Vladimir Majakovski was een van de meest bijzondere, controversiële, vernieuwende en bijzondere dichters van de Russische poëzie van de Russische 1893e eeuw. En hij werd geboren op een dag als vandaag in het Georgische dorp Baghdadi in XNUMX. Dit is een selectie van enkele van zijn gedichten om hem te ontdekken of te herinneren.
Vladimir Majakovski
Toen zijn vader aan het begin van de XNUMXe eeuw stierf, verhuisde Majakovski met zijn gezin naar Moskou, waar hij zijn studie verliet om zich aan de politiek te wijden.
Plus dichter, het was ook geweldig schilder en acteur bioscoop. Het scheen ook als essayist en in zijn teksten beschreef en verdedigde hij altijd zijn revolutionaire ideaal. Grote liefde, en ook onmogelijk, van zijn leven, was Lili brik, aan wie hij zijn beroemdste werk opdroeg. Hij reisde ook naar Frankrijk en de Verenigde Staten, wat zijn poëzie sterk beïnvloedde. Maar slachtoffer van het gevoel van verslagenheid en verlatenheid, pleegde zelfmoord in 1930.
Selectie van gedichten
Als een kind
Ik was sierlijk in de liefde, zonder grenzen.
Maar als kind
mensen maakten zich zorgen, werkten.
En ik
ontsnapte naar de oevers van de rivier de Rión,
en liep niets te doen.
Mijn moeder werd boos:
"Verdomme jongen!"
Mijn vader bedreigde me met de riem.
Maar ik
Ik heb drie valse roebels verdiend
en speelde met de soldaten onder de muren.
Zonder het gewicht van het shirt,
zonder het gewicht van slofjes,
draaien
en ik brandde onder de zon van Kutaís,
Tot ze mijn hart naaiden
De zon was verbaasd:
"Je kunt het bijna niet zien"
en hij heeft ook een hart
dringt de jongen aan.
Hoe past het in dit stukje a
metro,
de rivier,
het hart,
yo,
en de kilometerslange toppen? »
tiener
De jongeren hebben duizend beroepen.
We bestuderen grammatica tot we versteld staan.
Naar mij
ze schopten me uit het vijfde jaar
en ik ging naar de door de motten aangevreten gevangenissen van Moskou.
In onze kleine thuiswereld
dichters met krullen verschijnen voor de bedden.
Wat weten deze bloedarme teksten?
Dus voor mij
ze leerden me liefhebben in de gevangenis.
Wat is het waard in vergelijking met dit?
het verdriet van het bos van Boulogne?
Wat is het waard in vergelijking met dit?
de zuchten voor een zeelandschap?
ik daarom,
Ik werd verliefd op cameravenster 103,
van het 'kantoor van de begrafenisondernemer'.
Er zijn mensen die elke dag naar de zon kijken
en is trots.
'Zijn stralen zijn niet veel waard', zeggen ze.
Maar ik,
vervolgens,
voor een kleine gele zonnestraal,
weerspiegeld op mijn muur,
Ik zou alles van de wereld hebben gegeven.
Het is vaak zo
Liefde wordt aan iedereen gegeven
maar…
tussen werk,
het geld enzovoort,
dag na dag,
het verhardt de ondergrond van het hart.
Op het hart dragen we het lichaam,
op het lichaam het shirt,
maar dit is weinig.
Gewoon de idioot,
vuisten hanteren
en de kist bedekt het met stijfsel.
Als ze oud zijn, hebben ze er spijt van.
De vrouw doet make-up op.
De man oefent met het Müller systeem,
maar het is te laat
De huid vermenigvuldigt haar rimpels.
Liefde bloeit
bloeit,
en dan stript het zijn bladeren.
Verlaine en Cezánne
Ik crash, elke keer,
met de rand van de tafel of plank,
elke dag met mijn stappen meten,
de vier meter van mijn kamer.
Dit alles over het Istrië hotel is smal voor mij,
in deze hoek, Campagne-Premiere straat.
Het leven van Parijs onderdrukt me.
Die van het werpen van angst, door de boulevards,
het is niet voor ons.
Aan de rechterkant heb ik de Boulevard Montparnesse,
naar links, Boulevard Raspall.
Ik loop en loop zonder de zolen te prikken,
Ik loop dag en nacht
als een standaarddichter,
tot voor mijn ogen,
geesten komen op. (…)
port
Vellen water onder de buik.
In golven verscheurd door witte tanden.
Het was het gekreun van de open haard - alsof ze liepen were
liefde en lust voor de koperen haard.
De boten naderden de uitgangen van de kribben
om de ijzeren moeder te zuigen.
In de oren van dove schepen
de ankeroorringen brandden.