Biografia i twórczość Ernesto Sabato

Ernesto Roque Sabato (1911-2011) był argentyńskim pisarzem i eseistąWyróżniał się także jako fizyk i malarz. Jego twórczość literacka została ujęta w tematy związane z człowiekiem i jego egzystencją. Z drugiej strony poświęcił się też przez pewien czas prowadzeniu badań naukowych.

Jego decyzja o odejściu od fizyki i poświęceniu się literaturze uczyniła go jednym z najwybitniejszych współczesnych pisarzy. Sabato zaczął zdobywać popularność w 1945 roku dzięki pracy: Jeden i wszechświat, jedna z najlepszych książek XX wieku, filozoficznej treści, od tego momentu sukces był szybki.

Biografia

Narodziny i rodzina

Ernesto urodził się 24 czerwca 1911 w Rojas w Buenos Aires, pochodził z rodziny włoskich imigrantów klasa średnia. Jego rodzicami byli: Francesco Sabato i Giovanna María Ferrari; Był przedostatnim z jedenastu dzieci, które miała para Sabato Ferrari.

Studia Sabato

Ernest Sabato posiadał niezwykle kompletne wykształcenie, uzyskując specjalizacje i uznanie. Do szkoły podstawowej uczęszczał w swoim rodzinnym mieście. Następnie, w 1924 roku, gdy miał trzynaście lat, rozpoczął naukę w liceum w Colegio Nacional de La Plata. Pięć lat później rozpoczął karierę w dziedzinie fizyki na Narodowym Uniwersytecie La Plata. W tym czasie włączył się w działania Reformy Uniwersytetu.

Małżeństwo cywilne

Ernesto Sabato spotkał miłość swojego życia: Matilde Kuminsky Richter w 1933 roku, kiedy był studentem uniwersytetu i sympatyzował z komunizmem. Po trzech latach wspólnego życia ożenił się cywilnie w 1936 roku; para miała dwoje dzieci: Jorge Federico i Mario.

Poświęcenie badaniom

Po uzyskaniu doktoratu z fizyki i matematyki W 1937 roku Ernesto Sabato wyjechał do Paryża, aby przeprowadzić badania atomowe w Instytucie Curie po zdobyciu stypendium. Pobyt we Francji otworzył drzwi surrealizmowi; urodził się także jego najstarszy syn Jorge Federico.

Pod koniec lat trzydziestych wyjechał do Stanów Zjednoczonych, aby pracować w Massachusetts Institute of Technology.Po roku wrócił do swojego kraju. Będąc w Argentynie Sabato postanowił odłożyć na bok fizykę, aby poświęcić się literaturze, ale wcześniej wykładał na Uniwersytecie La Plata.

Literackie początki

Pasja Sabato do literatury zaczęła się materializować w latach czterdziestych XX wieku, kiedy zaczął pisać artykuły do ​​magazynów takich jak: Sur  y Tezeusz. W 1945 roku swoją pierwszą pracę pt Jeden i wszechświat, gdzie nauka i technologia były głównymi tematami.

Po trzech latach, w 1948 roku, najbardziej emblematycznej powieści w jego karierze, Tunel, został opublikowany na stronach Pewnie. Psychologiczne potraktowanie powieści przyniosło argentyńskiemu pisarzowi dobre recenzje, w ten sposób udało mu się ugruntować w świecie literatury.

Interwencje w polityce

Sabato miał pewien udział w polityce swojego kraju, w tym stanowisko szefa stosunków kulturalnych w 1958 roku. Drugie oblicze peronizmu, list otwarty do Mario Amadeo odrzucenie byłego prezydenta Peróna i współczucie dla jego żony Evy.

Uprawa Sabato

Kariera literacka Ernesto stale się rozwijał, w 1961 roku opublikował Nad bohaterami i grobami nowatorska ikona znaleziona między najlepsze książki z literatury latynoamerykańskiej. Było wiele prób, które również zostały dodane do jego pracy; Był zdobywcą kilku nagród, w tym Cervantesa w 1984 roku.

Ostatnie lata życia i śmierci

Ostatnie lata życia pisarz spędził poświęcając swojej twórczości i otrzymując nagrody. Wśród jego najnowszych prac znalazły się: Przed końcem y Opór. W 1990 roku, w wieku siedemdziesięciu lat, poślubił w kościele swoją życiową partnerkę Matyldę.

W 1995 roku doznał ciężkiego ciosu utraty najstarszego syna Jorge w wypadku samochodowym. Oczywiście z biegiem lat jego stan zdrowia się pogorszył i Ernesto Sabato zmarł 30 kwietnia 2011 roku w swoim rodzinnym kraju, w wieku dziewięćdziesięciu dziewięciu lat z powodu zapalenia oskrzeli.

Odtwarza

Novelas

Tunel (1948).

O bohaterach i grobach (1961).

Abaddon, eksterminator (1974).

eseje

Jeden i wszechświat (1945).

Mężczyźni i koła zębate (1951).

Pisarz i jego duchy (1963).

Między listem a krwią (1988).

Przed końcem (1998).

Opór (2000).