Wat is transrealisme?

Na een XNUMXste eeuw vol verschillende literaire bewegingenlijkt het nieuwe millennium nog steeds enigszins verweesd van dergelijke noodzakelijke invloeden, met andere tendensen die de boventoon voeren in plaats van een ietwat meer erkend experiment.

Als we ons echter een beetje verdiepen in verschillende delen van de wereld, vooral in Latijns-Amerika, zullen we een nieuwe literaire trend ontdekken die bekend staat als transrealisme.

Sergio Badilla, de vader van transrealimo

Chileense auteur Sergio Badilla, de grootste exponent van het transrealisme

Geboren in 1947 in de stad Valparaíso (Chili), Sergio Badilla-Castillo Hij studeerde journalistiek aan de Universiteit van Chili tussen 1968 en 1972 en jaren later een master in antrologie in Stockholm, een stad waar hij begin jaren 80 zijn eerste geschriften begon te publiceren, Más Abajo de mi Rama en La Morada del Signo, gevolgd door Cantoniric, verzameling gedichten in wiens strofen de eerste kenmerken van wat bekend staat als poëtisch transrealisme.

Deze stroom wordt gevoed door vele nuances, hoewel de meest karakteristieke kenmerken ervan berusten in een asynchrone taal vol parachronismen (of gebeurtenissen die plaatsvonden in tijdlijnen die volgden op de vastgestelde tijdlijnen), een versmelting van tijdruimten waarin, bijvoorbeeld, een verhaal gecentreerd is op het heden toont eindes of leegtes in de toekomst (en op een profetische manier aangeroepen) of het verleden, omdat het verlangd wordt naar Chili, de legendes van de Noorse goden, reist door Europa of de stedelijke omgeving van Noorwegen enkele van de bronnen die het meest worden gebruikt door Badilla.

anderen aspecten die het transrealisme bepalen zou de opname zijn van woorden die tot verschillende talen behoren (sommige bestaan, andere dood en enkele zelfs uitgevonden), de mystieke rantsoenering die een lichtend proza ​​verlicht, narcisme (iets geërfd van zijn obsessie met de Griekse mythologie en alles wat 'epopeeën' is) als een wapen van zelfverdediging in het postindustriële tijdperk en, vooral, een geest die evenveel of meer open is dan het universum zelf, in staat om andere dingen te bedenken realiteiten of hyperposities.

Bij deze uitleg voeg ik een van de gedichten toe die ik het leukst vond van Badilla, Cantonírico, de gelijknamige titel van zijn eerste transrealistische werk:

Ga met me mee op deze nieuwe reis,
naar de tropen van de minutenwijzers van de klok
waar de kwal
ze veranderen niet langer de ruimtes van deze dromen
die geen woonplaats hebben.
De nacht en zijn metgezellen kennen de duisternis niet,
noch voor de slak die schreeuwt in zijn egy,
slepen
uw dagelijkse bagage
… .. van planeten
die hun orbitale aanwezigheid verloren,
vroeg.

In deze poëzie wordt mystiek redeneren waargenomen, reist in de tijd en een geslaagde poging om 'woorden uit de schaduw te halen en ze in iets materieels te veranderen', een citaat waarmee Badilla voorbeelden van zijn poëzie beschreef, zoals die kwallen die in het onderbewustzijn drijven.

Sinds zijn verlegen geboorte in de jaren 80, transrealisme heeft vanaf de XNUMXste eeuw meer invloed gekregen, werd een van de weinige literaire stromingen van het millennium en omarmde andere artistieke stromingen zoals schilderen of narratief, hoewel Badilla's poëtische transrealisme vormt de grootste exponent.

Heb je iets transrealistisch gelezen?