Moby Dick

Moby Dickz Herman Melvilleto historia mężczyzny, który ma obsesję na punkcie polowania na niebezpiecznego i tajemniczego kaszalota. Mężczyzna, o którym mowa, kapitan Achab, chce zemsty na walenie, ponieważ oderwał mu nogę podczas pościgu lata temu. Dowodzi statkiem wielorybniczym Pequod i jego umiejętności żeglarskie.

Narratorem książki jest Ismael, młody żeglarz. Pozostali członkowie załogi to Starbuck, Stubb i Flash (odpowiednio pierwszy, drugi i trzeci dowódca); harpunnicy, Queequeg, Tashtego i Dagoo. Wszyscy zgadzają się na rzekomą przygodę biznesową. Ale kiedy sprawy się komplikują, Ahab wyjaśnia cel misji: swoją zemstę.

Autor Bio, Herman Melville

Narodziny, rodzina i dzieciństwo

Herman Melville urodził się 1 sierpnia 1819 roku w Nowym Jorku w USA w rodzinie wywodzącej się ze szkockiej arystokracji. Był drugim dzieckiem między Allanem i Marią Ganservoort Melvill (drugie „e” w nazwisku dodano po śmierci ojca w 1832 r.). Herman dorastał w cieniu swojego starszego brata, w rzeczywistości w wieku siedmiu lat jego matka uważała go za „bardzo niezdarnego w mówieniu i powolnego rozumienia”.

Melvills chcieli światowej klasy edukacji dla swoich dzieci ze względu na znaczenie rodziny. Ojciec Marii był uważany za najbogatszego człowieka w Albany w stanie Nowy Jork, a także za bohatera wojny o niepodległość. Z drugiej strony Allan Melvill był członkiem Boston Tea Party, zawsze starając się zachować wygląd i status rodziny.

Młodzież i szkolenie

Biznesy rodzinne stały się tak skomplikowane, że Allan Melvill zmarł w styczniu 1832 roku, przytłoczony zmartwieniami i dużymi długami. Maria owdowiała z czterema synami i czterema córkami. W konsekwencji dwaj najstarsi synowie musieli pracować. Nastoletni Herman pracował jako recepcjonista w banku do 1935 roku, a następnie w rodzinnym sklepie, kiedy uczęszczał do Albany Classical School.

Jego pierwsze doświadczenia na morzu

W 1837 roku dokonał swojej pierwszej transoceanicznej przeprawy do Liverpoolu. Po roku wrócił do Stanów Zjednoczonych, aby pracować jako nauczyciel. W 1941 roku wypłynął na półtora roku na wielorybniku przez Morze Południowe. Przygoda zakończyła się miesiącem wśród kanibali na Markizach. Udało mu się uciec na pokładzie australijskiego statku handlowego, ale po zejściu na Tahiti musiał pozostać w więzieniu przez kilka tygodni.

W 1943 roku Herman Melville zaciągnął się do Honolulu (Hawaje) jako członek załogi fregaty marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych. Takie bogactwo doświadczeń jako marynarza i żołnierza zainspirowało go do napisania i opublikowania swoich pierwszych powieści. W ten sposób pojawiali się Typ (1846) oooo (1847) wtorek (1849) czerwonawy (1849) y Biała wojna (1850).

Paradoks redakcyjny Moby Dick

We wczesnych latach pięćdziesiątych XIX wieku osiadł na wiejskiej farmie w Massachusetts. Tam nawiązał bliską przyjaźń z autorem Nathanielem Hawthorneme, któremu zadedykował swoje arcydzieło: Moby Dick (1851). Jednak książka o białych wielorybach nie przyniosła wielu sprzedaży. W rzeczywistości ocena pracy Melville'a nastąpiła po jego śmierci. Co więcej, jego następny post, Pierre (1852), była ogromną porażką.

Kilka lat później Herman Melville wydał kompilację swoich najlepszych opowiadań w Opowieści z Piazza (1856) który zawiera krótkie recenzje na temat Wysp Galapagos. Niestety sprzedaż jego książek nie stanowiła dochodu, który pozwolił mu utrzymać się wyłącznie z pisania. Dlatego w latach 1866-1885 pracował jako inspektor celny w Nowym Jorku.

Jego najnowsze posty

Pomimo swoich zajęć portowych, Herman Melville był w stanie wysyłać pocztę Aspekty wojny (1866) y Klara (1876). Jego najnowsza powieść, Billy Budd, marynarz (1924), ukończył ją kilka miesięcy przed śmiercią, która miała miejsce w Nowym Jorku 28 września 1891 roku. Dziś Melville jest powszechnie uznawany za jednego z największych amerykańskich pisarzy wszechczasów.

Analiza Moby Dick

Mentalność tamtych czasów

Portal PSHschool.com (lipiec 2015) zauważa: „W czasach Melville kapitan statku miał nieograniczone uprawnienia”. Wszyscy na pokładzie wiedzieli o tym iw przypadku nieporozumień unikali bezpośredniej konfrontacji z kapitanem. W przeciwnym razie lekceważenie ich poleceń skutkowało samowolnym upokorzeniem i / lub bardzo surowymi karami.

Pod tymi żelaznymi liniami dowodzenia interakcje bohaterów Moby Dick. W tym sensie Veronica Faller wypowiada się w swoim eseju (2013) na seminarium "Wieloryb" wartości „męskości i przyjaźni” wyczuwalne w pracy. Podobnie Faller dostrzega, że ​​„nieobecność kobiet Moby Dick„Wywodzi się z dwóch konkretnych powodów:„ potrzeby akceptacji i potrzeby dominacji ”.

