150. rocznica urodzin Rubéna Darío

Hoy, día 18 de enero, se cumple el 150 Aniversario del nacimiento de Rubén Darío, poeta nicaragüense. El Modernismo se afianzó definitivamente con su figura y dada su gran importancia en el mundo de la poesía, queremos brindarle este pequeño homenaje en Actualidad Literatura, analizando brevemente tres de sus obras más importantes: „Niebieski”, „Wulgarna proza” y „Pieśni życia i nadziei”.

Aby uzyskać bardziej szczegółową wersję jego życia i pracy, możesz przeczytać biografia Rubén Darío w linku, który właśnie zostawiliśmy. Mamy nadzieję, że Ci się spodoba!

"Niebieski"

Ta praca była opublikowany w 1888 roku. Jest to zbiór opowiadań, opowiadań i wierszy. Jej tytuł ma dla poety charakter symboliczny, ponieważ przedstawia ideał, marzenie i sztukę, której Darío oddaje się w swoich pismach. Oto krótki fragment:

ZIMY

W godzinach zimowych spójrz na Karolinę.
Na wpół skulony, odpocznij na kanapie,
owinięty w jej sobolowy płaszcz
i niedaleko ognia, który świeci w salonie.

Cienka biała angora obok niej leży,
czesząc spódnicę Aleçón w pysku,
niedaleko od porcelanowych dzbanów
która w połowie ukrywa sitodruk z Japonii.

Dzięki subtelnym filtrom ogarnia ją słodki sen:
Wchodzę bezgłośnie: odkładam szary płaszcz;
Pocałuję jej twarz, różową i pochlebną

jak czerwona róża, która była fleur-de-lis.
Otwórz oczy; spójrz na mnie swoim uśmiechniętym spojrzeniem,
i podczas gdy śnieg pada z nieba w Paryżu.

„Wulgarna proza”

Dzięki tej książce Modernizm Rubéna Darío osiąga swój pułap i osiąga dojrzałość. W nim widać ważne rewolucja metryczna, odtwarzając tematycznie w świecie fantazji i piękna, w którym można je zobaczyć od łabędzi po księżniczki, przechodzące przez pewne mitologiczne istoty. Mówi też o życiu, historii i oczywiście literaturze:

MÓWI MNIE

- Moja biedna blada dusza
To była poczwarka.
Potem motyl
Różowy.
.
. . . Niespokojny zefir
Powiedział mój sekret ...
-Czy poznałeś kiedyś swój sekret?
.
. . . O mój!
Twój sekret to
Melodia w promieniu księżyca ...
-Melodia?

„Pieśni życia i nadziei”

Ta książka opublikowany w 1905 roku, zakłada transcendentalną zmianę trajektorii poety z Nikaragui. Jest to praca pełna refleksji nostalgia i melancholia. W nim autor podkreśla ton przegląd własnego życia. Można to zobaczyć w następnym wierszu, którego tytuł ("Fatalny"), zapowiada już pesymistyczną wizję, niepokój autora przejawia się w jego wrażliwości na cierpienie. A zatem, czego ta zdolność nie reprezentuje, to znaczy człowieka, nie jest synonimem szczęścia:

FATALNY

Błogosławione drzewo, które jest mało wrażliwe,
a bardziej twardy kamień, ponieważ już go nie czuje,
ponieważ nie ma większego bólu niż ból życia
ani większego smutku niż świadome życie.

Być i nic nie wiedzieć, i być bez celu,
i strach przed byciem i przyszłym terrorem ...
I pewny strach przed śmiercią jutro,
i cierpieć za życie i za cień i za

czego nie wiemy i prawie nie podejrzewamy,
i mięso, które kusi swoimi świeżymi pęczkami,
i czekający na nas grób z bukietami pogrzebowymi
i nie wiedząc, dokąd zmierzamy,
lub skąd pochodzimy! ...

Nie mogliśmy rozmawiać o narodzinach tego poety, nie wymieniając tego, co uczyniło go wielkim i co sprawiło, że pamiętamy go dzisiaj po wielu latach jego śmierci: jego tekstów.


Bądź pierwszym który skomentuje

Zostaw swój komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

*

  1. Odpowiedzialny za dane: Miguel Ángel Gatón
  2. Cel danych: kontrola spamu, zarządzanie komentarzami.
  3. Legitymacja: Twoja zgoda
  4. Przekazywanie danych: Dane nie będą przekazywane stronom trzecim, z wyjątkiem obowiązku prawnego.
  5. Przechowywanie danych: baza danych hostowana przez Occentus Networks (UE)
  6. Prawa: w dowolnym momencie możesz ograniczyć, odzyskać i usunąć swoje dane.