4 wielkich pisarzy urodzonych 26 lipca. Shaw, Machado, Huxley i Matute

W kalendarzu nie ma wielu dni, w których trzeba obchodzić tak wiele rocznic urodzin pisarzy. Ale lipiec 26 To jest jeden. Dziś dzielą się urodzinami czterech wielkich autorów, Irlandczyka, Anglika i dwóch Hiszpanów, z ponad błyskotliwymi i uznanymi karierami. Oni są G.George Bernard Shaw, Aldous Huxley Antonio Machado i Ana María Matute. W jego pamięci wybieram kilka własne frazy i jego dzieła zapamiętać je.

lipiec 26

George Bernard Shaw

Shaw urodził się w Irlandia en 1856. Jest jedynym autorem, który wygrał Nagroda Nobla w dziedzinie literatury w 1925 i Oscar Akademii Filmowej za najlepszy skrypt dla Pygmalion w 1938.

• Życie nie polega na odnalezieniu siebie. Życie próbuje stworzyć siebie.
• Z doświadczenia dowiadujemy się, że mężczyźni nigdy nie uczą się niczego z doświadczenia.
• Młodość jest marnowana na młodych.
• Wolność oznacza odpowiedzialność. Dlatego większość mężczyzn się tego boi.
• Mężczyzna nie przestaje grać, bo się starzeje. Starzeje się, bo przestaje grać.

Antonio Machado

Antonio Machado urodził się 26 lipca 1875 en Sevilla. Z najbardziej reprezentatywnych członków zaproszenia Generowanie 98jego twórczość jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych i popularnych. Jego dzieła wyróżniają się ponad wielkim dziedzictwem niezniszczalnych wersetów Samotność o Pola Kastylii.

Wybrałem ten wiersz zwłaszcza dlatego, że jest jego częścią moje najwcześniejsze wspomnienie poetyckie. W wiejskim domu mojego dziadka a pergamin na drewnianej ramie. Czytałem to w kółko, a potem z zaciekawieniem patrzyłem na wiązy w ogrodzie na zewnątrz i cieszyłem się, że żaden z nich nie był suchy.

Do suchego wiązu

Do starego wiązu, rozdzielonego piorunem
aw swojej zgniłej połowie
z kwietniowymi deszczami i majowym słońcem
wyszło trochę zielonych liści.

Stuletni wiąz na wzgórzu
który liże Duero! Żółtawy mech
plami białawą korę
do zgniłego i zakurzonego pnia.

Nie będzie, jak śpiewające topole
które strzegą drogi i brzegu,
zamieszkały przez brązowe słowiki.

Armia mrówek z rzędu
wspina się na nią i we wnętrznościach
pająki splatają swoje szare sieci.

Zanim cię powalę, wiąz Duero,
siekierą drwal i cieśla
Zamieniam cię w grzywę dzwonka,
lanca wagonu lub jarzmo wagonu;
przed czerwienią w domu, jutro,
spalić się z jakiejś nędznej chaty,
na skraju drogi;
zanim wicher cię powali
i odciąć oddech białych gór;
zanim rzeka zepchnie cię do morza
przez doliny i wąwozy,
wiąz, chcę zauważyć w moim portfolio
wdzięk twojej zielonej gałęzi.
Moje serce czeka
także w kierunku światła i życia,
kolejny cud wiosny.

Aldous Huxley

Huxley urodził się w 1894, w Surrey, w rodzinie o ważnych tradycjach intelektualnych. Uczył się w Eton i pomimo bardzo młodego cierpienia poważna choroba To sprawiło, że stracił wzrok na 18 miesięcy, udało mu się wyzdrowieć, ale zamiast studiować medycynę, skończył studia literatura angielska. Napisał pierwszą książkę o swoim doświadczeniu odzyskania wizji, Sztuka widzenia.

Ale niewątpliwie jego wielkie i wpływowe dzieło znane na całym świecie to dystopia Szczęśliwy świat, napisane w 4 miesiące w 1932 roku futurystyczny i pesymistyczny pogląd na światgdzie ukazuje społeczeństwo rządzone psychologicznymi uwarunkowaniami, w którym substancja zwana somą jest używana do celów totalitarnych.

• Parlament, zakładając, że wiecie, co to było, uchwalił ustawę, która tego zakazuje. Pliki są zachowane. Mówiono o wolności, o tym. Wolność bycia świadomym i nieszczęśliwym. Wolność bycia okrągłym kołkiem w kwadratowym otworze.
• Prawdziwe szczęście zawsze wydaje się mizerne w porównaniu z rekompensatami, jakie oferuje nieszczęście. I oczywiście stabilność nie jest tak spektakularna jak niestabilność. A zadowolenie ze wszystkiego nie oznacza ani poczucia dobrej walki z nieszczęściem, ani malowniczości walki z pokusą, fatalną namiętnością czy zwątpieniem. Szczęście nigdy nie jest wielkie.
• Warunkiem śmierci jest osiemnaście miesięcy. Każde dziecko spędza dwa poranki w tygodniu w szpitalu dla umierających. W tych szpitalach znajdują najlepsze zabawki, aw dniu śmierci dostają lody czekoladowe. W ten sposób uczą się akceptować śmierć jako coś zupełnie zwyczajnego.
• Postanowiono znieść miłość do natury, przynajmniej wśród niższych kast; porzucić miłość do natury, ale nie skłonność do konsumowania środków transportu. Ponieważ, oczywiście, ważne było, aby nadal chcieli jechać do kraju, nawet jeśli go nienawidzili. Problem polegał na znalezieniu ważniejszego ekonomicznego powodu korzystania z transportu niż zwykłe zamiłowanie do pierwiosnków i krajobrazów. I znaleźli to.
• Ale ja nie chcę komfortu. Chcę Boga, poezji, prawdziwego ryzyka, wolności, dobra. Chcę grzechu.

Ana Maria Matute

W r. Urodziła się Ana María Matute 1926 i jest jedną z najbardziej prestiżowych autorek hiszpańskich. To było członek Królewskiej Akademii Hiszpańskiej i napisał zarówno powieści dla dorosłych, jak i dla dzieci. Zdobywca wielu nagród m.in. Nadal, Planeta, krytycy czy literatura narodowa.

1. Dzieciństwo to najdłuższy okres życia.
2. Don Kichot Jest to pierwsza książka, którą płakałem wraz ze śmiercią Don Kichota za wszystko, co to znaczy: pozwolić zniknąć szaleństwu. To straszne. Triumf zdrowego rozsądku.
3. Pisanie nie jest dla mnie zawodem, nawet powołaniem. Jest to sposób bycia w świecie, bycia, którego nie możesz zrobić inaczej. Jesteś pisarzem. Dobrze czy źle, to inna kwestia.
4. Nigdy nie porzuciłem swojego dzieciństwa i to słono za to płaci. Niewinność to luksus, na który nie można sobie pozwolić i z którego chcą cię spoliczkować.
5. Mówienie o tym, co się pisze, przypomina odkorkowanie butelki drogocennych perfum: aromat wyparowuje. Musisz go zamknąć i pisać, tak jest najlepiej.