Wielka Almudena.
„Moi czytelnicy, którzy mnie dobrze znają, wiedzą, że są dla mnie bardzo ważni. Ilekroć mnie o nie pytają, odpowiadam to samo, że są moją wolnością”. Tak pisała Almudena Grandes w swoim zwykłym felietonie w El País 10 października, kiedy zajmował się trudnym problemem raka, który go dotknął. Zawsze klarowna, ze znaczącym czasownikiem, aż trudno uwierzyć, że półtora miesiąca później jej już z nami nie ma.
Sobota 27 listopada 2021 przejdzie do historii jako mroczna data, jak dzień, w którym zgasło jedno z najbardziej oświetlonych piór współczesnych listów latynoskich. Główny mózg Zamarznięte serce y Epizody niekończącej się wojny odszedł po ciężkiej walce z rakiem.
Żałoba w hiszpańskojęzycznym świecie literackim
Historyk i pisarz Almudena Grandes miał zaledwie 61 lat. Kobieta, która jak mało kto przedstawiła rzeczywistość niedawnej Hiszpanii, zmarła w swojej rezydencji w Madrycie pozostawiając swoją świtę czytelników i całą społeczność z łzami w sercu.
Jego plany nie przewidywały tak nadchodzącego wyjazduPodkreślił to również w swoim felietonie: „Jestem w najlepszych rękach, bezpieczna i pewna siebie… Wśród wszystkich postaci, które istnieją, moimi ulubionymi są ci, którzy przeżyli, i nie mam zamiaru zawieść siebie, a tym bardziej moich własnych bohaterów”.
Niezmierzone dziedzictwo
Almudeny Grandes pozostawia za sobą i dla potomności ogromną kompendium głównych prac, chwalony i nagradzany za złożoność i głębię. I chodzi o to, że autor miał bardzo wyjątkowy sposób podejścia do historii, bez typowych wąskich stereotypów; Wiedziała, jak oddać tak bardzo potrzebne człowieczeństwo w trudnych warunkach hiszpańskiego społeczeństwa, które przedstawiła w swoich tekstach, co było decydującym czynnikiem, który sprawił, że jej czytelnicy natychmiast się z nią skontaktowali.
Cytat pisarza Almudeny Grandesa.
Ponad dwadzieścia nagród otrzymanych za swoją pracę — Wśród nich Narodowa Nagroda Narracyjna (2018) oraz Międzynarodowa Nagroda Dziennikarska 2020 od International Press Club — mówić wyraźnie o wadze piórkowej. I nie byłoby dziwne, że literacka Nagroda Nobla w przyszłym lub następnym roku - jego nazwisko już od dawna rozbrzmiewało wśród faworytów - ale zagrał to niespodziewane pianie ciemnych kogutów.
Novelas
- Wieki Lulu (1989)
- zadzwonię w piątek (1991)
- Malena to imię tanga (1994)
- Atlas geografii człowieka (1998)
- Ostre wiatry (2002)
- Zamki kartonowe (2004)
- Zamarznięte serce (2007)
- Pocałunki na chlebie (2015)
Epizody niekończącej się wojny
- Główny artykuł: Epizody niekończącej się wojny
- Agnieszka i radość (2010)
- Czytelnik Juliusza Verne'a (2012)
- Trzy wesela Manolity (2014)
- Pacjenci dr Garcíi (2017)
- Matka Frankensteina (2020)
Książki z opowieściami
- Modelki damskie (1996)
- Stacje przystankowe (2005)
Artykuły
- Targ Barceló (2003)
- Wieczna rana (2019)
Współpraca
- Dobra córka. Historia matek i córek Laury Freixas
- Gatunki pod ochroną. Opowieść w Dawno, dawno temu pokój
Literatura dziecięca
- Do widzenia, Martinezie! (2014)
Adaptacje filmowe
- Wieki Lulu (z Bigasa Luny, 1990)
- Malena to imię tanga (z Gerardo Herrero, 1995)
- Nawet jeśli tego nie wiesz (za Juan Vicente Córdoba, 2000). Adaptacja opowiadania „Słownictwo balkonów”, z jego pracy Modele kobiet
- Geografia pragnienia - adaptacja Atlasu geografii człowieka; Chilijski miniserial Borisa Quercia opracowany przez Maríę Izquierdo Huneeus, 2004)
- Ostre wiatry (z Gerardo Herrero, 2006)
- Atlas geografii człowieka (z Azuceny Rodríguez, 2007)
- Zamki kartonowe (za Salvador García Ruiz, 2009)