Przede wszystkim musimy jasno określić, co można uznać za klasykę. Definicja, którą można skierować do innych przejawów artystycznych, takich jak na przykład kino czy malarstwo. Główną cechą dzieła uznawanego za klasyczne jest jego ponadczasowość. Oznacza to, że ma zdolność wymyślania się na nowo, tak aby miało cenne znaczenie dla każdego pokolenia. Znaczenie może się zmieniać, praca zmienia się z czasem, jeśli jest ponadczasowa, ale nigdy nie straci swojej istoty. Innymi słowy, klasyka to taka, która nigdy nie wychodzi z mody..
Z drugiej strony jakość artystyczna dzieła musi być niewątpliwa, podobnie jak odbiór publiczności. Ta druga część jest jednak koncepcją współczesną i popularną. Y tylko czas może zadecydować, które dzieła zdołają stać się klasykami. Chociaż istnieje wiele tekstów uznanych za klasyczne, w tym artykule Wybieramy 11 książek, które są klasykami, w języku hiszpańskim i językach obcych, i które polecamy.
Celestyna (1499)
Chociaż Fernando de Rojas istnieją różne opinie na temat jego autorstwa, uważa się również, że może być anonimowy. Dzięki temu tekstowi powstał termin „swatka”, który RAE definiuje jako „zakup” lub „kobietę, która układa miłosny związek”. Dzieło jest tragikomedią wierszowaną, w której opowiadana jest miłość Calisto i Melibei, jej głównych bohaterów.
Łazarillo de Tormes (1554)
El lazarillo de tormes jest to książka anonimowa; Nie wiadomo, kto napisał tę powieść łotrzykowską, jeden z pierwszych tekstów opowiedzianych prozą. Picaresque to podgatunek, który narodził się w Hiszpanii i przedstawia świat łotrów lub złośliwych ludzi, którzy wrócili ze wszystkiego właśnie ze względu na warunki, w jakich żyją i sytuacje, w których muszą przetrwać. Ta książka jest żywym przykładem życia w Hiszpanii w XVI wieku niższych warstw społecznych wśród zwykłych ludzi.
Przysiółek (1601)
Wpływ Mała wioska Zostało to powtórzone w wielu opowieściach w różnych dziełach literackich i filmowych. Dzieło Szekspira to tragedia, w której motywem przewodnim jest zemsta. Inspirowany jest skandynawską legendą, choć wiele się o niej mówi. Fabuła: Książę Hamlet musi pomścić nikczemne morderstwo swojego ojca dokonane przez wuja Klaudiusza, jednocześnie ratując swoją nieszczęsną matkę, zmuszoną do poślubienia go.
Don Kichot (1605)
I oczywiście nie mogło zabraknąć pracy Miguela de Cervantesa, ponieważ Don Kichot Jest to dzieło uniwersalne par excellence, a zarówno pierwsza, jak i druga część są uważane za pierwsze współczesne powieści. Jest to powieść rycerska, choć jej przecież nie uzupełnia Cervantes napisał satyrę na te książki, które spustoszyły kilka wieków wcześniej; mianowicie, Don Kichot to parodia.
¿Dlaczego jest to takie ważne? Oprócz tego, że był ponadczasowy, wiedział, jak uchwycić swój czas i jest najważniejszym dziełem literackim wszechczasów napisanym w języku hiszpańskim.. Po drugie, była to najczęściej publikowana książka po Biblii i, podobnie jak Biblia, została przetłumaczona na wszystkie języki, które mają pismo. Kluczowy.
Duma i uprzedzenie (1813)
To jedna z najsłynniejszych powieści Jane Austen i można powiedzieć, że jest ona prekursorką komedii romantycznej. który na przestrzeni wieków urzekł miliony czytelników. Zakochani bohaterowie będą musieli przejść przez pewne trudności i dorosnąć, by być razem; Duma i uprzedzenia to tylko niektóre z przeszkód, które Darcy i Elizabeth muszą pokonać. Wiele wersji tej pracy zostało stworzonych poza stronami i nadal stanowi punkt odniesienia w dzisiejszym gatunku.
Frankensteina (1816)
Nawiązanie do powieści gotyckiej, Frankenstein To kolejna niezbędna praca. Mary Shelley skomponowała go na odosobnieniu z przyjaciółmi, w tym z własnym mężem, pisarzem Percivalem Bisshe Shelleyem, pozostawiając wszystkich oszołomionych rezultatem. W tej powieści jest kilka ważnych pytań: kwestionuje związek człowieka z Bogiem i zdolność pierwszego do tworzenia życia w taki sam sposób jak drugi. To niesamowita powieść z tym mrocznym punktem gotyku.
Pani Bovary (1856)
Madame Bovary Gustave'a Flauverta to powieść wyprzedzająca swoje czasy, w której ukazana jest pełna uprzedzeń sytuacja kobiety, jej sposób myślenia, sposób kochania i poczucia własnej wartości. Z niego wywodzi się francuski realizm, choć są też romantyczne podteksty i przebłysk literackiej przyszłości naturalizmu. Madame Bovary to wyjątkowa powieść, która przekracza i w której Flauvert rozwija najbardziej radykalną kobiecość z ogromną ostrością, daleką od jakiegokolwiek dawnego idealizmu.
Wielkie nadzieje (1860)
Jedno z wielkich dzieł wielkiego angielskiego gawędziarza, Charlesa Dickensa. Podobnie przez te wszystkie lata był dostosowywany do wielu wersji i formatów. Zawiera typowe tematy twórczości Dickensa, takie jak dzieciństwo i sieroctwo, bieda, optymistyczna życzliwość i nadzieja.zawsze miej nadzieje. Philip Pirrip jest osieroconym bohaterem, który zaczyna jako uczeń kowala, choć najbardziej pragnie awansu w społeczeństwie i pozostawienia cierpienia za sobą.
Zbrodnia i kara (1866)
Najsłynniejsze dzieło Dostojewskiego. Kręci się wokół winy, a także tęsknoty za sprawiedliwością i zadośćuczynieniem.. Raskolnikow odnajdzie wreszcie upragnione odkupienie, choć nie bez żalu, gdyż najpierw musiałby zabić staruszkę, lichwiarkę, której śmierć będzie go prześladować przez cały czas, dopóki nie znajdzie przebaczenia, a wraz z nim spokoju.
Wojna i pokój (1869)
Wielkie dzieło Lwa Tołstoja, jedno z wielu znalezionych w jego życiu literackim. Miała ogromną wagę i wpływ na literaturę powszechną, jeden z wielkich tekstów wszechczasów, kolosalne dzieło i szczyt rosyjskiego realizmu. Opowiada o historycznych i epickich wydarzeniach co najmniej pięciu rosyjskich rodzin arystokratycznych w czasie inwazji napoleońskiej.
Fortunata i Hiacynta (1887)
Każdy, kto chce przeczytać kolejną z wielkich hiszpańskich powieści w historii literatury, powinien pożyczyć Fortunata i Hiacynta. Benito Pérez Galdós był największym narratorem w Hiszpanii, zawsze za zgodą Cervantesa. Fortunata i Hiacynta to arcydzieło hiszpańskiego realizmu, z historią dwóch bardzo różnych kobiet, choć z ktoś wspólnie. Historia rozgrywa się w Madrycie, Hiacynta jest żoną, a Fortunata konkubiną. Hiacynta należy do burżuazji, natomiast Fortunata mieszka na dziedzińcu obok Plaza Mayor. To, co moralne i zgubne, zostaje rozwiązane w brutalny i tragiczny sposób, biorąc pod uwagę niemożność znalezienia rozwiązania takiego bałaganu.
