Gaspar Melchor de Jovellanos

Gaspar Melchor de Jovellanos (1744-1811) był transcendentalnym pisarzem hiszpańskich listów z XVIII i początku XIX wieku. Jego zawody były prawnikiem i sędzią. Twórczość „Jovino” - jednego z jego pseudonimów artystycznych - wyróżnia się znakomitą kultywacją języka i literatury hiszpańskiej. Cecha ta jest bardzo widoczna w jego poezji, uważanej za jedną z najlepszych w jego czasach.

Jovellanos wyróżniał się także znakomitą obsługą innych gatunków, zwłaszcza elegancką i naturalną prozą. W ten sam sposób, opracował wyrafinowaną lirykę i satyrę tak wyrafinowaną, jak zjadliwą. Nie na próżno jego postać została uznana za światłego polityka. Z tych powodów jest autorem o dużym znaczeniu w hiszpańskiej historii politycznej i literackiej.

Biografia

Narodziny, dzieciństwo, studia i młodość

Ochrzczony Baltasar Melchor Gaspar María, urodził się w Gijón 5 stycznia 1744 r. Jego rodzina była szlachecka, choć niezbyt zamożna. Od najmłodszych lat wykazywał godną pochwały dyscyplinę dla kogoś tak młodego, bo doskonale łączył swoje obowiązki akademickie z zamiłowaniem do pisania. W tym czasie był pod szczególnym wpływem światłych prądów.

Po ukończeniu 13 lat osiadł w Oviedo, aby studiować filozofię na uniwersytecie w tym mieście. Trzy lata później si przeniósł się do Ávila, aby ukończyć maturę w Cánones. Dyplom uzyskał na Uniwersytecie Santa Catalina de El Burgo de Osma (1761). Dyplom uzyskał w 1763 roku na Uniwersytecie Santo Tomás de Ávila.

Pierwsza praca

Po ukończeniu szkolenia kościelnego w Colegio Mayor de San Ildefonso na Uniwersytecie w Alcalá (1764-1767) przeniósł się do Sewilli. Tam, został mianowany sędzią Sądu Królewskiego, aw 1774 r. objął stanowisko Burmistrza Zbrodni i Oidora stolicy Andaluzji. W następnym roku Jovellanos był sekretarzem ds. Sztuki i rzemiosła w Sociedad Patriótica Sevillana.

Podobnie w 1773 roku młody Kasper ukończył swoje pierwsze formalne (dramatyczne) pisanie Uczciwy przestępca (opublikowany 1787). Około tego czasu, Jovellanos wyprodukował między innymi godne uwagi dzieła neoklasyczne Jovino do swoich przyjaciół w Salamance y Do twoich przyjaciół w Sewilli. Pierwsza miała charakter moralizatorski, druga była przejawem wrażliwego temperamentu.

W stolicy

Jovellanos przybył do Madryt w 1778. Tam wszedł jako członek Izby Burmistrzów Izby i Sądu. W następnych latach został przyjęty do Królewskiej Akademii Historycznej (1779), Królewskiej Akademii San Fernando (1780) i Królewskiej Akademii Hiszpańskiej (1781). W pierwszej połowie lat osiemdziesiątych XVIII w. Był także członkiem Rady Zakonów Wojskowych.

Ponadto intelektualista gijoński był jednym z promotorów Banco de San Carlos (1782) i Sociedad Económica Matritense (1784). Wśród jego najważniejszych prac dotyczących spraw handlowych z tamtych czasów jest Raport o prawie rolnym. W którym broni wyzwolenia ziemi i opowiada się za głęboką reformą hiszpańskiego rolnictwa.

Koniec ilustrowanych pomysłów

Rewolucja francuska oznaczała koniec idei oświeceniowych, a także odejście Jovellanosa z Dworu. Z tego powodu pisarz wrócił do swojej ojczyzny, gdzie napisał Pokaż raport dla Królewskiej Akademii Historii. Począwszy od 1790 r. Podróżował po Asturii, Kantabrii i Kraju Basków w celu zbadania stanu kopalni węgla. Jego wniosek sprzyjał zwiększeniu produkcji.

Później, pod rządami sojuszu Manuela Godoya z rewolucyjną Francją, Jovellanos zgodził się zostać ministrem łaski i sprawiedliwości. Chociaż był na tym stanowisku zaledwie nieco ponad rok (1797), odcisnął piętno na swoich reformistycznych zamiarach. Podobnie stanowczo sprzeciwiał się Inkwizycji i lennom Kościoła.

