Larsson róża

Stieg Larsson był szwedzkim pisarzem, cenionym na wszystkich szerokościach geograficznych za rozbudzanie w intymności nocnego cienia wielkiego talentu literackiego. Było to uznane cudowne dziecko, a jednocześnie fenomen edytorski i filmowy. Zdobyła ogromną reputację jako dziennikarka wojenna, przekonana feministka, nałogowa palaczka i miłośniczka powieści kryminalnych.

Oczywiście niestrudzona walka z nadużyciami i przemocą jest również częścią jego dziedzictwa. Wszystkie te cechy uczyniły Larssona postacią legendarną. Dlatego jego legiony czytelników nie są zaskakujące, podobnie jak jego szanowana pozycja w sferze literackiej. To więcej, jego postać nabrała mistycznego wyrazu - w przeważającej części - jego najsłynniejszej pracy, Tysiąclecie, opublikowany post mortem.

Biografia

Narodziny i dzieciństwo

Karl Stig-Erland Larsson urodził się 15 sierpnia 1954 roku w Västerbotten w Szwecji. Był owocem związku młodej i skromnej pary, która później nie mogła jej utrzymać ze względu na ograniczone środki finansowe. W rezultacie pisarz dorastał wraz z dziadkami w Norsjö, wiejskiej okolicy na obrzeżach Västerbotten.

Później, w 1962 roku, jego dziadek, który był jego filarem i mentorem w dziedzinie polityki i praw człowieka, zmarł. Larsson, mając zaledwie 8 lat, był bardzo poruszony. Ta nieoczekiwana wiadomość zmusiła go do powrotu do biologicznych rodziców, co sprawiło, że dziecko poczuło się niekomfortowo, ponieważ nigdy nie udało mu się przystosować.

Dojrzewania

W 1964 roku młody I rok Stieg lubił przepisywać dzień i noc na hałaśliwej maszynie do pisania. który otrzymał w prezencie. Jednak szczęście było krótkotrwałe. Niezrozumienie jego rodziny przez dźwięk artefaktu, wraz z problemami z niekompatybilnością w nowym środowisku, doprowadzili autora do opuszczenia domu w wieku 16 lat.

Dziennikarz i działacz społeczny

W latach siedemdziesiątych Stieg parał się polityką. Służył swojemu krajowi przez dwa lata w obowiązkowej służbie wojskowej; później zapisał się do Związku Robotników Komunistycznych. Chociaż nigdy nie miał dyplomu z dziennikarstwa, uzyskał posadę reportera wojennego ze względu na swoją praktykę wojskową.

W latach 1977-1999 pracował jako grafik i dziennikarz w agencji Tidningarnas Telegrambyra (TT). Na w 1995 promował Fundację Expo, instytucję zajmującą się badaniem apogeum rasizmu w szwedzkim kraju. Dodatkowo, został redaktorem magazynu tej fundacji, gdzie potwierdził swoją wiedzę o skrajnie prawicowych grupach w Szwecji.

Twój bezwarunkowy partner

Równolegle z pracą reportera wojennego, on także promował protesty przeciwko wojnie w Wietnamie w Szwecji. W jednym z tych protestów znał miłość, osoba, która będzie jego bezwarunkowym partnerem do końca jego dni. Chodziło o piękną szwedzką architektkę i aktywistkę polityczną Evę Gabrielsson.

Gabrielsson i Larsson nigdy nie podjęli decyzji o formalnym małżeństwie, aby nie narażać jej życia. I to było logiczne, ponieważ Stieg był nieustannie zagrożony śmiercią przez ruchy polityczne prawicy. A zatem, Nigdy nie skonsumowali ani nie zostawili żadnego dokumentu prawnego między sobą. Jednak mieszkali razem przez 30 lat, aż do śmierci Larssona.

Książkę można kupić tutaj: Mężczyzn, którzy nie kochali kobiet

Pasja podsycana w jego „wolnym czasie”

Mając życie tak ukryte przed kontrolą publicznąSzwed schronił się w dwóch fascynujących dla siebie gatunkach: narracji i science fiction. Jego zamiłowanie do literatury zachęciło go do pisania popołudniami i wieczorami, po wykonaniu innych formalnych zajęć. Nawet w długie dni i długie noce.

