziny. Będąc tam, Archer zdaje sobie sprawę, co naprawdę myśli o Ellen; ich zainteresowania wykraczają poza bycie przyjaciółmi i przyszłymi kuzynami.
Nowy ląd Pomimo tego, że był spokojnym i poprawnym człowiekiem, zawsze miał postępowe myśli i krytykował standardy, według których żyje elita, do której należy. To z tego powodu kusiło, żeby zostawić wszystko Ellen —Kto również odpowiada—, ale Twoja odpowiedzialność waży więcej i kończy ślub w maju; chociaż jego uczucia do Ellen są nadal ukryte.
Wiele będzie sytuacji, które wynikną z tego miłosnego trójkąta, pomiędzy walką o to, co „poprawne”, a co niekonwencjonalne. Trzy postacie ostatecznie podejmą decyzje, które wpłyną na życie każdego z nichs, z zakończeniem, którego wielu może się nie spodziewać.
Adaptacja filmowa
Wiek niewinności został przeniesiony na duży ekran w trzech możliwościachs. Pierwszy był w 1924 roku, w niemym formacie i przez Warner Brothers. Drugi film był w 1934 roku; Oparta na powieści, uzupełniona tekstem adaptacji teatralnej sprzed sześciu lat - zaprezentowanej na Broadwayu w 1928 roku.
Ostatni film, który uchwycił historię, napisany przez Edith Wharton, został wyprodukowany w 1993 roku przez Columbia Pictures i wyreżyserowany przez Martina Scorsese. Jej bohaterami byli Daniel Day-Lewis, Michelle Pfeiffer i Winona Ryder; którzy reprezentowali odpowiednio Newland, Ellen i May. Film był nominowany do kilku nagród filmowych, wygrywając w kategoriach:
- Najlepsze kostiumy (Oscar, 1993)
- Najlepsza aktorka drugoplanowa dla Winony Ryder (Złote Globy, 1993)
- Reżyser: Martin Scorsese i aktorka drugoplanowa: Winona Ryder (National Board of Review, 1993)
- Najlepsza aktorka drugoplanowa dla Miriam Margolyes (BAFTA 1993)
O autorze
W piątek 24 stycznia 1862 roku w Nowym Jorku narodziła się Edith Newbold Jones. Ponieważ należał do jednej z najbogatszych rodzin w wyższych sferach, kształcił się w domu, u najlepszych nauczycieli. Dodatkowo, miał okazję odwiedzić kilka głównych miast świata, od najmłodszych lat podróżowała z rodzicami.
Edyta Wharton
Edyta zawsze pasjonowała się pisaniem; w rzeczywistości była przedwcześnie rozwiniętą autorką. Jednak jej prace były publikowane powoli, ponieważ w tamtym czasie kobieta o wysokiej randze była źle widziana, aby poświęcić się literaturze. To było po to wiele z jego wczesnych historii zostało nadesłanych anonimowo, a czasem pod pseudonimami.
Podróżować
Większość dzieciństwa spędził z rodzicami na kontynencie europejskim, chociaż zawsze podróżował do rodzinnego Nowego Jorku. Edycie udało się około 66 razy przekroczyć Atlantyk, co pozwoliło jej nauczyć się kilku języków i poznać niektóre kultury świata. W ten sam sposób pomogło to wzbogacić jego książki i ułatwiło mu nawiązywanie bardzo dobrych przyjaźni, takich jak Henry James.
małżeństwo
Wyszła za mąż za Edwarda Robbinsa Whartona w 1885 roku, związek, który nie jest uznawany za harmonijny, ale raczej burzliwy z powodu niewierności ze strony jej partnera. Po 28 latach małżeństwa Edith była jedną z pierwszych kobiet z wyższych sfer, która się rozwiodła, coś dość skomplikowanego na tamte czasy, ponieważ temat był traktowany jako tabu.
Pierwsza wojna światowa
To jego droga przez Europę, Edyta Wharton Było to związane z wieloma wydarzeniami, w tym z I wojną światową. Podczas konfliktu pozwolono mu uczestniczyć w pierwszej linii bitwy, aby nieść pomoc medyczną poszkodowanym w okolicy. Ta akcja przyniosła mu Krzyż Legii Honorowej od rządu francuskiego.
Śmierć
Po wojnie, Edith Wharton przeniosła Saint-Brice-sous-Forêt. W tym miejscu mieszkał do dnia swojej śmierci 11 sierpnia, 1937, po przebytym ataku sercowo-naczyniowym. Jego szczątki znajdują się na świętym polu Gonards w Wersalu.