Stary człowiek i morze
Stary człowiek i morze (1952) jest najbardziej rozpoznawalnym dziełem beletrystycznym Amerykanina Ernesta Hemingwaya. Po jej publikacji pisarz powrócił na arenę literacką. Narracja jest inspirowana własnymi doświadczeniami autora jako rybaka na Kubie. Na nieco ponad 110 stronach uchwycił przygody starego marynarza i jego walkę o schwytanie dużej marlina.
To opowiadanie zostało po raz pierwszy opublikowane w czasopiśmie życie, co zachwyciło Hemingwaya, ponieważ jego książka byłaby dostępna dla wielu ludzi, którzy nie mogliby jej kupić. W jednym z wywiadów wyraził: „...to mnie znacznie bardziej cieszy niż zdobycie Nobla”. W pewnym sensie te słowa stały się złymi przeczuciami, ponieważ pisarz otrzymał Literacką Nagrodę Nobla w 1954 roku.
Podsumowanie Stary człowiek i morze (1952)
Santiago es znany rybak w Hawanie jak "stary". él przechodzi trudny okres: więcej 80 dni bez zdobądź owoce wędkarstwo. Zdeterminowany, by zmienić swój los, wstaje wcześnie, by wejść do Prądów Zatokowych, wszystko wydaje się być lepsze, gdy gryzie na haczyku ryba marlin. Postrzega to wielkie wyzwanie jako sposób na pokazanie innym swoich umiejętności.
Wielka bitwa
Starzec walczył z nim przez trzy dni duży i silny ryby; podczas tych długich godzin wiele rzeczy przeszło mu przez głowę. Między nimi, jego przeszłość, kiedy jego żona żył i cieszył się dobrobyt w swojej pracy. Przypomniał sobie także Mandolina, młodego człowieka, którego uczył zawodu od dziecka i który był jego wiernym towarzyszem, ale który się wyprowadził.
Nieoczekiwany koniec
Santiago dał wszystko i z ostatnim wysiłkiem udało się zabezpieczyć rybę rani go harpunem. Dumny ze swojego wyczynu, postanowił wrócić. Powrót na ląd wcale nie był łatwy, ponieważ stary rybak musiał radzić sobie z rekinami, które czaiły się na jego połów. Chociaż walczył z kilkoma, stopniowo udało im się pożreć tę ogromną rybę i pozostawić tylko jej szkielet, co wywołało w starcu poczucie porażki.
Późne popołudnie, Santiago dotarł do brzegu; zostawił swoją łódź i szczątki wielkiej ryby i wrócił do domu wyczerpany i bardzo smutny. Mimo że nic nie zostało z marlina, wszyscy w wiosce byli zdumieni wielkością takiej ryby. Mandolin był tam i widział przybycie, i żałował, że opuścił starca, więc obiecał mu towarzyszyć w pracy.
Analiza Stary człowiek i morze
struktura
Historia zawiera jasny i prosty język, który pozwala na płynną i przyjemną lekturę. Mimo że nie ma zbyt wielu stron - w porównaniu do innych powieści -, dostarcza gęste i wysokiej jakości treści. W tej narracji jest wiele nauk, które dodatkowo będą zależeć od interpretacji czytelnika. Dlatego można znaleźć różne opinie na temat tej pracy.
Pokaz stylu
Ta krótka historia pokazuje niepowtarzalny styl pisarza. Przedstawiany jest bohater — Santiago, stary rybak — który mimo podeszłego wieku nie poddaje się. Jak zawsze, jest powierzchowny problem: brak połowów; jednak historia idzie dalej. Postać przechodzi przez serię bardzo ludzkich sytuacji, takich jak samotność, rozczarowanielub utrata, ale żyje tym wszystkim, nie tracąc woli i odwagi.
Różne interpretacje
Mamy do czynienia z czymś, co nazywają otwartym zakończeniem. Historia nie ma określonego wyniku, ponieważ nie jest sprecyzowane, co tak naprawdę dzieje się z Santiago. Dlatego wszystko pozostawia się interpretacji czytelnika. Na przykład smutek i porażka, z jaką rybak wraca do domu, można interpretować jako koniec jego egzystencji.
