5 książek ocenzurowanych podczas dyktatury Franco

W całej historii wiele książek było cenzurowanych z wielu powodów: Kościół nie tolerował teorii gatunków Darwina, ajatollah Chomeini z Iranu poprosił o głowę Salmana Rushdiego, kiedy opublikowano Szatańskie wersety, a w Tajlandii Igrzyska śmierci uznano za saga antyrodzinna. Jednak dyktatury są nadal największymi istniejącymi filtrami kulturowymi, a reżim Franco, który panował w Hiszpanii przez prawie pięćdziesiąt lat, nie był wyjątkiem. Te 5 książek ocenzurowanych podczas dyktatury Franco dobrze to potwierdzają.

La Regenta autorstwa Leopoldo Alas Clarín

Po proklamowaniu Republiki powstało wiele istniejących książek wycofane z bibliotek i spalone w stosach z różnych powodów: przeciwstawne ideologie, krytyka konserwatywnego społeczeństwa lub nadmierny erotyzm, którego Kościół nie tolerował, La Regenta była jedną z książek, które zgromadziły wszystkie karty do głosowania, tym bardziej, że był to trójkąt miłosny zepsuty przez makiawelicznego mistrza . Powieść, kontrowersyjna już po publikacji w 1884 r., Została sklasyfikowana jako „prawie herezja” i do 1962 r. Cenzurowana w Hiszpanii.

1984 przez George'a Orwella

Opublikowane w 1949 roku opus magnum Orwella jest aluzją do autorytarnej polityki, która pojawiła się w czasie, gdy świat lizał rany zadane przez najkrwawszą wojnę swoich czasów. W Hiszpanii próbowano wydać książkę rok później i choć pomysł opowiadania uwiódł reżim Franco (w końcu była to dobra broń kontrolna), powieść został ocenzurowany w Hiszpanii ze względu na „wysoką zawartość seksualną”. Mimo to wydanie opublikowane w 1952 r. Pominęło wszelki erotyzm i zostało opublikowane w całości w 1984 r.

Dom Bernardy Alby - Federico García Lorca

Po wykonaniu Lorki w 1936 roku, twórczość jednego z najlepszych pisarzy w naszym kraju została zredukowana do zaledwie trzech tytułów na terytorium Hiszpanii: Poeta w Nowym Jorku, opublikowany w 1945 roku przez Wyższą Radę Badań Naukowych, Poems, poprzedzony przez Luciano de Taxonera i opublikowane w Madrycie przez wydawnictwo Alhambra w 1944 r. oraz Dzieła kompletne: kompilacja i notatki Arturo del Hoyo, wydanie na papierze biblijnym i oprawie skórzanej, drogie, a zatem prawie niedostępne dla większości Hiszpanów. 36 książek opublikowanych podczas dyktatury w zbiorowym katalogu hiszpańskiego dziedzictwa bibliograficznego, w tym La casa de Bernarda Alba, zostały opublikowane w wydaniach argentyńskich lub francuskich.

Nieznajomy - Albert Camus

„Jeśli nie zamierzamy wydawać książki w języku hiszpańskim, zróbmy to w jej oryginalnym języku, w ten sposób niewiele osób, poza najbardziej kulturalnymi obiegami, kupi ją”. To był wniosek, na którym oparł się cenzor, gdy przybyła La Plague, Pierwsza książka Alberta Camusa wydana w Hiszpanii w 1955 r., podczas gdy Nieznajomy walczył o przybycie z Argentyny przez prawie dekadę, aż do opublikowania w 1958 r. Powody były oczywiste, biorąc pod uwagę apatię postaci takiej jak pan Meursault, niezdolnej do Hiszpanii, gdzie egzystencjalizm nie miał znaczenia.

Skóra osła, Charles Perrault

To, że król poślubił swoją córkę, nie było przesłanką, którą spodobał się reżimowi Franco, dlatego historia księżniczki, która uciekła z królestwa ubrana w skórę osła, była w naszym kraju cenzurowana przez całą dyktaturę. Nie, cenzorom nie podobała się „kazirodcza” moralność zestawu, pomimo moralności w nim zamkniętej, która pozostaje jedną z najpopularniejsze historie dla dzieci.

Skóra Asno nie była, co ciekawe, jedyną treścią dla dzieci odrzuconą przez reżim Franco, była to krótkometrażowa opowieść o walkach byków Ferdinando el Toro z Disneya, zakazana przez Francisco Franco, który nie lubił hipisowskich byków.

Jakie inne książki zostały ocenzurowane podczas dyktatury Franco?