"Waar vergetelheid woont"

"Waar vergetelheid woont" is een werk van Luis Cernuda De titel is ontleend aan een vers van Bécquer en ontleent zijn naam aan een lied van de Spaanse singer-songwriter Joaquín Sabina. De vergetelheid, die natuurlijk pijn veroorzaakt, want het einde van een liefde is de as waar de hele verzameling gedichten om draait. Het is een soort dood, een uitwissen van herinneringen waardoor de dichter gefrustreerd raakt door wat er is overgebleven van wat ooit een mooi gevoel was.

Dit is het negatieve deel van de amor, van de consequentie, van wat er overblijft als het ophoudt te bestaan, en op een bepaalde manier is het waaraan elk wezen een minnaar wordt blootgesteld, aangezien niets voor altijd is en het einde van de liefdesfase onvermijdelijk plaats zal maken voor vergetelheid die zal brengen gevoelens negatief in tegenstelling tot de positiviteit van de vorige fase waarin vreugde en welzijn de basispijlers waren.

Zoals de tegenstelling tussen liefde en hartzeerTussen herinnering en vergetelheid, tussen vreugde en frustratie, verschijnt er nog een antithese in het werk, die tussen engel en duivel, die verschijnen als poëtische stemmen die naar de lezer fluisteren.

Dit werk wordt het meest erkend door Luis Cernuda, die, hoewel hij geen goede kritiek kreeg in zijn eerste dichtbundels, alle lof kreeg met de publicatie van het boek waar we nu mee te maken hebben.

Waar de vergetelheid leeft, het boek

Luis Cernuda's boek Waar de vergetelheid woont, werd in 1934 gepubliceerd, ondanks het feit dat de gedichten erin zijn geschreven tussen 1932 en 1933. Een van de bekendste is ongetwijfeld degene die zijn naam aan de titel geeft.

Deze dichtbundel behoort tot het jonge stadium van de auteur, toen hij een liefdesontgoocheling leed en de reden waarom hij over liefde schrijft alsof het iets slechts is of met bittere gevoelens ervoor.

Bovendien is bekend dat de titel die hij aan het gedicht gaf, evenals aan zijn dichtbundel, niet echt zijn uitvinding was, maar eerder dat hij naar een andere auteur keek, Gustavo Adolfo Bécquer, die in Rima LXVI in in het vijftiende vers staat "waar de vergetelheid woont".

Het boek is samengesteld uit meerdere gedichten, maar vrijwel allemaal met negatieve en pessimistische gevoelens over liefde en leven. Ondanks het feit dat de vroege werken van Luis Cernuda veel kritiek kregen, bleef hij proberen en evolueren, iets dat hij jaren later bereikte.

Analyse van waar de vergetelheid woont

Binnen de dichtbundel is degene met dezelfde naam als het boek de bekendste van allemaal, en ook degene die alle thema's samenvat die de auteur in dit werk behandelt. Daarom kan het lezen ervan een idee geven van het moment dat hij doormaakte en de reden waarom alle andere gedichten grenzen aan pessimisme, eenzaamheid, verdriet, enz.

Waar de vergetelheid leeft 22 verzen die zijn onderverdeeld in 6 strofen. De meter is echter niet in alle verzen hetzelfde, maar er zijn oneffenheden en sommige verzen zijn veel langer dan andere.

Ook zijn de strofen niet allemaal hetzelfde in aantal verzen. De eerste bestaat uit 5 verzen en de tweede is 3; de derde van 4 ... en laat de laatste met slechts 2. Wat hij wel goed gebruikt zijn verschillende stijlfiguren, zoals:

• Verpersoonlijking. Ken een menselijke kwaliteit, handeling of iets toe aan een object of idee.

• Beeld. Het is een retorische figuur die iets echts in woorden probeert te beschrijven.

• Anafora. Het gaat over het herhalen van een woord of meerdere, zowel aan het begin van het vers als in een zin.

• Vergelijking. Vergelijk twee woorden die een gemeenschappelijke kwaliteit hebben.

• Antithese. Het verwijst naar het blootleggen van de oppositie van een idee dat meestal ook in het gedicht wordt weerspiegeld.

• Symbool. Het wordt gebruikt om het ene woord door het andere te vervangen.