Symbologia

Lekarze, Meenakshi Sharma Yadav (King Khalid University) i Manoj Kumar Yadav (niezależni), bardzo trafnie opisują symbole zawarte w pracy. W swoim poście dla International Journal of Linguistics, Literature and Translation and (2019) naukowcy wyjaśniają, że biały kolor odzwierciedla czystość i anielską dobroć.

Ale biały może również stać się uosobieniem rasizmu, uprzedzeń, surowości i dowolnego uczciwego reprezentowania praw natury. W końcu biały kaszalot nie zwycięża, ponieważ jest ucieleśnieniem gniewu Bożego. Nie, Moby Dick wygrywa dzięki swojej przewadze adaptacyjnej nad innymi stworzeniami lądowymi (ludźmi), które udają, że rzucają mu wyzwanie na morzu.

Synteza Moby Dick

Home

O wydarzeniach opowiada żeglarz Ismael w pierwszej osobie, która opisuje swój pobyt na wyspie Nantucked, na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Na początku wyraża swoją atrakcyjność nieodwracalne w kierunku morza jednocześnie przedstawiając dwóch bohaterów książki: harpunerów Queequeg i Mapple. Z tym pierwszym nawiązuje bardzo bliską przyjaźń i wyrusza w dalszą drogę mały, mały wielorybnik z nieuchwytnym i powściągliwym kapitanem.

Po wypłynięciu Ismael i Queequeg spotykają się z resztą załogi: bosmanem Starbuckiem, drugim marynarzem Stubbem i trzecim oficerem Flashiem. Dodatkowo, mały Ma dwóch harpunerów: Tashtego (z północnoamerykańskiej grupy etnicznej Aquinnah Wampanoag) i Dagoo „Afrykanin”. Pozornie groźnego i niespokojnego kapitana Achaba można zobaczyć dopiero po kilku dniach na morzu.

Majestatyczny cel

Achab podąża za swoim tajemniczym celem z taką pasją - a raczej obsesją - że ostatecznie zaraża całą załogę. Chodzi o słynnego Moby Dicka, którego kiedyś dostrzegł Queequeg i inni harpunnicy. W tym momencie Achab wyznaje swoim ludziom ekskluzywną i prawdziwą misję wyprawy: zabicie białego kaszalota.

Tylko Starbuck pozostaje ostrożny, ponieważ zna motyw kapitana (pomszczenie utraconej lewej nogi) i obawia się o integralność swoich kolegów z drużyny. Aby ukryć swoje motywy, Achab nakazuje załodze zgłaszanie wszelkich obserwacji kaszalotów. Najbardziej intrygującą rzeczą w tej sytuacji jest odkrycie ukrytej załogi, która przeprawiała się z innymi, dowodzonymi przez perskiego Fedallaha.

Obsesja i zły omen

Achab zaskakuje całą załogę mały kiedy on sam wsiada na jeden z harpunów w ogniu wielorybniczej gorączki uboju. Później wyprawę udaje się inną łodzią, Albatrosem, ale przekazane przez nich informacje o białym wielorybie są niezrozumiałe. Jednak Achab i jego marynarze znajdują solidną wskazówkę ... ale okazuje się, że jest to gigantyczna ośmiornica.

Obecność ogromnego mięczaka jest interpretowana jako pozytywna wskazówka przez Queequeg, który kojarzy głowonogi z ich drapieżnikami: kaszalotami. Zamiast tego dla Starbucka symbolizuje to straszne przeczucie. W środku morderczego szaleństwa, które oślepiło prawie całą załogę mały, polują na bardzo dużego czarnego kaszalota. Mięso odontocete jest przewożone na burcie statku.

Demoniczny przesąd?

El mały Na chwilę zmienia swój cel, by ścigać wieloryba z powodu rzekomego dobrego omenu dzierżonego przez Fedallah. Polega na przywiązaniu do burt statku szczątków kaszalota i wieloryba borealnego. Z tego powodu Achab celowo ignoruje radę kapitana Jerobeam, który zganił go, by nie zadzierał z Moby Dickiem.

Do tej pory Stubb i Flash podejrzewają, że tajemniczy Pers to rzeczywiście sam diabeł (który kupił duszę Achaba). W kolejnych dniach złe znaki nie przestają się powtarzać: kolejny wielorybnik zniszczony w połowie polowania, ranni koledzy i wystraszeni marynarze. W międzyczasie różnice między Starbuckiem a jego kapitanem stają się coraz bardziej widoczne, ponieważ Achab wydaje się nie dbać o dobro swoich marynarzy.

Trzy dni śmiertelnego uporu

Achab, zamiast zważać na bezceremonialne ostrzeżenie kapitana brytyjskiego wielorybnika (z Rozkosz) zdziesiątkowany przez Moby Dicka, traktuje jego opowieść jako ostateczną wskazówkę. Rzeczywiście, wkrótce po mały dogonić Moby Dicka. Łodzie natychmiast wchodzą do wody, aby rozpocząć rzeź, ale kaszalot niszczy łódź Achaba, który ledwo udaje się uratować dzięki Stubbowi. Dzień wydłuża się o kolejne dwa dni.

Nawet gdy Moby Dick rozbija sztuczną nogę Ahaba, kapitan nie widzi powodu. Trzeciego dnia Achabowi udaje się harpunować kaszalota, a następnie obolały walenie niszczy dziób mały, który zaczyna tonąć. Wreszcie Ahab wbija śmiercionośną włócznię w Moby Dicka, ale zostaje ona zaplątana w strunę harpuna i tonie. Pozostał tylko jeden ocalały, który opowie o wydarzeniach: Ismael, wychowany przez trumnę, którą Queequeg zrobił dla siebie i uratowany przez innego wieloryba.