Recenzja Blood Weddings autorstwa Federico García Lorca

22 czerwca 1928 roku w Cortijo de Fraile de Níjar, na terenie obecnego Parku Przyrodniczego Cabo de Gata w Almerii, miało miejsce tragiczne wydarzenie. A konkretnie ślub, który zakończył tragedię, gdy panna młoda postanowiła uciec z mężczyzną, w którym była naprawdę zakochana. Prawdziwe wydarzenie, które zainspiruje jedno z najbardziej znanych dzieł Federico Garcíi Lorki: Krwawe wesele.

Streszczenie Blood Wedding

W andaluzyjskim mieście każdy jest na to gotowy świętować wesele, które ujawni sekrety i kłótnie dwóch rodzin. Z jednej strony rodzina pana młodego składa się z matki, która straciła męża i jedno z dzieci z powodu Feliksa, którego syn Leonardo nadal jest zakochany w pannie młodej.

Sytuacja, która rozgrzewa wesele, które, choć odbywa się, kończy się tragedią, kiedy dziewczyna postanawia uciec z Leonardo. Lot, który mobilizuje całe miasto, a pan młody jest głównym prześladowcą pary przez las.

Wreszcie historia dobiega końca śmierć pana młodego i Leonarda, którzy kończą się nawzajem, gdy księżyc leży wysoko na niebie. Panna młoda przeżywa, stając się główną ofiarą śmierci wraz z żoną Leonarda.

To zakończenie, znane wszystkim, zakłada pojawienie się historii, która się toczy w crescendo, pełen andaluzyjskiej mitologii, którą przelał Lorca w stanie łaski. Powtarzające się elementy w połączeniu z inspiracją zrodzoną dzięki informacji prasowej, która opowiadała historię Franciski Cañadas, która pewnej nocy w lipcu 1928 r. Uciekła ze swoim kuzynem Francisco Montesem, miłością jej życia, z właśnie świętowanego ślubu z narzeczonym Casimiro, z którą jej rodzina próbowała się z nią ożenić, aby jej posag spadł na dobre.

Krwawe postacie ślubne

Blood Wedding składa się z następujących głównych i drugorzędnych postaci:

• Chłopak: Mimo pewnej naiwności jest człowiekiem pełnym pasji, więc nie może znieść myśli o zobaczeniu swojej narzeczonej w rękach innego mężczyzny. Dla niego pasja do panny młodej symbolizuje definicję prawdziwej miłości.
• Dziewczyna: Namiętna i niezdecydowana, ciągnie przez pierwszą część spektaklu setki dylematów, aż po ślubie eksploduje jej impulsywność. Jest całkowitym bohaterem dzieła (co potwierdza niedawna adaptacja Oblubienicy) i chroni się przed siłami natury jako wymówka usprawiedliwiająca ucieczkę.
• Leonarda: Trzeci kąt trójkąta to kuzyn panny młodej, w którym jest głęboko zakochana. Żonaty z kuzynką bohaterki, widzi, jak jego pożądanie rośnie wraz z rozwojem historii, dopóki nie zdecyduje się uciec z nią. Pozbawiony skrupułów, jest namiętny i antagonistyczny w sztuce.
• Matka: Jako narrator cieni matka pana młodego jest odpowiedzialna za wypełnienie wszystkich luk w fabule informacjami, które ułatwiają zrozumienie innych postaci i ich działań.
• Żona Leonarda: Zna uczucia męża do panny młodej, ale jednocześnie wraz z teściową przepowiada tragedię, która wydarzy się na końcu spektaklu.

Symbologia ślubu krwi

W Blood Weddings za bohaterów i dyrygentów opowieści pełnią też liczne symbole, które wcześniej ceniono w twórczości Lorki:

• Księżyc: Księżyc, który jest klasykiem Lorki, jest zwykle powiązany ze śmiercią, chociaż w Blood Weddings działa również jako płótno czystości i odbicie krwi i przemocy, które zarysowują historię.
• Koń: Symbolizuje męskość i męskość.
• Żebrak: Ubrana na zielono pojawia się w ostatniej części spektaklu towarzysząc Pannie Młodej w drodze do celu. Symbolizuje śmierć.

Blood Wedding: The Poetry of Violence

Cortijo del Fraile, miejsce, które zainspirowało Bodas de Sangre. Zdjęcie: Julen Iturbe.

Blood Wedding narodziło się we wspomnianym komunikacie prasowym, który opisywał wydarzenia, które miały miejsce w Nijar w 1928 roku, a konkretnie jeden opublikowany przez „Diario de Málaga” pod tytulem "Kaprysy kobiety powodują rozwój krwawej tragedii, w której mężczyzna kosztuje życie ". Tak było Lorca postanowił potraktować historię jako tragedię, gatunek, który z kolei został pomyślany jako najbardziej oczywisty korzeń teatru.

Podobne artykuł:

Federico García Lorca. 119 lat jego urodzin. Zwroty i wersety

Po miesiącach pisania, ostatecznie 8 marca 1933 r. Bodas de sangre miał swoją premierę w Teatrze Beatriz w Madrycie, odnosząc taki sukces, że Była to jedyna sztuka Lorki opublikowana w książce w 1935 roku przez wydawnictwo El Arbol pod tytułem Blood Wedding: Tragedy w trzech aktach i siedmiu kwartałach.

Zarówno w wersji teatralnej, jak i literackiej Krwawe wesele prezentowane jest w trzy różne akty, które składają się z różnych ramek (pierwsza na trzy, druga i trzecia akt podzielone są na dwie klatki). Struktura, która pozwala na większą płynność narracji, a jednocześnie wnosi do opowieści całkowity napięcie.

Ponadto praca stała się tematem wielu innych późniejszych spektakli teatralnych, a także różnych adaptacji filmowych, w tym tej, która została przeniesiona do kina w 1938 roku z muzą Lorki, Margaritą Xirgu w roli bohaterki, czy też `` Panna młoda '', która miała swoją premierę w 2015 roku. z Inmą. To kosztuje w roli głównej.

Uważany za jednego z wielkie dzieła Federico Garcíi LorkiKrwawe wesele jest najlepszym przykładem wpływu autora: scena rodzinna, taka jak andaluzyjska, zabarwiona własną symboliką spiskującą przeciwko przeznaczeniu opartemu na tragedii, gatunku, który Lorca ujawniłby na scenie trzy lata przed morderstwem, które pozbawiają nas odwiecznej magii jednego z wielkich autorów historii.

Czy chciałbyś przeczytać książkę „Bodas de sangre” Federico Garcíi Lorki? Możesz to znaleźć tutaj.