De structuur van het gedicht volgt een cirkelvormig patroon, aangezien het begint met een idee dat wordt ingesmeerd tot het eindigt. In feite, als je eenmaal naar het gedicht kijkt, zul je zien dat het begint met hetzelfde dat eindigt (waar de vergetelheid leeft), met daarin drie verschillende delen.

Deel 1 van het gedicht

Daarin zouden de verzen 1 tot en met 8, de eerste twee strofen, worden samengevat. Het onderwerp dat hierin wordt behandeld, gaat over de dood van liefde, een geestelijke dood, maar vanwege zijn teleurstelling in de liefde vertrouwt de auteur dat gevoel niet meer.

Deel 2 van Waar de vergetelheid woont

In dit deel zouden de verzen 9 tot en met 15 worden opgenomen, dat wil zeggen strofen 3 en 4. Het is misschien pessimistischer in dit deel van het gedicht omdat het verlangen is stop met geloven in liefde, probeer in elk geval aan dat gevoel te denken en breek met alles wat ik over liefde had gedacht.

Deel 3

Ten slotte spreekt het derde deel van het gedicht, van de verzen 16 tot 22 (strofen 5 en 6) over het willen kwijtraken van het gevoel van liefde, van het niet nog een keer willen ervaren en dat het alleen als herinnering in een herinnering blijft, om van dat gevoel van naast een persoon willen zijn af te komen.

Wat betekent het gedicht van Where vergetelheid bewonen

Waar de vergetelheid woont werd voor Luis Cernuda een manier om uiting te geven aan de pijn die hij voelde vanwege de teleurstelling in de liefde die hij had ervaren. In feite betekende het voor hem dat hij niet meer verliefd wilde worden, niet opnieuw in liefde wilde geloven en alles wat er was gebeurd, wilde vergeten.

Al die gevoelens worden door de auteur in dit gedicht gecondenseerd, hoewel het boek er nog veel meer heeft. Het is echter misschien degene die de grootste nadruk legt, aangezien het spreekt over het bestaan ​​van liefde, maar ook over het lijden dat gepaard gaat met het je erdoor laten meeslepen. Om deze reden wil hij, als de dingen niet gaan zoals ze verondersteld worden geïdealiseerd te hebben, verdwijnen, sterven, want ook al heeft die engel die hij 'Cupido' kan noemen een pijl van liefde genageld, hij heeft niet hetzelfde in de andere persoon.

Aldus de auteur probeert zijn toevlucht te zoeken in de vergetelheid om de negatieve gedachten te stoppen en om geen pijn en wanhoop meer te voelen bij de herinnering aan die momenten die je hebt meegemaakt.

Contextualisering van het gedicht

Luis Cernuda werd in 1902 in Sevilla geboren. Hij was een van de beste dichters van de generatie van 27, maar hij leed ook veel, waardoor zijn poëzie een weerspiegeling was van de gevoelens die hij in zijn leven ervoer.

De eerste ervaring die hij met literatuur had, was via zijn grote vriend Pedro Salinas, toen hij rechten studeerde aan de Universiteit van Sevilla (1919). In die tijd begon hij naast het schrijven van zijn eerste boek andere auteurs te ontmoeten.

In 1928 reisde hij naar Toulouse om te werken. Hij blijft ongeveer een jaar, aangezien hij in 1929 in Madrid gaat wonen en werken. Het is bekend dat hij sinds 1930 in de boekhandel León Sánchez Cuesta werkte, naast het wrijven met andere auteurs zoals Federico García Lorca of Vicente Aleixandre. Het was tijdens die bijeenkomsten met auteurs dat Lorca stelde hem voor aan Serafín Fernández Ferro in 1931, een jonge acteur die het hart van de dichter heeft gestolen. Het probleem is dat hij alleen zijn geld van Cernuda wilde hebben, en omdat hij zich niet wederkerig voelde, was dit het moment waarop hij het gedicht inspireerde Where oblivion inhabits (samen met de rest van de gedichten die deel uitmaken van de verzameling gedichten van dezelfde naam). Hij was toen 29 jaar oud, hoewel de gedichten in zijn jeugdfase zijn ingedeeld.

In feite moest hij hem te veel markeren, omdat niet bekend is dat hij een andere liefde had dan die, dus het is waarschijnlijk dat hij voldeed aan wat hij schreef in het gedicht van Waar de vergetelheid in woont, waarbij hij afstand nam van liefde en zich concentreerde op andere gevoelens.