Jego prace, opinie

Jego prace były przedmiotem kontrowersji niektórych osobistości literackich. Z jednej strony jest wiele pozytywnych opinii, w których Stieg Larsson jest opisywany jako geniusz literacki. W rzeczywistości w wielu kręgach literackich uważany jest za jednego z największych pisarzy XX wieku.

Z drugiej strony pisarze tacy jak Mario Vargas Llosa wizualizuje styl Larssona jako:

„... gałąź piekła, gdzie sędziowie oszukują, psychiatrzy torturują, policjanci i szpiedzy popełniają przestępstwa, politycy kłamią, biznesmeni i instytucje w ogóle wydają się być ofiarą pandemii korupcji o rozmiarach Fujimori”.

Trylogia Tysiąclecie

W latach 2001-2005 Stieg poświęcił się napisaniu ponad 2.200 stron swojej sagi zatytułowanej Tysiąclecieimię, które nadało mu fikcyjne czasopismo jego powieści. To seria trzech powieści kryminalnych rozgrywających się w Szwecji, które mają dwie główne postacie: Lisbeth Salander i Mikael Blomkvist.

Protagonista działa jako wykwalifikowany antyspołeczny haker 20-latka z pamięcią fotograficzną, a jej partner jest dziennikarzem. Razem zawsze biorą udział w serii wydarzeń, które czynią ich winnymi zarzutów kryminalnych. Aby więc zaprzeczyć oskarżeniom, muszą znaleźć prawdziwych winowajców.

Mężczyzn, którzy nie kochali kobiet (2005)

To pierwsze dzieło literackie trylogii, i został opublikowany w rodzinnym kraju pisarza kilka miesięcy po jego śmierci. To właśnie ten ostatni brzemienny w skutki szczegół katapultował i szybko rozprzestrzenił sławę powieści na całym świecie. W niej, Harriet Vangger, kobieta z zamożnej rodziny, znika na wyspie w Szwecji.

Po trzydziestu sześciu latach niepewności co do miejsca jego pobytu, śledztwo toczy się dalej i zadaje wiele pytań. Tajemnica prowadzi Henrika Vangera (wuja zaginionej osoby) do odkrycia losu kobiety. W tym celu zatrudnia Mikaela Blomkvista, który z kolei znajduje wsparcie w Lisbeth Salander w rozwiązaniu sprawy.

Dziewczyna, która marzyła o zapałce i puszce benzyny (2006)

W Ameryce Łacińskiej znany jako Dziewczyna, która igrała z ogniem to drugi tom przygód Mikaela Blomkvista i Lisbeth Salander. W tej drugiej części pisarz kładzie większy nacisk na Salander, ponieważ jest ona badana przez policję pod zarzutem morderstwa.

Dziennikarz i jego dziewczyna zostają zamordowani w wyniku artykułu o handlu kobietami z Europy Wschodniej. Dokument, o którym mowa, miał zostać opublikowany w czasopiśmie Tysiąclecie, ale zbrodnia wszystko obcina. Dowody wskazują Salander jako głównego podejrzanego, dlatego Blomkvist musi udowodnić, że jest niewinna.

Królowa w pałacu warcabów (2007)

Ta trzecia rata sprzedała się w ponad 200.000 XNUMX egzemplarzy w ciągu zaledwie jednego dnia. Jej fabuła koncentruje się na nowej sprawie dla pary śledczych. Salander stara się wymierzyć sprawiedliwość na własną rękę, więc ściga człowieka, który zaatakował jego życie i instytucje publiczne, które usunęły wszelkie dowody tej zbrodni.

Nagła śmierć i dziedzictwo

Wolą Larssona było napisanie 10 powieści kryminalnych, ale jego nagła śmierć nie pozwoliła mu na kontynuowanie pracy literackiej. Jednak jego rodzina przyznała prawa wydawnicze Davidowi Lagercrantzowi, który zdecydował się kontynuować inne prace. Oczywiście strategia okazała się wielkim sukcesem.

Stieg Larsson zmarł w Sztokholmie 9 listopada 2004 roku na zawał serca.. Za jego stałą i oddaną pracą literacką żył człowiek z nadmiernym upodobaniem do tytoniu, kawy i fast foodów. Poza tym stale cierpiał na bezsenność i zmęczenie. Niestety wszystkie te elementy zaowocowały niebezpieczną kombinacją, która zakończyła jego życie.