Jules Bonnot, szofer Conana Doyle'a, stał się najbardziej poszukiwanym przestępcą po napadzie na oddział Societé Generale w paryskiej dzielnicy Chantilly.
Sir Arthur Conan Doyle, twórca niezapomniane Sherlocku Holmesie, zawsze miał kocham nienawidzę związku z przestępczością. Podczas gdy Doyle starał się tworzyć najbardziej złożone historie kryminalne, miał bohatera w ciele. za kierownicą własnego samochodu. Julesa Bonnota.
Kierowca Conana Doyle'a, był miłośnikiem samochodów i broni, anarchistą, buntownikiem i przeszedł do historii napad na media w oddziale Société Générale w paryskiej dzielnicy Chantilly, która wstrząsnęła całą Francją. Paradoks polega na tym, że twórca postaci, który nie pozwolił żadnemu przestępcy ujść bezkarnie, nigdy nie podejrzewany oferuje nasz konfigurator jego kierowca był słynnym złodziejem bankowym i jednym z najbardziej poszukiwanych przestępców przez francuską policję.
Bonnot: Origins
Julesa Josepha Bonnota urodził się w Pont-de-Roide we Francji w 1876 roku. Po dzieciństwie spustoszył go przedwczesny odejście madre kiedy tylko miał pięć latJego edukację przejął jego ojciec, niepiśmienny robotnik odlewniczy. Jules rzucił szkołę i zaczął pracować w wieku zaledwie czternastu lat w przemyśle metalurgicznym.
Życie dorosłe
Te walczy ze swoimi szefami były stałe i wkrótce stał się znany ze swojego gwałtowny charakter. Przez całe życie skazania za napaśćOd bójki na tańcu, przez uderzenie szefa żelaznym prętem, po napaść na policjanta.
Ożenić się z Sofie-Louise Burdet, krawcową, z którą wyemigrował do Genewy. Mieli dziecko. W 1903 roku nowe nieszczęście rodzinne naznaczyło życie Bonnota, kiedy jego brat powiesił się po rozczarowaniu miłosnym. Zaledwie sześć lat po ślubie opuściła go żona, zabierając ze sobą syna.
Życie polityczne
Jego życie było podróżą do pracy i zwolnień w różnych miastach francuskich i szwajcarskich: po odbyciu służby wojskowej, gdzie nauczył się mechaniki i wykazał się wyjątkowym talentem do silników, zaczął publicznie okazywać swoje współczucie dla ruchu anarchistycznego. Został zwolniony z firmy kolejowej Bellegarde za podgrzanie atmosfery swoimi przemówieniami politycznymi, osiadł w Lyonie, gdzie znalazł pracę w fabryce silników. Tam nauczyli go jeździć, aby zostać szoferem jednego z dyrektorów firmy, ale gdy dowiedział się o jego związkowej i anarchistycznej historii, został ponownie zwolniony i musiał przenieść się do Paryża.
Po porzuceniu żony on dołaczył oficjalnie do ruchu anarchistycznego gdzie rozprowadzali broszury propagandowe w całym mieście i informowali mieszkańców.
Jules Bonnot założył Bonnot Gang wraz z Plátano Sorrentino, obaj członkami najbardziej radykalnej fazy partii anarchistycznej.
Życie przestępcze i narodziny gangu Bonnotów
Od tego momentu zaczął Bonnot kariera kryminalna, która się zaczęła drobne kradzieże, potem luksusowe samochody, a później włamania do domów zamożnych rodzin.
Zmuszony do opuszczenia kraju, aby uniknąć aresztowania, uciekł do Anglii, gdzie pracował dla Conana Doyle'a. Tam się spotkał Banana Sorrentino, opisany przez francuską policję jako niebezpieczny radykalny anarchista i z nim, który wrócił do Paryża. Zaczęli prowadzić krwawą działalność przestępczą, do której przyłączali się inni członkowie ruchu anarchistycznego. Jego brutalne czyny i rabunki Société Générale spowodował więcej niż jedną śmierć. La Gang Bonnota był pierwszym zorganizowanym gangiem, który ćwiczył napad na bank z planowaną ucieczką samochodem które czekały na nich u drzwi, gdy dokonywali rabunku, prowadzony przez samego Bonnota. Cała francuska policja miała na oku Gang Bonnotów i stali się centrum medialnym prasy krajowej. Ulubionym samochodem Bonnota do ucieczki był Delaunay-Belleville.
Koniec gangu Bonnota i jego członków
Ostateczny los członków gangu był różnorodny: jednych sądzono, innych rozstrzelała żandarmeria. Stopniowo zespół się rozpadał, ale zabrakło najważniejszego, lidera. Bonnot schronił się na paryskich przedmieściach Choisy-le-Roi. Tam miał czas, aby się okopać i napisać testament oraz list do kobiety, którą wówczas kochał, która również została aresztowana. List zakończył się następująco:
«Nie prosił o wiele. Szedłem z nią w blasku księżyca po cmentarzu w Lyonie, łudząc się, że nie ma potrzeby, aby żyć dalej. Było to szczęście, do którego dążył przez całe życie, nie mogąc nawet o tym marzyć. Znalazł to i odkrył, co to było. Szczęście, którego zawsze mi odmawiano. Miał prawo doświadczyć tego szczęścia. Nie dałeś mi tego. A potem było gorzej dla mnie, gorzej dla ciebie, gorzej dla wszystkich… Czy mam żałować tego, co zrobiłem? Może. Ale nie żałuję. Żałuje, tak, ale w każdym razie nie żałuje.
W 1912 roku policja wtargnęła do jego domu i Bonnot został zastrzelony.. miałem 36 roku.
Conan Doyle w końcu dowiaduje się, co się stało
W 1925 roku Conan Doyle był w Lyonie, odwiedzając Muzeum Zbrodni miasta, w którym pokazywano najsłynniejszych zbrodniarzy w historii kraju, gdy Doyle, ku zdziwieniu swoich towarzyszy, zatrzymał się przed zdjęciem z wystawy i wykrzyknął:
- Ale to Jules, mój stary szofer!.
Według innych wersji tej historii był to bliski przyjaciel pisarza, który rozpoznał zdjęcie Bonnota na wystawie w Lyonie.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o życiu Bonnota, włoski pisarz Pino Cacucci napisał swoją biografię w swojej powieści Bez wyrzutów sumienia. Można też zobaczyć film La Bande a Bonnot (1968) francuskiego reżysera Philippe'a Fourastié.