Zdjęcia: Graziella Moreno, profil na Facebooku.
Graziella Moreno. ona jest z Barcelony Ukończył studia w prawo i obecnie pracuje w Sąd karny z Barcelony, ale jednocześnie zawsze znajdował czas na pisanie, bo zaczął to robić już jako dziecko. Jej pierwszy tytuł ukazał się w 2015 roku, złe gry, a następnie Las Niewinnych, suchy kwiat, Niewidoczny, gra w pająki a teraz nadchodzi Zwierzęta miejskie nie płaczą. W tym wywiadzie opowiada o niej i na inne tematy. Naprawdę doceniam Twój czas i życzliwość.
Graziella Moreno — Wywiad
- ACTUALIDAD LITERATURA: Twoja ostatnia opublikowana powieść nosi tytuł Zwierzęta miejskie nie płaczą. Co możesz nam o tym powiedzieć i skąd wziął się pomysł?
GRAZIELLA MORENO: Zwierzęta miejskie nie płaczą, to jest thriller ustawa prawna w Barcelonie. Miasto Sprawiedliwości, w którym znajduje się większość stołecznych sądów, stało się inspiracją dla okładki, ponieważ to w niej toczy się akcja, wraz z kancelariami prawnymi i prawnikami, prawdziwymi bohaterami powieści.
Moją intencją jest zastanowić się nad wartościami sprawiedliwości i prawdy, z punktu widzenia prawników i strategii, którymi się posługują w obronie swojego klienta w dziedzinie karnej. Jak mówi jeden z bohaterów powieści, idea sprawiedliwości jest piękna, ale rzeczywistość jest inna. Obrona klienta jest przede wszystkim ponad prawdą, wartością, która interesuje tylko społeczeństwo, a nie prawnika: jego celem jest przekonanie sędziego, że jego klient jest niewinny, niezależnie od tego, czy nim jest, czy nie. Chciałem skupić się na sprawie, w której skarga kobiety na jej kochanka mobilizuje prawników z obu stron do obrony swoich klientów, a jednocześnie kreuję postacie, które mają własne życie. Mówię o miłości, zemście i ambicji. Krótko mówiąc, o człowieku.
- AL: Czy pamiętasz któreś ze swoich pierwszych czytań? A twoje pierwsze pisanie?
GM: Jako dziecko czytałem Agatha Christie, Edgar Allen Poe, Artur Conan Doyle, Enida Blyton i wiele innych. Napisałem horrory i pamiętam powieść policyjną, którą zatytułowałem Morderstwo w windzie. Byłoby fajnie przeczytać go teraz, ale go nie przechowuję.
- AL: Czołowy autor? Możesz wybrać więcej niż jeden i ze wszystkich okresów.
GM: Lista jest bardzo długa. Mówiąc tylko trzy: Franz Kafka, Rafael chirbes i Umberto Eco.
- AL: Jaką postać w książce chciałbyś poznać i stworzyć?
GM: Clara, jeden z bohaterów Radości i cienie, autorstwa Gonzalo Torrente Ballestera.
- AL: Jakieś szczególne zwyczaje lub zwyczaje, jeśli chodzi o pisanie lub czytanie?
GM: Czy mogę czytać gdziekolwiekTrochę się izoluję i nic mi nie przeszkadza. pisanie jest trudniejsze. Potrzebuję więcej ciszy i samotności. A czasu zawsze mi go brakuje.
- AL: A Twoje ulubione miejsce i czas, aby to zrobić?
GM: Piętro czytać dla popołudnie i przed snem. piszę kiedy mogę i zostawiają mnie
- AL: Czy są inne gatunki, które lubisz?
GM: Lew wszelkiego rodzaju literatura. Myślę, że pisarz pije ze wszystkich gatunków: romantycznego, historycznego, policyjnego, horroru lub po prostu narracyjnego. Lubię wszystko, o ile jest dobrze napisane, a historia mnie łapie.
- AL: Co teraz czytasz? I piszesz?
GM: Czytam Dzienniki 1 i 2 przez Rafaela Chirbesa i wujek goriotaprzez Honore de Balzac. Jeśli chodzi o pisanie, zwracając się do kilka projektów.
- AL: Jak myślisz, jak wygląda scena wydawnicza i co zadecydowało, że spróbujesz publikować?
GM: Nic nie odkrywam, jeśli powiem, że w tym kraju za dużo jest publikowanych dla małego odsetka czytelników, których mamy w porównaniu do innych krajów. Byłoby dobrze, gdyby wydawcy, zwłaszcza duże grupy, osiągnęli porozumienie w sprawie publikowania w bardziej ograniczony sposób, aby nie zawalić półek. Książki trwają dwa lub trzy miesiące na stołach nowości i zastępowane są przez tylu innych, których spotka ten sam los.
Pisanie to jak najlepiej opowiadać historię, tworzyć światy, postacie, które są prawdziwe. I nic z tego nie miałoby sensu bez publikacji. To, że są czytelnicy, którzy Cię czytają i lubią Twoje prace, jest bezcenne.
- AL: Czy ten moment kryzysu, którego doświadczamy, jest dla Ciebie trudny, czy będziesz w stanie zachować coś pozytywnego dla przyszłych historii?
GM: Nie sądzę, że obecna chwila jest dużo trudniejsza niż wszystko, czego nie doświadczyliśmy w ciągu ostatnich kilku lat. Istoty ludzkie charakteryzują się niesamowitą zdolnością adaptacji. W moim przypadku, Jestem osobą pozytywną, przekonaną, że musimy patrzeć w przyszłość i że przeżyte doświadczenia pomagają nam się rozwijać.