Wygnanie

Po krótkim pobycie w Gijón jako radny stanu, w 1800 roku Godoy nakazał jego aresztowanie i wygnanie na Majorkę. Powód: Jovellanos został oskarżony o wprowadzenie do Hiszpanii kopii zakazanej książki, Umowa społecznaz Rousseau. Ponadto asturyjski pisarz był pod silnym wpływem rosnącego w tym czasie trendu antyoświeconego tradycjonalizmu.

Książkę można kupić tutaj: Traktat teoretyczno-praktyczny do nauczania

Na śródziemnomorskiej wyspie rozwinął Pamięć o edukacji publicznej (1802). W ten sam sposób napisał, kiedy był zamknięty w zamku Bellver Historyczne wspomnienia o zamku Bellver (opublikowane sekcja zwłok) i Teoretyczno-praktyczny traktat o nauczaniu (1802). Wreszcie, został zwolniony trzy lata przed śmiercią, która nastąpiła 27 listopada 1811 r. Miał 67 lat.

Legacy

Jovellanos był autorem imponującej liczby wyroków, nagan i raportów o charakterze prawnym dla Rady Najwyższej Kastylii. Podobnie, jego wieloaspektowa jakość jest widoczna, gdy analizuje się zakres jego wiedzy w takich dziedzinach, jak ekonomia, historia, pedagogika, geografia i sztuka. Nic dziwnego, że jego prace pisemne obejmują ponad pięćdziesiąt publikacji.

Ponadto wykazywał bardzo duże zainteresowanie etologią grup ludzkich. Dobrze, perspektywa autora Gijón zawsze wyróżniała się kompleksowym podejściem do każdego regionu lub przedmiot badań, ujęty w dość drobiazgowej metodologii. Z tego powodu Jovellanos jest uważany za prekursora kilku dyscyplin naukowych rozwiniętych w XIX wieku.

Jego najbardziej znane prace

Teatr

• Pelayo/Munuza, tragedia (1769).
• Uczciwy przestępca (1774).

Poetyckie kompozycje i romanse

• Pochwała pogrzebowa markiza de los Llanos de Alguazas (1780).
• Pochwała Carlosa III (1788).

Pamiętnik i wspomnienia

• Pamiętnik (1790 - 1801).
• Wspomnienia rodzinne (1790-1810).
• Dziennik podróży z Bellver (Majorka) do Jadraque (Guadalajara). Powrót z wygnania (1808).

Edukacja

• Raport dla Protomedicato o stanie Towarzystwa Medycznego w Sewilli i studiach medycznych na jego uniwersytecie (1777).
• Rozporządzenie dotyczące ekonomicznego, instytucjonalnego i literackiego rządu Kolegium Niepokalanego Poczęcia w Salamance, zgodnie z nowym planem zatwierdzonym przez Jego Królewską Mość w porozumieniu z Królewską Radą Zakonną (1790).
• Wspomnienia pedagogiczne. (1790-1809).
• Rozporządzenie dla Królewskiego Instytutu Asturii (1793).
• Modlitwa o potrzebę połączenia studiów nad literaturą z nauką (1797).
• Plan zorganizowania studiów na Uniwersytecie (1798).
• Plan edukacyjny dla szlachty i warstw zamożnych (1798).
• Pamięć o edukacji publicznej lub traktat teoretyczno-praktyczny o nauczaniu z zastosowaniem w szkołach i na uczelniach dziecięcych (1802).
• Podstawy do stworzenia ogólnego planu instrukcji publicznej (1809).

Gospodarka

• Przyczyny upadku społeczeństw gospodarczych (1786).
• Raport w aktach prawa rolnego (1794).
• Raport o wydobyciu olejów do obcych królestw. (1774).
• Raport o rozwoju marynarki handlowej (1784).
• Raport o zastąpieniu nowej metody przędzenia jedwabiu (1789).

Sztuka

• Ogólny plan poprawy zaproponowany Radzie Miasta Gijón (1782).
• Sprawozdanie dla Generalnej Rady Handlu i Waluty na temat swobodnego wykonywania sztuk (1785).
• Pamięć zamku Bellver, opis historyczno-artystyczny (1805).

Polityka

• Pierwsza reprezentacja do Karola IV (1801).
• Druga reprezentacja do Carlosa IV (1802).
• Reprezentacja Fernando VII (1808).
• Pamięć w obronie Zarządu Głównego (1811).