Biografia i twórczość Horacio Quiroga

Horacio Silvestre Quiroga Forteza (1878-1937) był gawędziarzem, którego przez całe życie ciągnęło pisanie o naturze i miłości. Jednak te historie świadczyły o życiu pełnym tragedii; stracił wielu bliskich, a jego historie miłosne nie miały szczęśliwego zakończenia.

Skłonił się do awangardowych ruchów pisarskich, modernizmu i naturalizmui zwykł umieszczać naturę jako wroga istot ludzkich. Był uważany za jednego z najlepszych gawędziarzy w Ameryce Łacińskiej, nie tylko w jego czasach, ale we wszystkich czasach.

Biografia

Wczesne życie i rodzina

Horacio urodził się w Urugwaju 31 grudnia 1878 rokuSpędził dużą część swojego życia w Argentynie. Jego matką była Pastora Forteza, a ojciec Facundo Quiroga, który zginął po wypadku ze strzelbą, gdy wrócił z polowania. Horacio miał wtedy 2 miesiące.

Jego matka wyszła za mąż za Mario Barcosa, mężczyznę, który zdobył sympatię Quirogi. W 1896 roku ojczym autora dostał udaru, w wyniku którego zaniemówił i był na wpół sparaliżowany, Barcos wpadł w taką depresję, że strzelił sobie w usta stopami, podczas gdy Horacio otworzył drzwi do pokoju.

studia

W stolicy swojego rodzinnego kraju skończył szkołę średnią.a, w młodości autor wykazywał zainteresowanie życiem na wsi, fotografią i literaturą. Był młodym obserwatorem, w niektórych warsztatach Politechniki i Politechniki na Uniwersytecie w Urugwaju nauczył się różnych zadań bez zamiaru kwalifikowania się.

W czasie studiów spędzał czas na warsztacie, tam też młody człowiek interesował się filozofią pracował w gazetach Magazyn y La Reforma. To doświadczenie pomogło mu dopracować swój styl i zyskać uznanie. Do 1897 napisał XNUMX wiersze, które zachowały się do dziś.

Literackie początki

Consistorio del Gay Sabre to grupa literacka, którą założył na początku swojej kariery w 1900 roku, tam formalnie eksperymentował jako gawędziarz. W 1901 roku opublikował swoją pierwszą książkęJednak w tym roku zginęli jego dwaj bracia i jego przyjaciel Federico, którego przypadkowo zamordował, gdy został postrzelony z pistoletu.

Ból tych tragedii, zwłaszcza przyjaciela, zmusił autora do osiedlenia się w Argentynie, gdzie udał się do dżungli misji i osiągnął dojrzałość zawodową i pisarską. Został poinstruowany jako pedagog i dostał pracę jako nauczyciel w National College of Buenos Aires.

Horacio i jego mroczna miłość

Horacio uczył hiszpańskiego, aw 1908 roku zakochał się w Anie Marii CiresB, był zmuszony błagać swoich rodziców, aby pozwolili im się pobrać. W końcu się zgodzili, para zamieszkała w dżungli i miała dwoje dzieci; ale Ana nie była szczęśliwa, że ​​tam mieszkała i zdecydowała się popełnić samobójstwo w 2 roku.

Autor postanowił wrócić do Buenos Aires ze swoimi dziećmi; pracował jako sekretarz w Konsulacie Generalnym Urugwaju. W tym czasie, zainspirowany doniosłą podróżą do dżungli, Quiroga stworzył ważne prace, w tym: Tales of the Jungle, opublikowany w 1918 roku.

Ostatnie lata i śmierć

W ciągu ostatnich dziesięciu lat swojego życia Horacio poślubił Marię Elenę BravoMieli córkę i osiedlili się w dżungli Misiones. Nie pozwalają mu na przeniesienie stanowiska w konsulacie ze względu na zmianę rządu, jego druga żona również zmęczyła się życiem w dżungli i wróciła do Buenos Aires, co sfrustrowało autora.

Ich separacja nie przeszkodziła Marii i jej córce towarzyszyć mu, gdy zachorował. Quiroga wrócił do Buenos Aires na leczenie, cierpiał na raka prostaty. 19 lutego 1937 roku pisarz postanowił zakończyć swoje życie z powodu zatrucia cyjanowodorowego, po życiu w otoczeniu tragedii.

Odtwarza

Bajki charakteryzowały pióro Quirogistały się klasykami literatury; odzwierciedlał swoją rzeczywistość poprzez pisanie, nie zmieniając swoich historii w narrację swojego życia. Niektóre z najważniejszych dzieł „wielkiego mistrza baśni latynoamerykańskiej” nosiły tytuł:

- Rafy koralowe (1901).

- Historia mrocznej miłości (1908).

- Opowieści o miłości, szaleństwie i śmierci (1917).

- Opowieści z dżungli (1918).

- Anaconda i inne historie (1921).