Tematyczny
Bez wątpienia Stary człowiek i morze To książka, która skłania do refleksji nad wieloma życiowymi sytuacjami. Pomimo że głównym tematem jest podróż doświadczonego rybaka przechodzącego przez trudny teren, historia symbolicznie dotyka innych punktów, takich jak: przyjaźń, lojalność, wytrwałość, nieustraszoność, duma, samotność y muerte, żeby wymienić tylko kilka.
Niektóre dane biograficzne autora
Pisarz i dziennikarz Ernest Miller Hemingway urodził się w piątek, 21 sierpnia 1899 w Oak Park Village w północnym Illinois. Jego rodzice były: Clarence Edmonds Hemingway i Grace Hall Hemingway; go, znanego ginekologa; a ona, ważna muzyk i piosenkarka. Oba były szanowanych postaci w konserwatywnym społeczeństwie Oak Park.
Ernest uczęszczał do Oak Park i River Forest High School. W młodości uczęszczał —Wśród wielu tematów— lekcje dziennikarstwa, które podyktowała Fannie Biggs. W tej sprawie najlepsi pisarze zostali nagrodzeni publikacją swoich artykułów w szkolnej gazecie pt. Trapez. Hemingwaya wygrał swoim pierwszym tekstemto było o Chicago Symphony Orchestra i został wprowadzony w 1916 roku.
Początki dziennikarstwa i I wojna światowa
W 1917 - po odmowie pójścia na studia - przeniósł się do Kansas. Tam rozpoczął pracę jako dziennikarz w gazecie Kansas City Star. Myśląc o pozostaniu w tym miejscu przez 6 miesięcy, zdobył wystarczająco dużo doświadczenia, aby wykonywać swoją przyszłą pracę. Później dołączył do Czerwonego Krzyża, aby wziąć udział w I wojnie światowejTam służył jako kierowca karetki na froncie włoskim.
Korespondent wojenny
Po wypadku w karetce Ernest musiał wrócić do rodzinnego kraju, gdzie wrócił do dziennikarstwa. W 1937 wyjechał jako korespondent do Hiszpanii przez North American Newspaper Alliance na pokrycie hiszpańskiej wojny domowej. Rok później relacjonował wydarzenia z bitwy nad Ebro, a w środku II wojny światowej był świadkiem D-Day, w którym rozpoczęła się operacja Overlord.
Styl literacki
Hemingway został uznany za część straconego pokolenia, grupa Amerykanów, którzy swoją karierę literacką rozpoczęli po I wojnie światowej. To z tego powodu w jego pracach widać rozczarowanie i beznadziejność trudnego czasu. Jego opowiadania i powieści charakteryzują się tym, że są pisane prozą narracyjną, z krótkimi zdaniami deklaratywnymi i niewielkim użyciem znaków wewnętrznych.
El Escritor została zidentyfikowana jako posiadająca unikalny styl, który na polu literackim oznaczał przed i po. Jego pierwsza powieść, shindig (1926) rozpoczął karierę. Ta praca wykazała bardzo własny sposób pisania, do którego Hemingway nazwana: teoria góry lodowej. Dzięki temu autor utrzymuje uzasadnienie historii nie powinno być dostarczane bezpośrednio czytelnikowi, ale musi się wyróżniać.
Witam mam na imię Areli i bardzo podobał mi się ten blog, uważam, że jest naprawdę interesujący i będę wracał bardzo często, ponieważ sposób wyświetlania treści jest tak kreatywny i tak interesujący, że dla nas miłośników czytania inspiruje nas do dalszego czytania i poznawania o świecie literackim. Prawda jest taka, że bardzo podobał mi się ten blog, bo przez chwilę czułam się jak mała dziewczynka w sklepie ze słodyczami, nie wiedząc, który cukierek wybrać, wszystko wygląda tak ciekawie, że chce mi się wszystko przeczytać yaaa.