Zdjęcia: dzięki uprzejmości Pedro Santamaría.
Pedro Santamaria Jest to jeden z najpopularniejsi autorzy powieści historycznych tych lat, biorąc pod uwagę, że zaczął wydawać w 2011 r. i prawie co roku wydaje nowe tytuły. Cała jego praca osadzona jest w starożytnym świecie Grecja i Rzym oraz różne postacie i okresy ich historii. Plik ostatnia książka jest W służbie imperium, opublikowane 2 lata temu. I też wygrał Nagrody jak hislibris dla najlepszego hiszpańskiego autora powieści historycznej za Rebelianci (2015).
Dziękuję ci bardzo twój pogoda, życzliwość i poświęcenie dla tego wywiadu gdzie opowiada nam trochę o swoim pierwszym pozdrowienia literackie, ich autorzy y książki faworyci i którzy wywarli na niego największy wpływ, jego maniery i hobby jako pisarz i jego następny projekty.
WYWIAD Z PEDRO SANTAMARÍĄ
- ACTUALIDAD LITERATURA: Czy pamiętasz pierwszą książkę, którą przeczytałeś? A pierwsza historia, którą napisałeś?
PEDRO SANTAMARÍA: Nie pamiętam ani jednego, ani drugiego. Pierwsze wspomnienie książki, którą mam, dotyczy seria mitów greckich dla dzieci że kupiła mnie moja mama. Wraz z nimi rozpoczął się mój pasja do wszystkiego, co greckie. Czule pamiętam, jak bardzo byłem podekscytowany grecką panoplią, hełmem korynckim, wielkim hoplonem, napierśnikami z brązu. Urzekły mnie przygody Odyseusza, Herkulesa i Jasona, wojna trojańska ...
Odnośnie pierwszej historii, Nie mogłam powiedzieć. W wieku szesnastu lat napisałem opowieść o domu wariatów siedemnaście opowieści zainspirowanych a szalony żart to mówiło, że najłagodniejsze przypadki miały miejsce na parterze, a najpoważniejsze na najwyższym piętrze. Na najwyższym piętrze znajdowało się biuro dyrektora.
- AL: Jaka była pierwsza książka, która cię uderzyła i dlaczego?
PS: To nie był pierwszy, który mnie uderzył, ale ten, który uderzył mnie najbardziej, ponieważ doprowadził mnie do nihilizmu: Tragiczny sens życiaz Unamuno. Jeszcze nie doszedłem do siebie i wątpię, że tak się stanie.
- AL: Kto jest Twoim ulubionym pisarzem? Możesz wybrać więcej niż jedną ze wszystkich epok.
PS: Muszę się zdecydować Homer. Iliada nigdy nie została przekroczona i nie będzie.
- AL: Jaką postać w książce chciałbyś poznać i stworzyć?
PS: Chciałbym tworzyć Ignacy Reillyz Wyczarowanie ceciuos.
- AL: Masz jakieś hobby, jeśli chodzi o pisanie lub czytanie?
PS: Fuj, dużo. I zmieniają się z biegiem lat. W ramach wyznawalnych manii mogę powiedzieć, że teraz jestem w fazie rury kiedy piszę. Ta faza zastąpiła fazę lizaki. Chyba muszę coś w rękach i coś w ustach. Kubek kawa na pulpicie jest również niezbędny, nawet jeśli jest pusty.
- AL: A Twoje ulubione miejsce i czas, aby to zrobić?
PS: To miejsce jest zawsze moje wysyłka, gdziekolwiek jestem (przeprowadziłem się kilka razy, odkąd zacząłem publikować). Na razie na początku Więcej pisałem w nocyaż do późnych godzin nocnych, teraz wstaję o szóstej rankiem. Pomysły wydają się wtedy płynąć lepiej, chociaż nie jestem do końca pewien.
- AL: Jaki pisarz lub książka wpłynęło na twoją pracę jako autora?
PS: Znowu, jeśli chodzi o fikcję, muszę się uciec Iliada. głębia tekstu, walka, dialog, zawsze obecna śmierć, honor, odwaga, konflikt ...
Jeśli chodzi o literaturę faktu, muszę przytoczyć prace Joaquin Gonzalez Echegaray o starożytnej Kantabrii. Moja pierwsza powieść, okelaZawdzięczam to jego książkom, które przeczytałem, gdy miałem czternaście lat. To, według Strabona, zostało podbite przez Spartan, było czymś, co towarzyszyło mi od lat. Historie takie jak Pena Amaya y W służbie imperium mają również swój początek w tekstach Echegaray.
- AL: Twoje ulubione gatunki poza historycznymi?
PS: Lubię czytać esej i filozofia. I jestem pasjonatem rozwój chrześcijaństwa.
- AL: Co teraz czytasz? I piszesz?
PS: Czytam Zielony Rycerzz Xavier Lawrence. Opera mydlana. Jeśli chodzi o pisanie, po prostu położyłem kres mojemu Worek Rzymu. Teraz tasuję różne projekty, ale myślę, że będę nadal wybierać w ostatnich latach Imperium Rzymskie.
- AL: Czy moment kryzysu, który przeżywamy, jest dla Ciebie trudny, czy też wyciągniesz z niego coś pozytywnego dla przyszłych powieści?
PS: Obie. Trudno mi się skoncentrować na piśmie, ponieważ to, czego doświadczamy, jest przytłaczające pod wieloma względami i uczuciem niepewność Rośnie. Z drugiej strony jest to oczywiste każde doświadczenie służyw taki czy inny sposób, aby wypełnić ten plecak, który nosimy w środku, a który prędzej czy później wypływa i staje się listami i opowieściami.